عاشقانه های یک وداع
در سوگ ارتحال حضرت امام خمینی(ره)
ادمین 1
با ارتحال حضرت امام خمینی(ره)، گویی زلزله ای عظیم رخ داده است، بغضها ترکید و سرتاسر ایران و همه کانون هایی که در جهان با نام و پیام امام (ره) آشنا بودند، یکپارچه گریستند و بر سر و سینه زدند.
هیچ قلم و بیانی قادر نیست ابعاد حادثه را و امواج احساسات غیرقابل کنترل مردم را در آن روزها توصیف کند. روز چهاردهم خرداد 1368، مجلس خبرگان رهبری تشکیل گردید و پس از قرائت وصیت نامه حضرت امام(ره) توسط حضرت آیت الله خامنه ای که دو ساعت و نیم طول کشید، بحث و تبادل نظر برای تعیین جانشین امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب اسلامی آغاز شد و پس از چندین ساعت، سرانجام حضرت آیت الله خامنه ای (رئیس جمهور وقت) به اتفاق آرا برای این رسالت خطیر برگزیده شدند.
وداع مردم با امام خمینی (ره) در روز و شب پانزدهم خرداد 1368 با حضور میلیون ها نفر از مردم تهران و سوگوارانی که از شهرها و روستاها آمده بودند، در محل مصلای امام خمینی برگزار شد. هیچ اثری از تشریفات بی روح مرسوم در مراسم رسمی نبود. همه چیز بسیجی و مردمی و عاشقانه بود. سرتاسر اتوبان و راه های منتهی به مصلی مملو از جمعیت سیاه پوش بود. پرچمهای عزا بر در و دیوار شهر آویخته و آوای قرآن از تمام مساجد، مراکز، ادارات و منازل به گوش می رسید ... گویی تمام ایران رنگ سیاه به خود گرفته بود. غم و اندوه تمامی نداشت ...
