قصه پرغصه کم آبی در "لنده" ۱۰ ساله شد

مردم آبی برای "شرب" ندارند

قصه پرغصه کم آبی در "لنده" ۱۰ ساله شد

یک دهه از کم آبی در شهرستان محروم لنده میگذرد ولی تاکنون نسخههای مسئولان شفابخش نبوده و در واقع تخصیص حقابه مارون تنها راه نجات لنده است.

شهرستان لنده سالهای زیادی است که با مشکل کمبود آب روبرو بوده و علیرغم ارائه طرحهای متفاوت برای حل مشکل کمآبی این شهرستان اما تاکنون هیچ اقدام مؤثری در این زمینه انجام نشده است.

شهرستان لنده یکی از شهرستانهای کوهپایهای و گرمسیری استان کهگیلویه و بویراحمد است که دارای جمعیتی بیش از 23 هزار نفر دارد و در فاصله 270 کیلومتری یاسوج مرکز استان واقع شده و این شهرستان با 5 هزار و 560 خانوار دارای 106 روستا بوده که 41 درصد جمعیت روستایی و 59 درصد جمعیت شهری دارد.

 در اوایل دولت نهم برای حل مشکل کمآبی شهرستان لنده قرار بود که با حفر تونل به طول 4 کیلومتر و بهصورت ثقلی از بالاتر از چشمههای منطقه موگرمون، آب را به سمت شهر لنده هدایت کنند و از این طریق به نوعی مشکل کمآبی این شهرستان را حل کنند

مطالعات طرح مورد نظر نیز در همان سالها انجام شد و هزینهبرآورد اجرای پروژه بالغ بر 12 میلیارد پیشبینی شده بود، اما بنا به دلایل نامعلوم اجرای این پروژه میسر نشد.

از سالهای گذشته و با بروز خشکسالیهای متعدد موضوع کمآبی شهرستان لنده دوباره مطرح و به یکی از مطالبات بسیار مهم مردم این شهرستان مبدل شد بر همین اساس برای حل این مشکل بحث حقابه مردم لنده از سد مارون مطرح شد.

شهرستان لنده با وجود دشتهای آبلش، دشت بَن، دشت ناصری و دشت دره بَنگ بهترین مکان برای توسعه زیرساختی در حوزه کشاورزی است که با تأمین آب مورد نیاز این دشتها میتوان طرحهای بزرگ اشتغالزایی در این شهرستان ایجاد کرد.

تأمین آب پایدار جهت شرب و بخش کشاورزی، یکی از مهمترین مطالبات مردم این شهرستان در طی دهه گذشته است و این سهم میبایست از رودخانهخروشان مارون که از کنار دشتهای این شهرستان میگذرد، تخصیص داده شود.

فرماندار شهرستان لنده در این زمینه اظهار داشت: مشکلات کمآبی شهرستان لنده باید از طریق حقابه مارون تأمین شود و حقوق مردم شهرستان از این رودخانه باید محفوظ بماند.

تورج رزمجو افزود: کارشناسان آب منطقهای چندین باره در این زمینه مطالعاتی داشتند اما در عمل تاکنون اقدام خاصی در این زمینه انجام نگرفته است.