برای داشتن احساس انگیزه و شادمانی در مغز باید کارهایی را انجام داد تا دوپامین بیشتری آزاد شود. با تغییراتی در سبک زندگی می‌توان به این هدف رسید.

دوپامین چیست؟

مغز شما از چندین میلیارد سلول عصبی یا نورون تشکیل شده است و برای آن که عملکردی طبیعی داشته باشد، سلول هایش نیز باید بتوانند با یکدگیر ارتباط مؤثری داشته باشند. نورون ها به کمک مولکول هایی به نام انتقال دهنده های عصبی یا نوروترنسمیترها با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند. فعال شدن هر نورون، به ترشح این نوروترنسمیترها منجر می شود. نوروترنسمیترها نیز، به نوبه خود، با اتصال به نورونی دیگر آن را فعال می کنند.

در مغز ما انواع مختلفی از نوروترنسمیترها تولید می شوند. هر کدام از این انتقال دهنده های عصبی ویژگی های ساختاری و عملکردی منحصر به فرد خود را دارند و ممکن است تنها در بخش های به خصوصی از سیستم عصبی تولید شوند. یکی از مهم ترین نوروترنسمیترهای مغز دوپامین نام دارد.

دوپامین بیشتر در قسمت هایی از مغز تولید می شود که وظیفه پردازش اطلاعات مربوط به پاداش و لذت را بر عهده دارند. اگر دوپامین به اندازه کافی در مغزتان تولید نشود، تمرکز کردن برایتان دشوار خواهد شد. انگیزه خودتان را نسبت به کارهایی که به طور معمول انجام می داده اید از دست خواهید داد. علاوه بر این، بیماری هایی مثل افسردگی و پارکینسون نیز با کاهش سطح دوپامین مغز همراه هستند.

معمولاً غذاهای شیرین می توانند باعث افزایش تولید دوپامین در بدن شوند. اما مصرف این غذاها در طولانی مدت عوارض زیادی دارد و خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها را افزایش می دهد. خوشبختانه، راه های سالم تری هم برای افزایش تولید دوپامین در مغز وجود دارد

 دوپامین نقش حیاتی در بدن و مغز دارد و مهم‌ترین نقش را در ایجاد لذت و پاداش دارد، افزایش دوپامین در مناطق خاصی از مغز که به مرکز پاداش معروفند در فرد ایجاد حس سرخوشی (پاداش) می‌کند. بنابراین آزاد شدن دوپامین  توسط مغز در بسیاری از عملکردهای روزانه شما نقش دارد، برای ایجاد احساس انگیزه، پاداش و عملکرد بهتر در زندگی نیاز به آزاد شدن دوپامین بیشتری دارید که در زیر به راهکارهایی برای افزایش آن اشاره می‌کنیم:  

۱. با پزشک مشورت کنید

در مورد نگرانی‌های خود در مورد گیرنده‌های دوپامین با پزشکتان صحبت کنید. دانش پزشکی از سال ۱۹۷۲ که تاثیر گیرنده‌های دوپامین برای سلامت انسان به اثبات رسید تاکنون در حال به روز شدن است و روش‌های متعددی نیز برای افزایش آن در نظر گرفته شده است. برای دریافت به روزترین اطلاعات، با صحبت با پزشک خود شروع کنید.

۲. ایجاد تغییرات تدریجی در سبک زندگی

بحث کنید که آیا تغییرات تدریجی سبک زندگی ممکن است برای شما مفید باشد یا خیر. اگر پزشک شما مشکوک است که شما ممکن است با گیرنده‌های دوپامین کم کار مشکل داشته باشید، ممکن است یک فرآیند تدریجی را برای فعال شدن مجدد گیرنده‌ها به آرامی توصیه کند تا مغزتان بتواند دوباره احساسات پاداش و انگیزه را برای رفتارهای فعال و سالم تحریک کند.  

۳. رژیم غذایی کم چرب و کالری بگیرید

به مرور زمان یک رژیم غذایی کم چرب و کم کالری در نظر بگیرید. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد یک رژیم غذایی پرچرب و پرکالری ممکن است گیرنده‌های دوپامین شما را حساس کند.  

۴. افزایش فعالیت روزانه

سطح فعالیت خود را در طول زمان افزایش دهید. دسته‌های خاصی از گیرنده‌های دوپامین باعث ایجاد احساس پاداش هنگام جابه‌جایی و حرکت می‌شوند. همچنین به شما انگیزه می‌دهند تا کارهای بیشتری را انجام دهید تا احساس پاداش بیشتری دریافت کنید. این گیرنده‌ها ممکن است در افرادی که تمایل به غیرفعال بودن و سکون دارند، حساسیت زدایی یا خاموش شوند، اما تغییرات تدریجی ممکن است گیرنده‌ها را دوباره فعال کنند.

 ۵. دریافت نور خورشید

سعی کنید حداقل ۵ تا ۱۰ دقیقه در روز نور خورشید دریافت کنید. شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد قرار گرفتن در معرض نور خورشید ممکن است در فعال کردن گیرنده‌های دوپامین نقش داشته باشد، قرار گرفتن فقط ۵ تا ۱۰ دقیقه در معرض نور خورشید در هر روز ممکن است برای افزایش دوپامین کافی باشد. می‌توانید برای دریافت نور خورشید کمی در روز قدم بزنید و پیاده‌روی کنید.  

 ۶. سیگار را ترک کنید

تغییرات بیشتر در شیوه زندگی سالم را به تدریج ایجاد کنید. گیرنده‌های دوپامین شما با  تغییرات سالم مانند ترک سیگار، کاهش مصرف الکل یا توقف مصرف موادمخدر بهتر عمل می‌کنند. پزشک شما می‌تواند با ایجاد برنامه‌های سالم و پایدار برای ایجاد چنین تغییراتی به شما کمک کند و شما را با متخصصان دیگری مانند کلینیک‌های ترک مواد اعتیادآور، هماهنگ و تشویق کند.

 ۷. کاهش منابع تحریک مغز

نظر پزشک خود را در مورد کاهش منابع تحریک مغز جویا شوید. برخی کارشناسان بر این باورند که تحریک بیش از حد و مداوم مغز نیز که باعث آزادسازی مکرر دوپامین می‌شود، ممکن است گیرنده‌ها را به مرور زمان حساسیت‌زدایی کند. وقتی شما به یک فعالیت خاص اعتیاد پیدا می‌کنید، برای اینکه گیرنده‌های دوپامین شما همیشه در همان سطح بماند مدام باید همان کار را تکرار کنید که به مرور اصلا خوب نیست و برای مغز عادی می‌شود. مثل مصرف مواد مخدر یا هر کار دیگری. بنابراین ممکن است کاهش منابع تحریک هم گاهی به حساس شدن مجدد گیرنده‌های شما کمک کند.