اگر تیراندازی دیده شود با یک تیر دو نشان می‌زنیم

علی جمشیدپور – خبرنیوز/ تیراندازی ورزشی ظاهرا ساده اما در واقع پیچیده است. همه فکر می کنند که فقط با نشانه گیری و چکاندن ماشه می توانند یک تیرانداز شوند اما ابعاد پیچیده این رشته ورزشی برای عموم نمایان نیست.

وحید گلخندان، ورزشکار شیرازی رشته تیراندازی و عضو تیم ملی ایران با 40 سال سن و دارای یک فرزند در مصاحبه ای اختصاصی با «خبر نیوز» از این رشته جذاب صحبت می‌کند.

*در ابتدا بفرمایید چرا تیراندازی را انتخاب کردید؟

همه انسان ها به خصوص پسرها از کودکی به تیراندازی و تفنگ بازی علاقه وافری دارند. حالا برخی این علاقه را در سنین بالا نیز دنبال کرده و به این رشته ورزشی روی می آورند. بنده هم در ابتدا به دنبال علاقه ام آمدم و در ادامه نیز با کشف استعدادهای خودم در تیراندازی، تصمیم گرفتم این مسیر را به صورت حرفه ای ادامه دهم.

*اگر تیرانداز نمی شدید چه ورزشی را انتخاب می کردید؟

می توانم به هر ورزشی که تمرکزی و فکری باشد علاقه مند شوم.

*چند مقام کشوری و بین المللی در کارنامه خود دارید؟

بالغ بر 150 مدال و مقام کشوری و چندین مقام بین المللی را طی این چند سال کسب کرده ام.

*مهمترین آنها کدام بوده است؟

در سال 2016 موفق شدم با کمک استادم آقای جعفرزاده، اولین مدال جهانی تپانچه ایران را در رشته 50 متر در کشور هندوستان به دست آورم. همچنین در رشته میکس تپانچه با خانم رستمیان موفق شدیم اولین مدال جهانی ایران در این رشته را نیز به دست بیاوریم. سال گذشته نیز در مسابقات جهانی کرواسی به اولین مدال جهانی ایران در رشته تپانچه تیمی دست پیدا کردیم.

به اندازه ای در تیراندازی عقبگرد داشته ایم که هم اکنون 5 سال نیاز است تا با پیشرفت به جایگاه 10 سال گذشته مان برسیم

*سطح رشته تیراندازی فارس را چگونه می بینید؟

بدون تعصب فارس در رشته تیراندازی بسیار مستعد است. کما اینکه در گذشته نه چندان دور حدود 30 تا 40 درصد تیم ملی را تیراندازان فارسی تشکیل می دادند. پس از این دوران متأسفانه برخی رفتارهای سلیقه ای و سوء مدیریت و البته مسائل و مشکلات اقتصادی باعث شد که فارس در این مقوله تنزل پیدا کند. به اندازه ای این عقبگرد مضر بوده است که هم اکنون 5 سال زمان نیاز است تا با پیشرفت قابل توجهی بتوانیم به جایگاه 10 سال گذشته این ورزش در فارس دست پیدا کنیم.

*نگاه مسئولین ورزشی استان به رشته تیراندازی چگونه است؟

متأسفانه در چند سال گذشته از طرف مسئولین نه رشته تیراندازی در استان دیده شد نه از بنده که به عنوان عضو تیم ملی تیراندازی کشور بودم کوچکترین حمایتی شد. البته مبالغ ناچیزی بوده که حتی گفتنش هم جالب نیست و همیشه صحبت از نبود بودجه کافی بوده است. جا دارد در این جا عنوان کنم که همیشه حمایت نباید مالی باشد و گاهی از مواقع برای تهیه قطعات سلاح باید دست به دامن کشورهای دیگر شویم و با چه دردسرهایی این قطعات را با هزینه های گزاف تهیه کنیم. لذا نقش فدراسیون و هیات ها در این باب، کلیدی می شود و کمک آنها به ورزشکار می تواند بسیار کار ساز باشد. امیدوارم که مسئولین به این موارد توجه داشته باشند تا افتخارآفرینی برای ورزشکاران یک امر اجتناب ناپذیر شود.

*آیا تیراندازی در زمره رشته های پر خرج قرار می گیرد؟

بله. به دلیل اینکه این رشته ورزشی جزو رشته های تجهیزات محور محسوب می شود و وسائل مورد نیاز این ورزش مصرفی است و مستهلک می شود. به طور مثال سلاح ورزشکار هر چند ماه یکبار احتیاج به تعویض برخی قطعات دارد و پس از چند سال باید تفنگ جدیدی خریداری شود. در کل برای فعالیت در این رشته ورزشی مبلغی حدود 200 تا 250 میلیون تومان باید برای تجهیزات هزینه شود.

*در آینده علاقه ای به مربیگری هم دارید؟

بله، 100 درصد. البته یکی از دلایلش این است که برای ورزشکاران رشته تیراندازی سخت است که بخواهند به یک باره از این ورزش کناره گیری کنند و همین امر باعث می شود که پس از فعالیت ورزشی به جرگه مربیگری بپیوندند.

*رشته تیراندازی محدودیت سنی دارد؟

این موضوع که هیچ محدودیت سنی برای این رشته وجود ندارد جزو نکات مثبت آن است. هم اکنون رکودداران المپیک و جهان بالاخص در رشته تپانچه بالای 35 سال هستند.

*چه برنامه هایی برای آینده دارید؟

در حال حاضر تمام تمرکزم را روی مسابقات سهمیه المپیک گذاشته ام تا به لطف خدا بتوانم دل مردم را در المپیک پاریس شاد کنم.