تصمیم جابه‌جایی پایتخت اندونزی که برای اولین بار در سال ۲۰۱۹ اعلام شد، در واکنش به چالش‌های بی‌شمار جاکارتا، از جمله آلودگی، تراکم ترافیک و تهدیدکننده‌ترین آن‌ها یعنی بالا آمدن آب دریا است. در نتیجه استخراج بیش از حد آب‌های زیرزمینی، شهرنشینی سریع و بالا آمدن سطح آب دریاها، ۴۰ درصد از این شهر در حال حاضر زیر سطح دریا قرار دارد و این امر زیرساخت‌ها را برای محافظت از ساکنان به طور فزاینده‌ای تحت فشار قرار داده است.

‌ جوکو ویدودو، رئیس‌جمهور اندونزی برای حل این مشکل جایگزینی را پیشنهاد کرد: انتقال مرکز اداری کشور به یک کلان‌شهر سبز جدید، به نام نونسانتارا، به معنای مجمع الجزایر.

ویدودو تلاش کرده است تا در دوره مدیریتی خود نیازهای اندونزیایی‌ها را برآورده کند. از آنجایی که نگرانی در مورد کیفیت آب و هوا، ترافیک و خطرات سیل مهمترین مسائل بود، جوکو تصمیم گرفت شبکه حمل‌ونقل عمومی را بهبود ببخشد و دیوارهای دریایی را برای جلوگیری از سیلاب بسازد. او همچنین پیشنهاد ساخت جزایر مصنوعی برای حفاظت از سواحل جاکارتا را داد، اما همه این راه‌حل‌ها موقتی هستند زیرا آب همچنان بالا می‌رود.

اکنون رویکرد جوکو تغییر کرده است و به جای ایجاد تغییرات، بر یک شروع جدید برای اندونزی متمرکز شده است که یک شهر برنامه‌ریزی شده جدید و سازگار با آب و هوای متغیر است. در اصطلاحات محیطی، این استراتژی به عنوان «عقب‌نشینی مدیریت شده» شناخته می‌شود که نشان‌دهنده خروج هدفمند و کنترل‌شده جوامع از زمین‌های در معرض خطر است.

تصمیم اندونزی شاید مثال بارز این استراتژی است و در حالی که منتقدان زیادی دارد و با مخالفت‌های سیاسی مواجه است، شهر جدید هم چالش‌ها و هم فرصت‌های جدید را ارائه می‌دهد. بسیاری از اندونزیایی‌ها آن را نشانه‌ای از امید برای شهری جدید و عادلانه‌تر برای جمعیت قومی مختلف کشور می‌دانند.

اندونزی در بودجه سال ۲۰۲۴ خود ۴۰.۶ تریلیون روپیه (۲.۷ میلیارد دلار) به ساخت پایتخت جدید خود اختصاص داده و قرار است دفتر ریاست‌جمهوری و ۱۲ بلوک آپارتمان اداری در سال ۲۰۲۴ تکمیل شود. انتظار می‌رود این شهر جدید تا زمان تکمیل آن در مجموع ۳۲ میلیارد دلار هزینه داشته باشد.

دولت در ماه سپتامبر ۲۰۲۳، ساخت مسکن برای حدود ۱۶ هزار کارمند دولت، افسران نظامی و پلیس را آغاز کرد که سال جاری به این پایتخت نقل مکان کنند. دولت قصد دارد تا ۱۲ بلوک از ۴۷ بلوک آپارتمانی را تا جولای ۲۰۲۴، یک ماه قبل از برگزاری اولین مراسم پرچم روز استقلال خود در پایتخت جدید، تکمیل کند.

نونسانتارا، پایتخت جدید اندونزی

شهر جدید نونسانتارا در جزیره بورنئو، سومین جزیره بزرگ جهان که با کشورهای مالزی و برونئی مشترک است، واقع خواهد شد. به گفته رئیس‌جمهور اندونزی، این شهر با انرژی‌های تجدیدپذیر کار خواهد کرد و برای تردد عابران پیاده و حمل‌ونقل عمومی کارآمد بهینه خواهد شد.

پایتخت جدید که در اندونزی با مخفف آن I.K.N شناخته می‌شود، الگویی برای سازگاری با یک سیاره در حال گرم شدن خواهد بود. جوکو می‌گوید این شهر با فناوری پیشرفته ساخته خواهد شد و عشایر دیجیتال و هزاره‌ها را جذب می‌کند که آپارتمان‌ها را با ارز دیجیتال خریداری می‌کنند.

در سال ۲۰۱۹، نزدیک به ۳۰۰ شرکت برای ایجاد فرصتی برای توسعه طرح جامع برای پایتخت آینده رقابت کردند و سیبارانی سوفیان، شهرساز اندونزیایی انتخاب شد. طرح او متأثر از آب‌وهوای محلی و شرایط زمین است که ساختمان‌های روی پایه‌های بلند و گذرگاه‌های مرتفع را برای دور زدن زمین تپه‌ای بورنئو و امکان ورود نسیم‌های خنک‌کننده و پراکندگی آب باران را پیشنهاد می‌کند.

در حالی که تاکنون هیچ سازه‌ای تکمیل نشده است، فشارها برای تکمیل فاز اول ساخت تا پایان سال ۲۰۲۴، زمانی که دوره ریاست جوکو به پایان می‌رسد، وجود دارد. این جدول زمانی سریع، نگرانی‌هایی را در رابطه با دشواری ساخت‌وساز در خاک رسی سست ایجاد می‌کند، که نمی‌تواند به‌راحتی از ساختمان‌های مقیاس بزرگ مورد نیاز برای پذیرش جمعیت مورد پیش‌بینی ۶۰ هزار نفری که انتظار می‌رود تا سال آینده به آنجا نقل مکان کنند، پشتیبانی کند.

نگرانی‌های دیگر به روند جنگل‌زدایی مربوط می‌شود. در حالی که مقامات تضمین می‌کنند که اکثر زمین‌های برنامه‌ریزی شده برای شهرنشینی شامل مزارع اکالیپتوس کشت شده است، نه جنگل‌های بارانی بکر، برخی از گروه‌های زیست‌محیطی نگرانی‌هایی را مطرح کرده‌اند، زیرا هیچ ارزیابی اثرات زیست‌محیطی معتبری منتشر نشده است.

این موضوع نیز مطرح است که پایتخت جدید در بورنئو این واقعیت را تغییر نخواهد داد که میلیون‌ها نفر هنوز در جاکارتای در حال غرق شدن باقی خواهند ماند. اکثر اندونزیایی‌ها تمایلی به نقل مکان به جزیره‌ای دور ندارند و برخی ساکنان بورنئو نیز از انتقال جمعیت به آنجا خوشحال نیستند.

این پروژه که در حال حاضر در حال انجام است، یکی از بزرگترین پروژه‌های زیربنایی خواهد بود که توسط دولت اندونزی انجام شده است. اگرچه غیرعادی است، اما تصمیمات برای جابه‌جایی پایتخت بی‌سابقه نیست. در سراسر جهان، پایتخت‌های جدید به دلایل مختلفی از تلاش‌هایی با هدف تغییر مرکز نفوذ یک کشور، مانند اسلام‌آباد پاکستان یا دودومای تانزانیا، تا تلاش‌ها برای معکوس کردن رشد سریع جمعیت، مانند مانایزیا پوتراجایا ساخته شده‌اند.