هنگام مواجهه با یک تصادف به جای گرفتن فیلم و عکس چه کنیم؟
یک مدرس امداد و نجات و فوریتهای پزشکی با بیان اینکه در کارهای امدادی اولویت نجات و حفظ جان خود است، گفت: افراد حاضر در صحنه با گذاشتن مثلث خطر در محل حادثه و حفظ خونسردی خود با نیروهای امدادی تماس بگیرند و تمام جزئیات را برای آنها توضیح دهند.
«میثم عزیزی» اظهار کرد: در کشور ما تصادفات بیشترین مرگ و میر را به ما تحمیل میکند که به زبان فارسی دری حادثه ترافیکی و حادثه جادهای معنا شده است که از دلایل رخ دادن آن میتوان به بی حوصلگی راننده،شتابزدگی و عجله، سرعت زیاد، نبستن کمربند ایمنی و عدم رعایت نکات ایمنی اشاره کرد که بیشتر این تصادفات در نزدیکی شهرها اتفاق میافتد.
این مدرس امداد و نجات و فوریتهای پزشکی تصریح کرد: زمانی که یک حادثه ترافیکی رخ میدهد طبیعتا اولین کسانی که در آن محور دیده میشوند خود مردم هستند که متاسفانه اکثر مردم بعد از دیدن حادثه خودروهای در محل جمع میشوند که این میتواند باعث ایجاد یک حادثهی دیگر شود ولی اگر کسی میخواهد درون محل توقف پیدا کند و در صورت داشتن آموزشهای قبلی میخواهد کمک کننده باشد باید ماشین خود را در حدود ۱۵۰ متر قبل از حادثه پارک کند و مثلث خطر را در اطراف ماشین قرار دهد.ممکن است این اقدامات زمانی را از ما بگیرد ولی میتواند از ایجاد یک حادثه جدید جلوگیری کند.
عزیزی با بیان اینکه در کارهای امدادی حفظ جان خود یا خود امدادی باید اولویت اصلی کارمان باشد،گفت: افراد قبل از اینکه بخواهند به مصدومان کمک کنند باید یک توقف کوتاهی داشته باشند و یک نگاه کلی به صحنه حادثه داشته باشند و خونسردی خود را حفظ کنند تا بتوانند تمرکز بهتری بر موضوع پیشآمده داشته باشند. و تمام جزئیات را مد نظر قرار دهند.
این مدرس امداد و نجات و فوریتهای پزشکی ادامه داد: بعد از کارهای گفته شده باید موقعیت خودرو را از نظر آتش سوزی بررسی کنیم و اگر خودرو در سراشیبی قرار داشت با گذاشتن یک سنگ از حرکت خودرو جلوگیری کنیم. و اگر سرنشینان حادثه دچار جراحت شده بودند باز هم با رعایت نکات ایمنی به فرد مصدوم کمک میکنیم. فرد امدادگر باید توجه کند که هیچ خطری مانند آتش سوزی او را تهدید نمیکند.
عزیزی تصریح کرد: اگر آموزشهای لازم را نداشتیم و خطراتی نیز جان خودمان را تهدید کرد بهتر هیچ رفتاری انجام ندهیم و در این موقعیت اولویت اصلی و بهترین کار تماس با نیروهای امدادی است. پس یک بار دیگر تاکید میکنم که اولویت اصلی حفظ جان خودمان است.
وی با اشاره به اینکه بسیاری از حادثههایی که برای مصدومان به وجود میآیند ممکن است با چشم قابل مشاهده نباشد،گفت: برای مثال فردی که دچار شکستگیهای ستون فقرات شده است، اگر بخواهیم با یک تکان دادن غیر اصولی این مصدوم را بیرون بکشیم که متاسفانه در جادههای کشور بسیار به چشم میآید ممکن است باعث آسیب به ستون فقرات شود و فرد برای هیشه قطع نخاع شود.
این مدرس امداد و نجات و فوریتهای پزشکی تصریح کرد: بعد از انجام فعالیتهای گفته شده بهترین کار این است که تعداد مصدومان را به دست آوریم و بعد با پرسنل راهور با شماره ۱۱۰ تماس بگیریم و همچنین میتوانیم با پرسنل ۱۱۲ ( امداد و نجات جمعیت هلال احمر) و یا شماره ۱۱۵ (سازمان اورژانس) نیز تماس بگیریم. فردی که تماس میگیرد باید بتواند موقعیت حادثه را به اپراتور گزارش دهد و جزئیات حادثه را مانند تعداد مصدومان و نوع حادثه به طور کامل بیان کند تا اپراتور بداند که چه تعداد متخصص و از کدام نهاد یا سازمان ارسال کند.
عزیزی در خصوص ارزیابی اولیه صحنه گفت: اولین کار این است که تک تک مصدومان را از نظر داشتن علائم حیاتی چک کنیم و اولین نشانهی زنده بودن مصدوم داشتن هوشیاری است یعنی با یک صدا زدن ساده و جواب دادن فرد متوجه زنده بودن مصدوم میشویم و اگر هوشیار بود از او شرح حال میگیریم ولی اگرمصدوم جواب نداد باید نبض فرد را چک کنیم و اگر نبض داشت که یعنی قلب فرد در حال فعالیت است ولی اگر نبض نداشت یعنی مصدوم فوت شده است.
وی در خصوص مصدومانی که هنوز نبض دارند گفت: بعد از چک کردن نبض باید راه هوایی مصدوم را باز کنیم که با عقب بردن سر و چانه راه هوایی باز میشود و بعد از آن هم باید تنفس مصدوم را چک کنیم که بهتر است افراد از قبل این آموزشها را داشته باشند و با بیتوجهی و نبود تخصص برای خود و مصدومان، حادثه خطرناکتری را به وجود نیاورند.
وی در خصوص خونریزیهای شدید گفت: محل خونریزی را با فشار مستقیم نگه دارید و آن عضو را با یک باند فشاری یا یک پارچه ببندید و بالاتر از سطح قلب فرد قرار دهید و تا زمان رسیدن نیروهای امدادی مصدوم را ترک نکنید و با رسیدن نیروهای امدادی، گزارش عملکرد خود و مشکلات موجود در حادثه را بیان کنید. تا کار نیروهای امدادی کمتر شده و سریعتر به مصدوم رسیدگی کنند.
این مدرس امداد و نجات و فوریتهای پزشکی با بیان اینکه بستن کمربند ایمنی در جلوگیری از آسیبهای شدید بسیار موثر است،تصریح کرد: بی شک نیروهای امدادی با کمترین خطر میتوانند مصدوم را نجات دهند پس اگر موقعیت تهدید کنندهای وجود نداشت بهتر است تا آمدن نیروهای امدادی صبر کنیم. با بستن جاده از رسیدن به موقع نیروهای امدادی جلوگیری میشود پس اگر یک یا دو خودرو در محل حادثه وجود دارد دیگر نیازی به ماندن ما و شلوغ کردن جاده نیست.
عزیزی با بیان اینکه آرامش دادن به مصدومان میتواند بسیار مفید باشد، تاکید کرد: تا زمانی که نیروهای امدادی برسند شما حق ندارید که مصدوم را ترک کنید چون ممکن است مصدوم به طرف «شوک» برود و بعد از آن هم علائم حیاتی را از دست بدهد و به سمت مرگ برود.
وی تاکید کرد: کسانی که آموزش ندیدهاند، تنها کاری که می توانند انجام دهند، گذاشتن مثلث خطر در اول جاده و تماس با نیروهای امدادی است چون نیروهای امدادی با تجهیزات بیشتر و خسارت کمتر کار خود را انجام میدهند همچنین این را باید بدانیم که خودروهای ما خودروی سواری هستند و امکان انتقال مصدوم به دلیل نبود امکانات و فضای کافی وجود ندارد. پس بهترین کار در لحظه اول تماس گرفتن با نیروهای امدادی است و داشتن یک کیف کمکهای اولیه هم برای هر خودرو واجب و ضروری است.