نگاهی به کلبه-گردشگاه های پاد | طرحی از دفتر معماران پاد |
کانسپت و توضیحات به بیان معمار طرح – معماری به صورت تاریخی کار خود را با نشستن روی زمین و خراشیدن آن آغاز کرده است. اما چطور می شود بدون تماس با زمین جنگل درون آن سکونت کرد؟ چطور می شود در جنگل و در تراز تاج درختان قدم زد بی آنکه پا درون آن گذاشت؟ چگونه می توان همزمان درون و بیرون جنگل بود؟ همزمان که نسبت به شرایط معماری کردن در اینجا و اکنون موضعی اتخاذ می کند، تاملی معمارانه بر موضوع زمین و همچنین به دیاگرام کشیدن حرکات بدن در فضاست
کلبه-گردشگاه های رامسر از روی هم افتادن دیاگرام پل و کلبه حاصل شده است و یادآور آرزویی تاریخی برای اقامت کردن بر فراز درختان جنگل است؛ آرزویی که امروز باید در شرایطی متفاوت بازبینی می شد.
چگونه می توانستیم هفت کلبه را بر فراز جنگل طوری معلق کنیم که هیچ تماسی با خاک آن پیدا نکنند؟ چگونه می بایست دسترسی عمومی به جنگل را برای افرادی که کلبه اجاره نمی کنند حفظ می کردیم؟
ما راز حل این معما را در خصلت های خاص این جنگل یافتیم: باریک بودن و احاطه شدن با دو سطح آسفالته. بدین ترتیب ما پلی را تعریف کردیم که مانند یک گردشگاه (پرومناد) فضای جنگل را می شکافد و باز میگردد و در این رفت و برگشت، زمینی ثانویه را برای فرود کلبه ها ایجاد می کند.
مشخصات طرح:
• طراح: دفتر معماران پاد – Paad Architects
• معمار اصلی: یاسر موسی پور
• تیم طراحی: زهرا حاتمی، کیمیا ساری، غزل موسوی، ایمان کاشانی فرد
• ماکت: ثنا علیدادی
• رندر: ایمان کاشانی فرد
• موشن دیاگرام: مهدی رحمتی، رستا رحمتی
• دیاگرام ماکتی: رستا رحمتی، ریحانه رحیمیمان
• مطالعه امکان سنجی: روت پلت
• کارفرما: آقای نجفی
• محل پروژه: ایران / مازندران / رامسر
• سال: ۲۰۲۳