خطر بلندمدت پس از ابتلا به کووید-۱۹ خفیف  

خطر  بلندمدت پس از ابتلا به کووید-۱۹ خفیف   

پژوهش جدید "دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن"(WUSM)، جامع‌ترین تحقیقاتی را ارائه می‌دهد که تا به امروز در مورد مشکلات عصبی بلندمدت مرتبط با کووید-۱۹ انجام شده‌اند. این پژوهش با بررسی بیش از ۱۵۰ هزار بیمار مبتلا به کووید-۱۹ به مدت ۱۲ ماه، نشان داد که عفونت‌ها به افزایش ۴۲ درصدی خطر ابتلا به چندین اختلال مغزی منجر می‌شوند.

"زیاد العلی"(Ziyad Al-Aly)، متخصص همه‌گیرشناسی دانشگاه واشنگتن، از زمان آغاز همه‌گیری با "وزارت امور کهنه سربازان آمریکا"(VA) همکاری می‌کند. این پژوهش از پایگاه‌های اطلاعاتی بزرگ مراقبت‌های بهداشتی، برای جمع‌آوری اطلاعات جدیدی درباره اثرات بلندمدت کووید-۱۹ استفاده می‌کند.

العلی و همکارانش پیش از این، چندین پژوهش را منتشر کردند که در آنها، افزایش مشکلات قلبی-عروقی و اختلالات سلامت روان در بیماران کووید-۱۹ تا ۱۲ ماه پس از ابتلای اولیه گزارش شده بود. این پژوهش به طور گسترده به انواع مشکلات عصبی در سال بعد از ابتلای خفیف و شدید می‌پردازد.

العلی توضیح داد: پژوهش ما، ارزیابی جامعی را در مورد پیامدهای عصبی بلندمدت کووید-۱۹ ارائه می‌دهد. پژوهش‌های پیشین، مجموعه محدودتری از پیامدهای عصبی را عمدتا در بیماران بستری‌شده در بیمارستان بررسی کرده‌اند. ما ۴۴ اختلال مغزی و سایر اختلالات عصبی را در بیماران بستری‌نشده و بستری‌شده، از جمله بیماران بستری‌شده در بخش مراقبت‌های ویژه ارزیابی کردیم.

این پژوهش شامل اختلالات مرتبط با عروق مغزی مانند سکته مغزی، اختلالات دوره‌ای از جمله میگرن و تشنج و بیماری‌های شناختی مانند آلزایمر بود. به طور کلی، یافته‌های این پژوهش نشان داد که نجات‌یافته‌های کووید-۱۹ در مقایسه با افراد سالم، ۴۲ درصد بیشتر احتمال دارد که نوعی مشکل عصبی را در سال بعد از ابتلا تجربه کنند.

این پژوهش به طور ویژه گزارش داد که بازماندگان کووید-۱۹، با ۷۷ درصد افزایش خطر مشکلات حافظه، ۵۰ درصد افزایش خطر سکته مغزی، ۸۰ درصد افزایش خطر تشنج و ۳۰ درصد افزایش خطر مشکلات چشمی روبه‌رو هستند. پژوهشگران با تکرار برخی از بررسی‌های پیشین، شاهد افزایش تشخیص آلزایمر در بیماران مبتلا به کووید-۱۹ نسبت به گروه کنترل‌شده غیر مبتلا بودند.

العلی خاطرنشان کرد: آشکار شدن آلزایمر سال‌ها طول می‌کشد اما فرضیه ما این است که افراد مستعد ابتلا به آلزایمر ممکن است با ابتلا به کووید-۱۹ بیشتر آسیب‌پذیر شوند. این بدان معناست که آنها در مسیر سریع‌تری برای ابتلا به این بیماری قرار دارند. این امری نادر اما نگران‌کننده است.

چندین اخطار در مورد این یافته‌ها وجود دارد که توجه به آنها مهم است؛ از جمله اینکه گروه مورد استفاده در این پژوهش، مسن و با میانگین سنی ۶۱ سال هستند یا واکسینه نشده بودند. بنابراین، ممکن است این خطرات در جمعیت‌های جوان یا واکسینه‌شده کاهش یابد. با وجود این، العلی گفت که برخی از خطرات مربوط به بیماری‌های عصبی خاص، در افراد جوان بیشتر بود.

وی افزود: خطرات مرتبط با اختلالات حافظه و شناخت، اختلالات حسی و بیماری‌هایی مانند گیلن باره و انسفالیت، در بزرگسالان جوان قوی‌تر هستند. اثرات این اختلالات بر زندگی افراد جوان‌تر، عمیق هستند.

العلی گفت: نتایج این پژوهش، اثرات مخرب بلندمدت کووید-۱۹ را نشان می‌دهند. این اثرات، بخشی از کووید-۱۹ بلندمدت هستند. ویروس همیشه آن طور که برخی افراد فکر می‌کنند، خوش‌خیم نیست.

این پژوهش، در مجله "Nature Medicine" به چاپ رسید.