سرسختی به سبک راگبی

علی جمشیدپور – خبرنیوز/ دانشجوی کارشناسی ارشد رشته تربیت بدنی است و ورزش را از 7 سالگی و با بسکتبال آغاز کرده و در این رشته قهرمانی کشور در رده نوجوانان را کسب نموده است. سپس در رشته تیراندازی با تپانچه مقام سوم کشور و در کشتی حضور در تیم ملی نوجوانان را در کارنامه خود دارد. وی هم اکنون به عنوان مربی تیم استان فارس و تیم ملی راگبی ایران فعالیت می کند. «معین سرکاری» مسئول کومیته راگبی فارس در مصاحبه ای اختصاصی با «خبرنیوز» از مشکلات این رشته ورزشی در استان صحبت کرد.

* ورزش راگبی را از چه سالی آغاز کردید؟

از سال 82 وارد ورزش راگبی شدم و زیر نظر آقای محمدی مربی و بنیانگذار راگبی در استان فارس مشغول به فعالیت شدم. هم اکنون نیز رکورد بیشترین قهرمانی کشوری و بیشترین بازی در ایران را در اختیار دارم.

*راگبی فارس در چه سطحی از کشور قرار دارد؟

استان فارس در تمامی دوره های حضورش در مسابقات کشوری صاحب عنوان شده است و پرافتخارترین تیم ایران محسوب می شود. شایان ذکر است که شاکله تیم ملی نیز از بازیکنان استان فارس تشکیل شده است، تا اندازه ای که در گذشته یک بار تیم فارس به عنوان تیم ملی ایران به مسابقات آسیایی اعزام شد.

* چه شد که مربیگری را انتخاب کردید؟

بر خلاف میل باطنی ام به وادی مربیگری قدم گذاشتم. چرا که عاشقانه بازیکن بودن را دوست داشتم اما بنا به دلایلی و بر حسب نیاز راگبی استان به این مقوله ورود کردم و تا جایی که بتوانم برای پیشرفت راگبی فارس از جان مایه می گذارم. هم اکنون به عنوان سرمربی تیم ملی جوانان، مربی تیم ملی بزرگسالان ایران و همچنین سرمربی تیم راگبی پسران شیراز فعالیت دارم.

* شرایط تیم راگبی فارس در بخش آقایان چگونه است؟

فارس به تنهایی تیمی در مسابقات کشوری ندارد و چندین باشگاه ( پسران شیراز، داتیس و عادلی اسپورت ) در این زمینه فعالیت می کنند که در سال گذشته در مسابقات سونز 4 تیم از استان به مسابقات اعزام و موفق شدند مقام های اول و سوم را کسب کنند. امسال نیز در مسابقات 15 نفره کشوری، تیم داتیس نماینده استان فارس به مقام قهرمانی دست یافت.

* در رابطه با بانوان چطور؟

با توجه به تازه تأسیس بودن راگبی بانوان و با شرایطی که کرونا برای ورزش به وجود آورد، هنوز به آن انسجام نرسیده ایم اما با تلاش و پشتکاری که در آن ها می بینم آینده ای روشن را می توان برای راگبی بانوان فارس متصور شد.

برای اعزام تیم ها به مسابقات کشوری هیچ مبلغی از اداره ورزش و جوانان دریافت نکرده ایم. سند و مدرکش هم موجود است!

* چه برنامه هایی برای آینده در پیش دارید ؟

برنامه ریزی که برای آینده توسط هیات های استانی تدوین می شود به فدراسیون بستگی دارد. چرا که تا به این جا هر کاری از دستمان بر می آمد انجام داده ایم و تا کنون چندین بار تیم های نونهالان، نوجوانان، جوانان و ... را راه اندازی کرده ایم و حتی دو سال المپیاد راگبی برگزار و با قهرمانی تیم فارس همراه بوده است. در ادامه بنا به صحبت های فدراسیون، لیست تیم ملی هم داده شده اما با تشکیل نشدن اردوها و از بین رفتن انگیزه بازیکنان که تمام تلاششان برای پوشیدن لباس تیم ملی بوده، از آن دو نسلی که برای این مسابقات انتخاب شده بودند و در شرایط آمادگی کامل به سر می بردند دیگر کسی حضور ندارد و این نشان از بی توجهی به برنامه ریزی استان ها در سطح کلان ورزش کشور دارد. البته با قول هایی که برای چندمین بار داده ند، تیم های رده سنی فارس را تشکیل داده ایم که امیدوارم دوباره به سرنوشت مغموم گذشته دچار نشویم.

* حالا که خودتان یکی از مشکلات را عنوان کردید، دیگر مسائل را هم بازگو کنید.

(با خنده) مشکلات که بسیار است. اما مهمترین آن ها عدم حمایت است. هرگاه از حمایت صحبت می کنیم همه فکر می کنند منظور بحث مالی است ولی پس از گذشت 19 سال که در این عرصه فعالیت دارم برای اعزام تیم ها هیچ مبلغی از اداره ورزش و جوانان دریافت نکرده ایم. سند و مدرکش هم موجود است! قبلا هم گفته ام که نیاز مالی وجود دارد اما اگر با وجود عدم تأمین مالی، از سمت متولیان ورزش استان همکاری و همراهی نشویم راه رسیدن به هدف صعب العبور می شود. به طور مثال توقع داریم طی جلساتی که مسئولین ورزشی فارس برگزار می کنند، فضاهای تمرینی سازمان ها و ارگان ها که در اکثر مواقع نیز بلا استفاده است، در اختیار تیم های ورزشی استان قرار گیرد.

همچنین معضل اصلی فارس در این برهه نداشتن یک خوابگاه ورزشی برای گرفتن حق میزبانی مسابقات ورزشی است. تنها خوابگاهی که وجود دارد هتل المپیک در مجاورت ورزشگاه 22 بهمن است که اداره ورزش آن را اجاره داده و هر رشته ای که بخواهد میزبانی مسابقات کشوری را به عهده بگیرد باید نزدیک به مبلغ هتل های خصوصی برای رزرو اتاق های هتل المپیک هزینه کند. اگر به صورت کلی بخواهیم به مشکلات بنگریم باید بگویم که مشکل اساسی مملکت ما این است که مدیران نمی خواهند همکاری کنند و هر کسی به فکر خودش است و فقط با دید تبلیغی به ورزش نگاه می کنند.

*راهکار چیست؟

در اصل باید روی موضوع استفاده از منابع تمرکز کنیم. متأسفانه شبکه ورزش که باید در جهت اعتلای ورزش کشور تلاش کند بیشترین زمان خود را به ورزش هایی اختصاص می دهد که حتی یک ورزشکار آن هم در کشور وجود ندارد. مثلا وقتی مسابقات فرمول یک به مدت 3 ساعت پخش می شود ( منکر مخاطب بالای این مسابقات نیستم )، حداقل مسابقات دارت یا سپک تاکرا یا راگبی هم پوشش داده شود. اما افسوس که با تمام پیگیری هایی که برای پوشش ورزش راگبی در شبکه های تلویزیونی انجام شده تنها جوابی که دریافت کرده ایم این است که باید هزینه اش را پرداخت کنید. مگر این شبکه برای ورزش و ورزشکار و علاقه مند به ورزش نیست؟ پس چرا تدبیر مدیران صدا و سیما تفاوت گذاشتن بین ورزش هاست؟ در این شرایط دیگر نمی شود به جذب اسپانسر هم امیدوار بود. در کل آرزو دارم با تهیه و تدوین برنامه های جامع و کاربردی برای تعامل در جهت استفاده از زیرساخت های کشور تلاش وافری صورت پذیرد و با همین موضوع می توان 60 درصد از مشکلات را حل کرد.

* راگبی فارس زمین اختصاصی تمرین دارد؟

به موضوع مهمی اشاره کردید. هم اکنون ایران به واسطه زمین شماره 4 ورزشگاه آزادی تهران و 22 بهمن شیراز به عضویت کنفدراسیون راگبی آسیا در آمده است. گهگاهی صحبت هایی مبنی بر اینکه این زمین را از ما بگیرند مطرح می شود اما با توجه به این مورد که راگبی رشته المپیکی است، اگر این اتفاق بیفتد یکی از رشته هایی که امید فراوانی برای کسب مقام در المپیک داریم را از دست می دهیم. شایان ذکر است که از سال 1385 قرار بوده این زمین چمن به راگبی فارس واگذار شود اما هنوز و با این همه افتخاراتی که در این رشته ورزشی کسب کرده ایم اندر خم یک کوچه و نامه نگاری های اداری مانده است! در ضمن به گفته دبیر کمیته ملی المپیک و چندین نامه ای که توسط وزارت ورزش و جوانان برای اختصاص زمین چمن 22 بهمن به راگبی فارس، نوشته شده است همچنان مسئولین ورزشی استان برای اجرایی شدن این مقوله کاری نکرده اند.

* در زمینه جذب حامی مالی موفق عمل کرده اید؟

گاهی برای اعزام تیم ها از خیرین کمک گرفته ایم که متأسفانه به دلیل بستر نامناسب نمی توانیم این عزیزان را حفظ کرده و در ادامه امید به حمایت از جانب آن ها داشته باشیم. البته لطف این بزرگواران همیشه شامل حال ما و ورزشکاران راگبی بوده است که صمیمانه از ایشان تشکر می کنم.

* صحبتی باقی مانده؟

نکته مهمی که باید به آن اشاره کنم و خانواده ها باید آن را در نظر بگیرند این است که در راگبی صرفا ورزش آموزش داده نمی شود و بیشتر به سراغ قسمت های مهمی می رویم که در ورزش کمرنگ شده است مانند راه و رسم زندگی، منش پهلوانی،خلق و خوی ورزشی و ... . از خانواده ها خواهشمندم که فقط منتظر قهرمان شدن دختر یا پسرشان نباشند و به تغییرات مثبت رفتاری و منش فرزندان خود نیز دقت کنند.