هنر جنگیدن با دست های خالی

علی جمشیدپور – خبرجنوب/ سایه ورزش آقایان همواره بر روی بخش بانوان سنگینی کرده است اما این نکته بر هیچ کس پوشیده نیست که پتانسیل ورزش بانوان بیشتر از آقایان نباشد کمتر هم نیست. راگبی بانوان یکی از آن رشته هایی است که کمتر به آن پرداخته شده است. به همین بهانه پای صحبت های مربی تیم راگبی بانوان فارس و چند بازیکن این تیم نشستیم.

در ابتدا مختصری از خودتان بگویید.

زهرا شهرآبادی هستم با 41 سال سن که سابق بر این در رشته های ورزشی بسکتبال، شنا و ... سابقه مربیگری داشتم و هم اکنون به عنوان مربی تیم راگبی بانوان شیراز مشغول فعالیتم.

مدارک مربیگری شما در چه سطحی است؟

بنده به عنوان اولین مربی بانوان راگبی استان فارس دارای مدرک بین المللی مربیگری لول یک سونز، فیفتین و کودکان هستم. همچنین داور درجه دو راگبی نیز هستم.

در زمینه ورزش های دیگری فعالیت داشته اید؟

در ابتدا با رشته بسکتبال، ورزش حرفه ای را آغاز کردم. سپس در رشته دو و میدانی در بخش 200 متر سرعت مقام دوم کشوری را کسب کردم.

چگونه با رشته راگبی آشنا شدید؟

زمانی که مربی بسکتبال بودم، راگبی به من معرفی شد و با بررسی هایی که داشتم تشخیص دادم با روحیات من سازگار است. هیجان بالای این رشته باعث شد تا در ابتدا به عنوان بازیکن و سپس داور و مربی، فعالیت مستمری در این رشته داشته باشم.

چه اتفاقی افتاد که مربیگری را به ورزشکار بودن ترجیح دادید؟

از شروع فعالیت های ورزشی ام به دنبال انتقال آموخته هایم به دیگران بودم که این مهم فقط با مربیگری به سرانجام می رسید. در نتیجه این خلقیات مسبب حضور هرچه بیشتر من در عرصه مربیگری شد.

از شرایط این روزهای بانوان راگبی فارس بگویید.

قبل از این که به عنوان اولین مربی بانو راگبی فارس فعالیتم را آغاز کنم چند باری تیم راگبی بانوان استان تشکیل و به دلایل مختلف تعطیل شد. با شروع مربیگری بنده، سعی بر این شد تا شرایط ایده آلی برای پیشرفت راگبی بانوان فارس ایجاد شود اما با توجه به تعدد مشکلات ورزش بانوان در استان، موانع بیشماری بر سر راه این رشته ورزشی قرار گرفت که می طلبد مسئولین و متولیان ورزش فارس با نگاه ویژه تری به بانوان علاقمند به ورزش که همیشه پرچم کشور و استان را به اهتزاز درآوردند بنگرند.

با توجه به اینکه چندین سال در شهرها و استان های دیگر کشور از جمله مشهد، تبریز، بندرعباس و ... سابقه فعالیت ورزشی داشته ام می توانم به ضرس قاطع بگویم که بانوان شیرازی پتانسیل بالایی در زمینه ورزشی دارند و اگر بستر فراهم شود می درخشند.

همیشه در همه جا مشکل بوده و هست و ما هم فارق از این مقوله نیستیم اما نیاز اساسی و ابتدایی در ورزش وجود یکسری امکانات اولیه است که نبود آن ها شروع راه پیشرفت را با چالش های فراوانی همراه می کند. به طور مثال اگر از ما بپرسند که مشکل اساسی بانوان راگبی فارس  چیست پاسخ می دهیم که رختکن نداریم!!! هر فردی که این را شنیده متعجب شده است که چگونه در یک زمین چمن رو باز و در حالی که از اطراف کاملاً دید دارد دختران ما لباس هایشان را عوض کرده و تمرین می کنند. فقط یک جواب می توانم بدهم و آن هم این است که به سختی!!

از برنامه هایی که برای آینده این رشته در نظر دارید صحبت بفرمایید.

بالاترین هدف و برنامه ای که دارم این است که بتوانم به همگان ثابت کنم بانوان ورزشکار استان فارس در سطح اول کشور قرار دارند و پس از آن موفقیت در مسابقات آتی (لیگ کشوری) که مقدمه ای برای شنیدن نام راگبی بانوان فارس خواهد بود.

صحبتی باقی مانده.

در رشته های غیر فوتبالی، ورزشکاران باید از جیب هزینه کنند تا بتوانند در راستای عشقی که به ورزش دارند پایدار و پیروز باقی بمانند و این عشق تنها با نگاه معنوی و مادی مسئولین جبران می شود. امیدوارم که با حضور پر رنگ متولیان امر در ورزش بانوان روز به روز شاهد پیشرفت هرچه بهتر سطح کیفی ورزش بانوان در فارس باشیم.

در پایان جا دارد تا از آقای ایوب زاده رئیس هیأت انجمن های ورزشی، آقای سرکاری رئیس کمیته راگبی فارس، خانم عطایی نایب رئیس بانوان استان و تمامی کسانی که برای ورزش فارس بالاخص در بخش بانوان تلاش و همت دارند کمال سپاس را داشته باشم.

تیم راگبی بانوان فارس با استعدادهایی که در اختیار دارد پتانسیل تبدیل شدن به تیم ملی ایران را دارد

معصومه جوادی فر کاپیتان تیم راگبی بانوان  فارس که ورزش را از دوران کودکی آغاز و همچنان در مسیر رشد و شکوفایی قرار دارد این گونه بیان می کند: 25 سال است که به صورت حرفه ای در رشته های فوتبال، فوتسال، هندبال، ورزشهای رزمی و ... فعالیت میکنم و هم اکنون 5 سال است که به صورت جدی ورزش راگبی را پیگیری می کنم.

وی با بیان این که مقام ها و مدال های متعدد داخلی و خارجی در ورزش کسب کرده در رابطه با انتخاب رشته راگبی گفت: این رشته ورزشی ترکیبی از تمام رشته هایی بود که در گذشته کار کردم و همین امر موجب انگیزه من در انتخاب راگبی شد.

کاپیتان تیم راگبی بانوان فارس با ابراز این موضوع که به عنوان تنها تیم رسمی استان در حال تمرین هستیم اظهار کرد: امکانات برای ما بسیار محدود است و همان گونه که شنیده اید بدون دارا بودن از نیازهای اولیه ورزشی یک تیم برای اعتلای نام ورزش فارس تلاش می کنیم. شرایط نامساعد زمین و نبود رختکن برای تعویض لباس و ... عواملی است که می تواند هر کسی را سرخورده و بی انگیزه کند اما من در کنار هم تیمی هایم می خواهم به همگان ثابت کنم که اگر به تیم ما بها داده شود مایه سربلندی استان و چه بسا کشور می شویم.

جوادی فر در پایان گفت: تنها خواسته ما حمایت از ورزش بانوان و تنها تیم رسمی راگبی بانوان استان فارس است تا بتوانیم در مسیر پیشرفت گام برداریم.

 نتیجه دلخواه با مهیا شدن زیرساخت ها به دست می آید

مهسا داوودی یکی از اعضای جوان تیم راگبی بانوان فارس که چندین سال در تیم راگبی بانوان بندرعباس فعالیت داشته هم این گونه سخن می گوید: رشته راگبی را از رده های پایه آغاز کردم و در چندین نوبت برای انتخابی تیم ملی دعوت شدم که به دلیل عدم برگزاری اردو نتوانستم توانایی های خودم را ثابت کنم.

وی با تأکید بر این موضوع که نتیجه دلخواه با مهیا شدن زیرساخت ها به دست می آید ابراز داشت: مشکلاتی که گریبان گیر ورزش بانوان است بسیار زیاد است اما می توان با حل معضلات کوچک راه را برای رسیدن به اهداف والا در ورزش هموار کرد. به طور مثال زمین تمرینی که در اختیار ما قرار داده شده است شاید به عنوان معدود زمین های تمرین راگبی بانوان در ایران به حساب بیاید و این موضوع دلیلی برای عدم رسیدگی به شرایط زمین شده است.

داوودی در پایان ضمن تشکر از کسانی که خود را وقف ورزش بانوان و پیشرفت ورزش فارس کرده اند گفت: توقع داریم که حداقل حمایت ها از ما صورت گیرد تا با سربلندی پرچم کشور عزیزمان را در عرصه های بین المللی به اهتزاز در بیاوریم.

 ورزش راگبی در زمره ورزش های محبوب جهان قرار دارد اما در ایران مورد کم لطفی قرار گرفته

ساناز ذوالفقاری بازیکن تیم راگبی بانوان فارس نیز به پیشنهاد یکی از دوستانش چند سالی است که در این رشته ورزشی فعالیت می کند. وی با انتقاد از این موضوع که راگبی بانوان در سطح کشور مورد کم لطفی قرار گرفته بیان کرد: چند سالی است که قول هایی مبنی بر برگزاری مسابقات کشوری داده شده اما هیچ کدام عملی نشده. تمام تیم ها در شرایط سخت تمرین می کنند تا آماده مسابقات شوند که معمولا چند روز مانده به آغاز، مسابقات از طرف میزبان لغو می شود و این جای بسی تأسف دارد.

ذوالفقاری در رابطه با نگاه مسئولین به ورزش بانوان اظهار کرد: با حمایت های مسئولین می شود به آینده ورزش در بخش بانوان امیدوار بود چه بسا که درخشش آن از آقایان نیز بیشتر شود. با هر ورزشکاری که صحبت کنید می توانید نگاه عاشقانه ای که به ورزش دارد را ببینید اما انتظار اندکی که برای داشتن حداقل امکانات دارند باید توسط متولیان امر مهیا شود.

بازیکن تیم راگبی بانوان فارس با بیان این موضوع که هر مشکلی داشته باشیم باز هم تمرین می کنیم تا چرخ ورزش بانوان همیشه در گردش باشد گفت: این که در زمینی تمرین می کنیم که رختکن، سرویس بهداشتی، آبسردکن و ...  ندارد نمی تواند ما را دلسرد کند و فقط انگیزه ما برای ثابت کردن خودمان دو چندان می شود. گاهی نگاه تبعیض آمیزی که به ورزش آقایان و بانوان می شود می تواند با سعه صدر از بین برود تا موفقیت در ورزش تجلی یابد.

ذوالفقاری در پایان با اشاره به این موضوع که ورزش راگبی در زمره ورزش های محبوب جهان قرار دارد ابراز داشت: امیدوارم در ایران روز به روز طرفداران راگبی افزایش یافته و این رشته جذاب به نحو احسن دیده شود. جا دارد در این جا از تمامی کسانی که برای ورزش بانوان از هیچ گونه تلاشی دریغ نکردند صمیمانه تشکر کنم.

در فرهنگ لغات انگلیسی کلمه Rugby به اکثر ورزش هایی که با توپ در زمین چمن (یا فضای باز ) برگزار شود گفته می  شود. راگبی برای اولین بار توسط ویلیام وب الیس ( William Webb Ellis ) در مدرسه راگبی انگلیس در سال 1823 به وجود آمد. شایان ذکر است که راگبی با فوتبال آمریکایی تفاوت دارد.