اینتر، یک پای فینال

این چهارمین کلین شیت اینتر در ۵ مسابقه اخیر در دور حذفی لیگ قهرمانان اروپا بود. در حالی که اینتر پیش از مسابقات این فصل، هرگز در یک مسابقه اروپایی موفق به شکست حریف نامدار همشهری نشده‌بود، فرصت‌طلبی کاپیتان آرژانتینی در آخرین دقایق کمک کرد ضمن شکستن این طلسم تاریخی و پیروزی در هر ۲ مسابقه رفت و برگشت، افعی‌ها رکورد ۴ پیروزی متوالی بدون گل خورده در دربی مادونینا را به ثبت برسانند. این چهارمین فینال اروپایی در تاریخ طرف آبی شهر میلان خواهد بود. اینتر در سراسر زمان هر ۲ مسابقه تیم برتر میدان بود اما آنچه نتیجه این دیدار کلاسیک را تعیین کرد، حملات آتشین شاگردان اینزاگی در دقایق ابتدایی مسابقه رفت بود؛ نتیجه‌ای که تا پایان پابرجا ماند و مدافع عنوان قهرمانی سری آ، نه تنها شانس صعود به فینال لیگ قهرمانان اروپا را از دست داد که بخت چندانی برای حضور در دور گروهی مسابقات فصل آینده هم نخواهد داشت.

این سومین تقابل اروپایی اینتر و میلان بود. در حالی که هر ۲ رویارویی پیشین با برتری روسونری در نخستین سال‌های هزاره جدید همراه شده‌ بود، این بار اوضاع فرق می‌کرد و اینتر با تکیه بر برتری قاطع مسابقه رفت از کندی خط حمله حریف و ترکیب نه چندان منسجم و کم‌روحیه تیم پیولی حداکثر استفاده را برد تا با کسب یک پیروزی دیگر، برای نخستین بار در ۱۳ سال گذشته به فینال لیگ قهرمانان اروپا دست یابد. سال‌ها بعد از سه گانه تاریخی اینتر تحت هدایت مورینیو، حالا سیمونه اینزاگی این فرصت را خواهد داشت در استانبول قهرمانی دوگانه اروپا و جام حذفی را جشن بگیرد. بازگشت رافائل لیائو به ترکیب پیولی را امیدوار کرده‌‌ بود بعد از اصلاح مشکلات دفاعی، بازیکنانش با تمرکز به جناح چپ به تهدید دروازه اینتر بپردازد. لیائو تا پیش از مسابقه امشب در تمام رقابت‌ها روی ۲۳ گل تأثیر مستقیم گذاشته بود؛ بیشتر از هر بازیکن دیگر در ترکیب میلان. با وجود تمام امیدپردازی‌ها، پیولی می‌دانست در تمام تاریخ لیگ قهرمانان اروپا فقط یک بار تیمی با وجود پیروزی ۲ بر صف در بازی رفت نیمه‌نهایی، از صعود به فینال باز مانده‌؛ بارسلونای ۱۹-۲۰۱۸ مقابل لیورپول. 

بازی برگشت از نخستین نیمه‌نهایی تمام ایتالیایی دو دهه اخیر لیگ قهرمانان اروپا در شرایطی کاملاً متفاوت برای ۲ تیم آغاز شد. اینتر با رکورد خارق‌العاده پیروزی در هر ۷ مسابقه اخیر در تمام رقابت‌ها با نتیجه مجموع ۲۱ بر ۳ مهیای مسابقه برگشت شده‌ بود. شاگردان سیمونه اینزاگی با ایجاد حاشیه امنیت ۵ امتیازی در جدول سری آ، خیال خود را برای کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا راحت کرده‌ بودند. از سوی دیگر میلان جز شکست تلخ ۲ بر صفر در مسابقه رفت، اول هفته با شکست مقابل اسپتزیا از کورس رقابت بر سر سهمیه رقابت‌های فصل آینده هم کنار رفت‌ نراتزوری در هر ۳ دربی پیشین این فصل (سوپر جام، لیگ و دور رفت نیمه نهایی) بدون دریافت حتی یک گل خورده پیروز شده‌ بود و مأموریت روسونری در مسابقه امشب در مقابل این تیم آماده و تیزدندان، به شدت دشوار به نظر می‌رسید. 

بازی چنانچه باب میل سیمونه اینزاگی و شاگردانش در اینتر بود، به آرامی شروع  و کم‌حادثه دنبال شد. شاید نخستین موقعیت جدی مسابقه شوت دور و دراز تئو هرناندس بود که در مقابل چشمان تماشاگر اونانا، از بالای دروازه اینتر به بیرون رفت. دقایقی بعد البته خطر جدی‌تری دروازه او را تهدید کرد؛ وقتی آبی‌ و سیاه‌ها منتظر اعلام خطا بودند اما داور رأی به ادامه مسابقه داد تا پاس کات‌بک تونالی در موقعیت عالی شوت‌زنی در اختیار براهیم دیاس قرار گیرد.شوت مهاجم شماره ۱۰ میلان اما تعریفی نداشت و به راحتی با واکنش اونانا دفع شد‌. سرعت عکس‌العمل سنگربان کامرونی تحسین برانگیز بود؛ درست مانند واکنش دیدنی مانیان روی شلیک ژکو‌ که دقایقی بعد رخ داد؛ هرچند مهاجم اهل بوسنی پیش از شوت در موقعیت آفساید قرار داشت. حملات ۲ تیم در دقایق ابتدایی بی‌حاصل بود. موقعیت‌های اینتر برخلاف همین مقطع زمانی در مسابقه رفت پردامنه نشد و کرنرهای میلان با دفاع نفر به نفر حریف دفع می‌شد. اینتر کم‌کم کنترل نسبی بازی را به دست گرفت اما ضربات نه چندان جدی مخیتاریان، باستونی و مارتینس راهی به دروازه میلان نداشت. 

حرکت پا به توپ رافائل لیائو بعد از شکست دارمیان در نبرد دوطرفه، هواداران سرخ و سیاه‌پوش حاضر در ورزشگاه را نیم‌خیز کرد اما شلیک بال پرتغالی میلان بعد از عبور از سد دفاع با فاصله‌ای اندک از کنار تیر دورتر به بیرون رفت. دقایقی بعد و روی ارسال بلند چالهان اوغلو، نوبت به تهدید دروازه روسونری رسید؛ ضربه سر شتاب‌دهنده و خطرناک ادین ژکو با واکنش سریع و عالی مانیان همراه شد و در شروع مجدد بازی، شلیک لائوتارو مارتینس، کاپیتان اینتر در شرایط نامتعادل، از بالای دروازه به بیرون رفت. دقایقی پیش از پایان نیمه نخست، هنریک مخیتاریان، زننده گل دوم نراتزوری در مسابقه رفت به دلیل مصدومیت از زمین بیرون رفت و جای خود را به بروزوویچ داد. به دنبال این تعویض، بروزوویچ نقش بازی‌سازِ عقب‌کشیده را به عهده گرفت و چالهان‌اوغلو به سمت چپ رفت تا جای خالی مخیتاریان را پر کند. حملات نصفه و نیمه و نه چندان جان‌دار ۲ تیم مطابق انتظار بی‌نتیجه بود. اینتر در کنترل بازی و چنبره بر زمین موفق بود و نیمه نخست با نتیجه مساوی بدون گل و تنها یک شوت در چارچوب برای هر یک از ۲ تیم به پایان رسید. 

برنامه اینتر در نیمه دوم تغییری نکرد و آنها در مدیریت بازی موفق بودند. آمار یوفا نشان می‌داد‌ تا دقیقه ۵۲، تعداد پاس‌های صحیح ۲ تیم (۱۹۵) و مجموع مسافت طی‌شده توسط بازیکنان ۲ تیم (۶۳ کیلومتر) تقریباً برابر بود؛ یک تعادل نخواستنی برای روسونری که تیم پیولی را لحظه به لحظه به لبه پرتگاه نزدیک‌تر می‌کرد. ۱۷ دقیقه مانده به پایان مسابقه و در حالی که امیدهای میلان برای بازگشت به بازی لحظه به لحظه کاهش پیدا می‌کرد، لائوتارو مارتینس با به ثمر رساندن گل پیروزی‌بخش اینتر، میخ آخر را هم بر تابوت حریف کوبید؛ یک‌- دوی سریع مهاجم آرژانتینی با روملو لوکاکوی تازه وارد، لائوتارو را با دروازه‌بان تک به تک کرد تا شلیک زاویه‌دار او با واکنش ضعیف مانیان، پشت سر او به تور دروازه میلان لرزه بیندازد. کاپیتان اینتر سکوهای آبی و سیاه پوش را به مرز انفجار رساند؛ به گونه‌ای که جو فوق‌العاده و هیاهوی بلند هواداران تا انتهای مسابقه به گوش می‌رسید. لائوتارو بعد از خولیو کروس (۱۳) و هرنان کرسپو (۱۱) با این گل به سومین بازیکن آرژانتینی تاریخ اینتر تبدیل شد که در لیگ قهرمانان ۱۰ گل برای این تیم به ثمر می‌رساند. او همچنین برای نخستین بار در دوران حرفه‌ای خود موفق شد در  ۲ فصل متوالی به رکورد ۲۵ گل زده دست پیدا کند. شلیک مرگبار او برای تثبیت نتیجه کافی بود و اینتر با کسب یک پیروزی ارزشمند دیگر، ضمن تداوم سریال پیروزی‌های متوالی در دربی میلان با شایستگی تمام جواز حضور در فینال لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد.