پروژه خانه صد و شصت و یک
کانسپت و توضیحات طرح به بیان معماران – موضوع پروژه، طراحی خانه باغی در حومه شهر شیراز برای یک خانواده سه نفره با روحیه و در خواست های متفاوت بود. یکی از معضلات زندگی در کلان شهرهای مدرن همخوان نبودن گرامر یا نحوِ شهرسازی مدرن با ساختار نوروفیزیولوژیکال مغز انسان است که در دل زیست بوم های ارگانیک و بیشه زارهای طبیعی تکوین و فرگشت پیدا کرده است.
خانه های آخر هفته به عنوان مکانی برای زندگی در سایتی محصور به منظور تجربه حس لذت، آسایش و تفرج به همراه درک حس تعلق می باشد. این موضوع اساساً وجه تمایز زیستگاه های شهری با خانه باغ های اطراف شهرهای بزرگ است؛ گریز از منطق هندسی و عبوس حاکم بر مکان شهری در ایام تعطیلات و تجربه زندگی در فضایی ارگانیک تر که نیازهای دستگاه عصبی ما به تجربه زندگی در فضایی طبیعی تر و سرزنده تر را برآورده کند.
برای رسیدن به این هدف، شناخت روانشناسی کسانی که در این خانه باغ سکونت داذند و درک نیازهای آنها، به طراحی ساختمان مناسب تری کمک می کند. با برگزاری جلسات متعدد و صحبت با اعضای خانواده متوجه شدیم که پدر خانواده می خواست تجربه زندگی در محل عمارت اجدادی خود را تکرار کند؛ درحالیکه فضای ایده آل برای مادر خانواده فضایی ساده، بی تکلف و نزدیک به سازه های معماری مدرن بود. همچنین این فضا باید مناسب با روحیه پرانرژی و بازیگوش فرزند خانواده تناسب داشته باشد.
موارد فوق ایده های ساختاری برای طراحی این خانه باغ را ارائه کرد و روند طراحی پروژه بر اساس سه ایده اصلی زیر آغاز شد:
• روحیات، روانشناسی و خواسته ها و نیازهای مالک
• گونهشناسی معماری عمارتها در باغ
• ناهماهنگی زندگی در خانه های شهری و باغ ویلایی حومه شهر
این ساختمان حاصل یک کلاژ معماری خانه در داخل باغ با جعبه ای شیشه ای است. این دو بخش، از نظر شکل و ظاهر متفاوت هستند اما از نظر عملکردی به یکدیگر خدمت می کنند. رمپی که سایت را به درونی ترین قسمت ساختمان و زیرزمین متصل می کند، قرار است حس کنجکاوی و تجربه کشف فضا را برای ساکنان بازتولید کند. با عبور از معبر به فضای شاعرانه حیاط (پادیائو) می رسیم که عطف این پروژه است. فضایی مرتفع و نیمه سرپوشیده که از سطح زیرزمین شروع می شود و بلندترین قسمت کل ساختمان را ایجاد می کند. این فضا مکانی برای پیاده روی، مراقبه در خلوت و تماشای بازی نور و سایه در کنار آب، مصون از آفتاب سوزان تابستان و محیطی امن در زمستان است. بالکن های مشرف و بیرون زده در فضای حیاط غرق شده مکان هایی را برای تماشای مناظر مختلف ارائه می کند.
عملکرد طبقات این بنا به این صورت است که زیرزمین فضای باز و تابستانی است. طبقه همکف فضای عمومی در مجاورت ایوان و استخر و حیاط و طبقه اول محوطه خصوصی ساختمان است.
مشخصات پروژه:
• طراح: دفتر زاد – Zaad Office
• معماران مسؤل: مهدی پیروی، سحر خالدی
• تیم طراحی: مهناز جوکار، زهرا خواجه فرد، سمانه فریدی، نیلوفر عظیمی
• گرافیک: پریسا برازنده
• اجرا: دفتر زاد
• تاسیسات: آرش اعتماد
• طراح سازه: علیرضا مصاحب فرد
• مجری اسکلت: دفتر زاد
• مجری بخش تاسیسات و نازک کاری: مهدی غلامی
• کارفرما: آقای کشتکاران
• رده: مسکونی
• زیربنا: ۴۵۰ مترمربع
• محل پروژه: فارس / شهر جدید صدرا / مجموعه پردیس
• سال: ۱۴۰۰ – ۱۳۹۷
• جایزه:
فینالیست جایزه معمار | ۱۴۰۲ | مسکونی تک واحدی