معماری خانه باغ با ترکیب سنت و مدرنیه در معماری ایرانی
معماری خانه باغ با ترکیب سنت و مدرنیه در معماری ایرانی موضوع معرفی خانه ای است در حومه شیراز برای خانواده ای سه نفره که اخلاقشان با یکدیگر متفاوت بود و هر یک از اعضای خانواده خواسته های متفاوتی از محل زندگی خود داشتند
Admin1
معماران: دفتر زاد
معماران مسئول: مهدی پیروی، سحر خالدی
تیم طراحی: مهناز جوکار، زهرا خواجه فرد، سمانه فریدی، نیلوفر عظیمی
مهندس عمران: علیرضا مصاحب فرد
رندرهای سه بعدی: سمانه فریدی
گرافیک: پریسا برازنده
عکس ها: آرش اختران
مساحت: ۴۵۰ متر مربع
سال: ۲۰۲۱
موقعیت: شیراز، ایران
خانه ای برای تجربه زندگی در فضایی طبیعی
یکی از مشکلات زندگی در کلانشهرهای مدرن این است که دستور زبان یا نحو برنامه ریزی شهری مدرن با ساختار عصبی فیزیولوژیکی مغز انسان که در قلب یک اکوسیستم ارگانیک تکامل یافته است، ناسازگار است. باغ ویلاهای آخر هفته ساختمان هایی هستند که در یک مکان محصور طراحی شده اند و وظیفه آنها ایجاد استراحتگاهی است که تجربه زندگی دلپذیری را برای ساکنان خود به ارمغان می آورد و حس وابستگی و علاقه به مکان را ایجاد می کند. تفاوت زیستگاه های شهری با این نوع خانه های باغی که در اطراف شهرهای بزرگ ساخته می شوند در این است: فرار از منطق هندسی حاکم بر مکان شهری در تعطیلات و تجربه زندگی در فضایی ارگانیک تر که نیازهای عصبی ما را برآورده می کند. سیستمی برای تجربه زندگی در فضایی طبیعی تر و سرزنده تر.
ایده های ساختاری پروژه
برای رسیدن به این هدف، شناخت روانشناسی کسانی که در این خانه باغ می مانند و درک نیازهای آنها به طراحی ساختمان مناسب تری کمک می کند. با برگزاری جلسات متعدد و صحبت با اعضای خانواده کارفرما متوجه شدیم که پدر خانواده می خواست تجربه زندگی در محل عمارت آبا و اجدادی خود را تکرار کند و فضای ایده آل برای مادر خانواده فضایی ساده بود. فضای بی تکلف نزدیک به سازه های معماری مدرن. همچنین این فضا باید فضایی مناسب با روحیه پرانرژی و بازیگوش فرزند خانواده (دختر) داشته باشد.
موارد فوق ایده های ساختاری برای ایجاد این خانه باغ را ارائه کرد و روند طراحی پروژه بر اساس سه ایده اصلی زیر آغاز شد:
- روحیات، روانشناسی و خواسته ها و نیازهای مالک
- گونه شناسی معماری عمارت ها در باغ
- ناهماهنگی زندگی در خانه های شهری و باغ ویلایی حومه شهر
پلان و نقشه داخلی
این ساختمان حاصل یک کلاژ معماری خانه در داخل باغ با جعبه شیشه ای است. این دو بخش از نظر شکل و ظاهر متفاوت هستند، اما از نظر عملکردی به یکدیگر خدمت می کنند. سطح شیب دار که سایت را به درونی ترین قسمت ساختمان و زیرزمین متصل می کند، قرار است حس کنجکاوی و تجربه کشف فضا را برای ساکنان بازتولید کند. با عبور از معبر به فضای شاعرانه حیاط غرق شده (پادیائو) می رسیم که عطف این پروژه است. فضایی مرتفع و نیمه سرپوشیده که از سطح زیرزمین شروع می شود و بلندترین قسمت کل ساختمان را ایجاد می کند. این فضا مکانی برای پیاده روی، مراقبه در خلوت و تماشای بازی نور و سایه در کنار آب آبی، مصون از آفتاب سوزان تابستان و محیطی امن در زمستان است. بالکن های مشرف و بیرون زده در فضای حیاط غرق شده مکان هایی را برای تماشای مناظر مختلف ایجاد می کند.
عملکرد طبقات این بنا به این صورت است که زیرزمین فضای باز و تابستانی است. طبقه همکف فضای عمومی در مجاورت ایوان و استخر و حیاط و طبقه اول محوطه خصوصی ساختمان است.
