موشک دهلاویه یک موشک ضد زره تاکتیکی است که حدود ۵ تا ۶ کیلومتر برد دارد، هدایت آن نیمه‌خودکار بوده و دارای دقت بالایی است و میزان نفوذ آن در زره بیش از ۱,۰۰۰ میلی‌متر قید شده و یکی از قدرتمندترین موشک‌های ضد زره جهان است. تسنیم در گزارشی مدعی شده که این تانک قدرت مبارزه با هر نوع زره‌پوشی را دارد و اکثر تانکهای قدرتمند دنیا مثل تانک رزمی آبرامز و مرکاوا که مقاومت آن‌ها در برابر زره بین ۱,۰۰۰ تا ۱,۳۰۰ میلی‌متر است، در مقابل این موشک ناکام مانده‌اند. پس نتیجتا اگر موشک دهلاویه که نفوذی بیش از ۱,۰۰۰ میلی‌متر در زره دارد، با این تانک برخورد کند، قطعا آسیب جدی خواهد دید یا به طور کامل منهدم می‌شود.

این موشک از جدیدترین موشک‌های ضد زره تاکتیکی ساخت وزارت دفاع ایران است که وزنی در حدود ۲۲/۷ کیلوگرم دارد که از این مقدار ۶/۸ کیلوگرم به سرجنگی دو مرحله‌ای آن اختصاص دارد، برد عملیاتی این سلاح در صحنه درگیری در بازه ۱۰۰ تا ۵۵۰۰ متر تخمین زده می‌شود. اگر برای شلیک این موشک از سیستم دید در شب استفاده شود بردِ آن تا شعاع ۳۵۰۰ متری کاهش می‌یابد. وزن پرتابگر این موشک ۲۶ کیلوگرم بوده که قابلیت حمل توسط خدمه را دارد. پرتابگر دهلاویه نیز هر چند شباهت هایی به پرتابگر توسن دارد اما در آن؛ لوله حاوی موشک در قسمت فوقانی دوربین قرار گرفته و موشک پس از رصد از طریق دوربین به سوی هدف شلیک می‌شود.

روزنامه تهران تایمز مدعی شده بود که موشک ضد زره دهلاویه که یکی از پیشرفته‌ترین موشک‌های ضد زره است، توانایی انهدام پیشرفته‌ترین تانک‌ها را دارد. این موشک توسط وزارت دفاع ایران معرفی شده و یک موشک هدایت شونده با بردی بیش از ۵ کیلومتر است. هدایت آن به عهده دو فرد پیاده نظام بوده و برای مسیرهای مارپیچ (Spiral Trajectory) ساخته شده است. این موشک جهت یادبود مصطفی چمران، به نام محل شهادت وی، «دهلاویه» نامیده شده است. نکته جالب در بحث موشک دهلاویه است که است که مشخصات این موشک و شکل ظاهری آن شباهت زیادی به موشک کورنت روسی دارد.

موشک ضد زره روسی کورنت تا به امروز سابقه از کار انداختن تانک آمریکایی آبرامز و همچنین تانک اسراییلی مرکاوا در جریان جنگ ۳۳ روزه را دارد. اولین بار موشک کورنت به سال ۲۰۰۳ میلادی در عراق چندین دستگاه تانک آبرامز و نفربرهای بردلی ارتش آمریکا را از کار انداخت. اما اوج کار این موشک که شهرت جهانی را برای آن کسب کرد جنگ ۳۳ روزه بود که در طی آن مبارزان حزب الله لبنان با کمک این موشک موفق شدند تا تعداد زیادی از تانک های پیشرفته مرکاوای اسراییلی را نابود کنند. در سالهای اخیر کشورهای زیادی از جمله ترکیه و یونان که از اعضای ناتو نیز به شمار می آیند این موشک را خریداری کرده و وارد خدمت کردند.

سایت workdaffairsboard در مقاله‌ای با عنوان «دهلاویه: یک موشک ضد زره بومی (که خیلی شبیه Kornet است) درباره موشک دهلاویه نوشته است: ایران از مدت‌ها قبل به خصوص از سال ۱۹۹۲ به بعد برای مبارزه با تحریم‌های آمریکا به دنبال توسعه سلاح‌های ضد زره، تانک‌ها، موشک‌ها و جنگنده‌های خود است.

سایت Defence.pk در خصوص موشک‌های ضد زره دهلاویه نوشته است:« ایران شروع به تولید نسخه‌ای از موشک ضد زره (دهلاویه) کرده است که هر تانک در دسترس بلوک غرب، یا هر هدف زره پوش دیگر، هلیکوپتر و هواپیماهای بدون سرنشین و پهپادهای در ارتفاع پایین را به خوبی هدف قرار می‌دهد.موشک‌های Kornet-E یکی از بهترین موشک‌های ضد زره است که توانایی نفوذ تا ۱,۲۰۰ میلی متر در تانک را تا برد ۶ هزار متری (۶ کیلومتر) داراست.

سایت تسنیم در مطلبی که در سال ۱۹۹۳ درباره موشک دهلاویه نوشته، علیرغ اذعان به شباهت های موشک ضد زره دهلاویه و سیستم روسی ضد تانک کورنت، این دو را کاملاً متفاوت دانسته و کپی بودن موشک دهلاویه را رد می کند: «گفته می شود که بعضا این موشک شبیه موشک روسی کورنت است اما کاملا این گونه نیست زیرا هم از لحاظ مورفولوژی و هم از لحاظ اندازه و شکل بالک با هم متفاوتند».

موشک هدایت لیزری دهلاویه ۲ قابلیت نفوذ یک متری در تانک و نفربرهای زرهی را دارد و نسبت به نمونه اولیه (موشک دهلاویه۱) از ۳ کیلومتر افزایش برد برخوردار شده است. همچنین گلوله‌های هوشمند ۱۵۵ میلی‌متری بهینه شده بصیر که از هدایت لیزری برخوردارند، قابلیت انهدام اهداف را در شعاع ۱۶ الی ۲۱ کیلومتری دارا هستند به یگان‌های توپخانه نیروی زمینی ارتش ملحق شد.

مشرق نیوز نیز در مورد موشک ضد زره دهلاویه نوشته است:

نمونه مدرن و معتبر ایرانی از موشک معروف روسی کورنت که چند سالی است وارد سازمان رزم نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران شده است. این موشک در حال حاضر به نوعی پیشرفته ترین موشک ضد زره عملیاتی در ایران نیز حساب می شود. بر اساس اطلاعات اعلام شده از این موشک، دهلاویه برد موثری بین ۱۰۰ الی ۵۵۰۰ متر دارد. در بحث هدایت نیز این موشک از سیستم هدایتی لیزری نیمه خودکار، فرمان به خط و موج سواری لیزری دید بهره می برد. در این روش کاربر مورد نظر پرتویی از لیزر را به سمت هدف تابانده و تا لحظه برخورد باید تابش لیزر را بر روی هدف حفظ کند.

از نکات مثبت این سامانه هدایتی این است که در لحظات اولیه لزومی بر تاباندن یک لیزر نیرومند به هدف که ممکن است باعث فعال شدن سامانه های دفاع متقابل زره پوش شود، نیست و موشک مورد نظر نیز صرفا بر روی موج لیزری که از پشت و از سمت لانچر با آن در ارتباط است حرکت کرده و به نسبت بسیاری از اقدامات متقابل ایمن است.

وزن سر جنگی این موشک طبق اطلاعات قبلی منتشره از آن، ۶.۸ کیلوگرم بوده و از نوع دو مرحله ای است و توان نفوذ در ۱۰۰۰ الی ۱۲۰۰ میلی متر زره را دارد که البته این میزان مربوط به بعد از عبور از زره های واکنش گر است. وجود سر جنگی دو مرحله ای یکی از توانایی های مناسب این موشک برای مقابله با تانک ها و یا زره پوش های مجهز به زره های چند لایه است. سر جنگی مرحله اول وظیفه نابودی لایه های اولیه مثل زره های واکنشگر را داشته و مرحله دوم نیز به داخل هدف نفوذ کرده و آن را نابود می کند.

سرعت این موشک در حدود ۲۵۰ متر بر ثانیه بوده و مدت زمان پرواز آن در بیشینه برد در حدود ۲۲ ثانیه است. وزن موشک و پرتابگر آن بر روی هم ۲۷ کیلوگرم است. هر موشک در پرتابگرهای استوانه ای شکل یک بار مصرف قرار گرفته که نیروهای پیاده توان حمل آن را دارند. معمولا تیم های ضد زره کورنت از ۲ یا ۳ نفر تشکیل می شوند. مدت زمان بارگذاری هر موشک بر روی لانچر در حدود ۳۰ ثانیه و در هر دقیقه می توان یک یا دو تیر موشک را شلیک کرد. این موشک در دمای منفی ۲۰ الی مثبت ۶۰ درجه سانتی گراد توان فعالیت دارد.

تصاویر نشان می دهد در جریان بازدید سرلشکر باقری شاهد این بودیم که این موشک به فیوزهای لیزری جدیدی مجهز شده که پیش از این در نمونه های روسی نیز دیده نشده بود. اطلاعات دقیقی درباره این موشک بیان نشده ولی می توان دو احتمال را برای آن در نظر گرفت؛ یا قرار است از این موشک در نقش ضد بالگرد بهره گرفته شود یا می توان اینگونه تصور کرد که قابلیت حمله از بالا به سبک موشک طوفان ۳ برای دهلاویه تعریف شده باشد.

اضافه کردن این قابلیت برای موشک دهلاویه نشان می دهد که صنعت دفاعی و نیروهای نظامی کاربر، از این فیوزهای لیزری راضی بوده و استفاده از آن پس از موشک های میثاق، قائم ام و طوفان ۳ به موشک دهلاویه نیز رسیده است. در عین حال، باید توجه داشت ممکن است عده ای با دیدن نمونه های قبلی این موشک، آنرا یک خرید و یا در بهترین حالت، یک کپی کامل از سلاح مشهور روسها بدانند و در این میان، عملا صنایع دفاعی کشورمان در حوزه ساخت چنین سلاحی، صرفا یک کپی کننده معرفی شود.

اما معرفی چنین نسلی از موشک های ضد زره که می تواند در نقش مهم و اثرگذار ضد بالگرد و یا ضد پهپاد نیز عملکرد چشمگیر و مناسبی داشته باشد، نشان می دهد متخصصان صنایع دفاعی کشورمان کاملا بر طراحی و ساخت چنین سامانه مدرنی اشراف داشته و هر زمان که نیاز به تغییر یا افزودن بخش یا عملکردی به آن باشد، امکان علمی و اجرایی آن کاملا فراهم است و حتی اکنون می تواند یک الگو برای بخش صنایع نظامی روسیه نیز باشد.