حقوق مددجویان به گرد پای تورم نمی‌رسد
ادمین 2
کمک هزینه‌ای که این روزها سازمان های حمایتی به عنوان ماهیانه به حساب مددجویانشان واریز می کنند، همانقدر تعجب‌برانگیز است که نرخ تورم. هر چقدر این یکی تندتر می دود، آن یکی تنها به خود تکانی می دهد!
نرجس اسعدی، مدیرکل دفتر توانمندسازی خانواده و زنان سازمان بهزیستی کشور گفت: ماهانه مبلغ ثابتی از ۴۲۰ هزار تومان تا حداکثر یک میلیون و ۳۲۰ هزار تومان براساس تعداد اعضای خانواده به مددجویان تحت پوشش پرداخت می‌شود.
درخصوص وضعیت مددجویان کمیته امداد امام خمینی (ره) به عنوان دیگر نهاد حمایتی کشور نیز مرتضی بختیاری، رئیس آن اخیر از افزایش ۲۰ درصدی مبالغ سخن گفته و اظهار کرده: خانواده یک نفره ۴۲۰ هزار تومان، دو نفره ۶۰۰ هزار تومان، سه نفره ۸۴۰ هزار تومان، چهار نفره یک میلیون و ۸۵ هزار نفر و پنج نفر به بالا یک میلیون و ۳۲۰ هزار تومان در نظر گرفته شده است.
اما اردیبهشت ماه امسال طبق اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی «به‌طور متوسط هزینه خانوار مستاجر ماهیانه حدود ۲ میلیون و ۴۵۴ هزار تومان است!
هر چند این رقم تنها متوسط اجازه مسکن را در بر می‌گرفت، اما نشان می دهد کمک هزینه نهادهای حمایتی با واقعیت های زندگی فاصله زیادی دارد.
آسیب نهادهای حمایتی
با توجه به این آمار بیش از 10 میلیون نفر از جمعیت کشور نه به دلیل معلولیت که به دلایلی مثل نداشتن شغل و درآمد پایین از حمایت دائمی یا گهگاهی کمیته امداد و سازمان بهزیستی برخوردار می‌شوند که به نسبت جمعیت کشور عدد بالایی محسوب می‌شود. افرادی که یا شغلی ندارند یا درآمد آنها محدود است. این در حالی است که در دوران کرونا و البته مشکلات عدیده اقتصادی کشور جمعیت خواهان دریافت این کمک‌ها نیز افزایش قابل‌توجهی پیدا کرد.
وحید محمودی، اقتصاددان در این باره می‌گوید: «آمارها می‌گوید 20 درصد به مستمری مددجویان اضافه شده اما این رقم هر چند در مجموع برای دولت بزرگ است اما کیفیت زندگی افراد نیازمند جامعه را تغییر نداده است. این در حالی است که به جای کمک نقدی، دولت می‌تواند با فراهم کردن زمینه‌هایی افراد نیازمند را توانمند کرده تا خود قادر به تامین معیشت‌شان باشند؛ چراکه نهادهای حمایتی با کمک‌هایی که ارائه می‌دهند تنها می‌توانند حداقل امکانات را در اختیار افراد قرار دهند».
پرویز فتاح، که پیشتر رئیس کمیته امداد امام خمینی بود هم چنین رویه‌ای را قابل قبول نمی‌داند. او چندی پیش اعلام کرد که افزایش تعداد مددجویان نهادهای حمایتی افتخاری ندارد و آنچه باید مدنظر قرار گیرد خودکفایی و خارج کردن نیازمندان از چرخه حمایتی است.
در همین راستا می‌توان با بازتعریف توانمندسازی افراد از طریق آموزش زمینه بازگشت آنها را به بازار کار فراهم یا حتی با سرمایه‌گذاری و ایجاد اشتغال، این افراد را که از آنها با عنوان مددجو یاد می‌کنیم از لایه حمایت خارج کرد.
