حسام‌الدین اسلاملو/ در یک ماه گذشته مجلس و دولت، کم علیه هم موضع نگرفته‌اند اما با وجود اینکه رهبری خواهان هماهنگی و همکاری قوا شدند، حتی پس از آن نیز دو قوه مجریه و مقننه هم‌چنان علیه یک‌دیگر تاختند و علیه یک‌دیگر افشاگری کردند! دراین‌باره خبرآنلاین بر روی موضوع علنی شده‌ اعطای خودروهای شاسی‌بلند حاشیه‌ساز به مجلس ریز شده و اکثر اظهار نظرهای مختلف و متضاد و گاه متناقض مسئولان را در دولت و مجلس در جدول زیر ردیف کرده است.

روند اظهارات به ترتیب تاریخ آمده است و نشان می‌دهد که علی‌رغم اصرار دولت و مجلس به انکار اصل ماجرا پس از افشای نماینده تبریز، تا قبل از استیضاح قطعی وزیر صمت هر دو قوه در تکذیب اصل قضیه همدل و همراه بوده‌اند تا جایی که روزنامه همشهری، نماینده‌ افشاگر را به دروغگویی علیه مجلس و دولت متهم کرد و خواستار برخورد با او شد! اما بلافاصله پس از استیضاح وزیر، رفته رفته دولت اصول‌گرا با مجلس انقلابی زاویه‌ بیشتری پیدا کرده و ابتدا بازرس ویژه رئیس جمهور به تایید ضمنی ماجرای واگذاری خودرو در مجلس یازدهم مبادرت کرد و برای مبرا شدن دولت و وزارت صمت، توپ را به زمین مجلس قبل انداخت! گرچه در یک تناقض آشکار تداوم آن را تا ۱۴۰۱ نیز تایید کرد!

در مقابل نمایندگان مجلس یازدهم نیز بی‌کار ننشسته و تسهیلات واگذاری بدون نوبت خودرو را رویه‌ جاری همه‌ دستگاه‌ها اعلام کردند که شامل دولت هم می‌شود و حتی برخی بهارستان‌نشینان، بازرس ویژه رئیس جمهور را به تشویش اذهان عمومی و اظهار نظر نامستدل و غیرمستند متهم کردند تا او نیز ناچار به عقب‌نشینی شود.

موضوعی که در میانه‌ی دعوا بر سر حلوای خیراتی شایان توجه است این که خبرهای ضد و نقیض و تایید و تکذیب در ناخودآگاه ذهن مردم خواهد ماند تا از خود بپرسند چرا مسئولانی که به وقت انتخابات دم از خاموش کردن چراغ روغنی بیت‌المال توسط حضرت امیر(ع) و روشن کردن چراغ شخصی برای کار شخصی می‌زنند، وقتی در جایگاه قدرت قرار می‌گیرند همه‌ این حرف‌ها و شعارها یادشان می‌رود؟ چرا همین مسئولان پس از افشاء شدن تخلف‌ها، با جملاتی مثل «گدابازی درنیاورید» و «این رویه معمول و جاری همه دستگاه‌هاست»، سعی می‌کنند موضوع را کوچک جلوه بدهند! در این‌باره آیا می‌توان از انجام مقایسه از سوی مردم جلوگیری به‌ عمل آورد؟ آیا می‌توان از تکرار این شعر لسان‌الغیب حافظ شیراز در افکار عمومی جلوگیری به‌عمل آورد که: «چون به خلوت می‌روند آن کار دیگر می‌کنند» یا «توبه‌فرمایان چرا خود توبه کمتر می‌کنند؟»

این تناقض‌های میان شعار تا عمل، موضوعی است که باید در آینده نزدیک در ارتباط با رقابت‌های انتخاباتی به نظاره نشست. کنایه محمود بیغش نماینده مجلس به قالیباف در این باره قابل تامل است که در توئیتی نوشت: «آقای قالیباف، اگر به رای این صد نفر نماینده برای ریاست مجلس نیاز ندارید، لطف کنید در جایگاه رییس فعلی مجلس برای افکار عمومی شفاف سازی و موضوع ماشین را تمام کنید».

به عبارت دیگر بعید به نظر می‌رسد افشاگری های دیگری در این زمینه در جامعه منتشر نشود. به عبارت دیگر باید دید موضوع اتومبیل‌ شاسی‌بلند میان جناح قالیباف و پایداری‌ها چگونه به مهمترین موضوع برای کسب کرسی‌های مجلس تبدیل شده و در سراسر کشور نیز تبدیل به موضوع اصلی می‌شود؟ از آن‌جا که در فهرست منتشر شده خبرگزاری صدا و سیما درباره کسانی که خودرو دریافت نکرده‌اند نام قالیباف رهبر جمعیت پیشرفت و عدالت ایران وجود دارد و از آن سو در فهرست مذکور نام مرتضی آقاتهرانی، لیدر جبهه پایداری در فهرست مذکور وجود ندارد، آیا می‌توان گفت ماجرای اتومبیل‌های شاسی بلند، عامل حذف جناح منتفع در انتخابات آتی مجلس شورای اسلامی خواهد شد؟

در آخر این سوال جای طرح دارد که گشت ارشاد مدیران -که وعده رئیس جمهور بود- چرا برای بررسی موضوع شاسی‌بلندها مسکوت ماند و به موضوع واگذاری اتومبیل‌ها به برخی نمایندگان مجلس ورود نکرد؟ چرا نهی از منکر فقط شامل مردم و موضوع حجاب می‌شود و تاکنون کدام آمر به معروف در منکرهای دیگر چون فساد و رانت و زد و بند -که از برخی مسئولان سر می‌زند- اعلام بی‌زاری کرده است؟