نگارنده و برخی همکاران در نقد انتخاب چنین محلی قلم زده‌اند و مسائل چنین انتخابی را از دیدگاه مسائل زمین شناختی و ژئوتکنیکی برشمرده‌اند.

اگر چه 27 آبان 1402 شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی در بیانیه‌ای تاکید کرده که مکان پیش‌بینی شده برای ساخت مجموعه جدید برخلاف برخی ادعاهای مطرح شده، بررسی دقیق مخاطرات طبیعی منطقه‌ پیش‌بینی شده برای ساخت مجموعه ورزشی جدید در تهران مورد تاکید است.

در نقشه منتشر شده از سوی سازمان نقشه‌برداری کشور در مورد پهنه فرونشست در پیرامون تهران در حدود 550 کیلومتر مربع از زمین در تهران و اطراف آن بیش از 13 سانتی متر در سال مشخص شده است. در این نقشه بخش‌هایی از زیرساخت‌های حیاتی، بزرگراه‌ها و خطوط انتقال برق و همچنین بخشی از راه‌آهن از پهنه فرونشست عبور می‌کند. شکاف‌ها و گودال‌هایی در سال‌های اخیر در زمین‌های جنوب تهران ظاهر شده‌اند.

برداشت بیش از حد از آب‌های زیرزمینی و پمپاژ گسترده آب زیرزمینی برای کشاورزی و صنایع باعث وضع کنونی شده است . در استانداردهای بین‌المللی میزان فرونشست بیش از 4 میلی‌متر در سال یک بحران تلقی می‌شود و این میزان در جنوب تهران حدود 10 تا 20 سانتیمتر در سال اندازه‌گیری شده است. فرونشست زمین در مناطق شهری منجر به قطع برق، ترکیدگی لوله‌های گاز، تغییر شکل ریل‌ها، پیدایش فروچاله‌ها، کج شدن ساختمان‌ها، پیدایش ترک‌ها و گودال‌ها در جاده‌ها می‌شود.

از سوی دیگر پهنه مشخص شده در مجاورت گسله کهریزک و در مجاورت گسل‌های مهم شهر تهران است. این منطقه در طول تاریخ ری بارها به خاطر زمین لرزه با خاک یکسان شده است . در فاصله میان سال 300 پیش از میلاد این پهنه دچار خسارت‌های گسترده شده است. در زلزله 330 قبل از میلاد که درست 4 سال پس از حمله سپاه اسکندر مقدونی به ایران و تسخیر ری رخ داد، در گستره میان ری و ایوانکی ویرانی شدیدی گزارش شده و شهرری به‌کلی ویران شد . این زمین‌لرزه که 2353 سال قبل رخ داده اولین زمین‌لرزه گزارش شده در تاریخ زمین‌لرزه‌های ایران است. این رخداد در گزارش هرودوت یونانی تشریح شده است. زمین‌لرزه‌های تاریخی مهم دیگر در شهر ری 743 م، در شرق ری و زلزله 236 ه ق (851 م) زمین لرزه شدیدی در ری با گزارش حدود 45 هزار نفر کشته است. در فاصله 12 مه 855 م تا 11 مه 856 م (در سال 242 ه ق) زمین‌لرزه‌های شدیدی آسیب‌های جدی در ری ایجاد کرد.

در کتاب عبدالرحمن سیوطی فقیه و مورخ مصری در کتاب «کشف الصلصله عن وصف الزلزله » آمده که در ذی‌الحجه سال 249 ه. ق. (864 م) زمین لرزه شدیدی در ری روی داد و مردم زیادی را کشت و بقیه مردم از شهر خارج شدند. زمین لرزه‌های مخرب دیگری در شهر ری در 898 م، 950 م، 958 م، گزارش شده است. در زلزله 1177 م زمین‌لرزه ویرانگری ظاهرا در محدوده اشتهارد و بوئین‌زهرا رخ داده ولی ری را نیز ویران کرده است. مجددا در زلزله ورامین در 1384 م نیز علاوه بر خرابی شدید ورامین، شهر ری نیز آسیب جدی دیده است . در دوره قاجار در زمینلرزه بزرگ 1830 در دماوند و همچنین زمین‌لرزه‌های 1848 و 1876 م، در محدوده جنوب تهران گزارش‌های خرابی از شهر ری وجود دارد. در زمین‌لرزه بوئین‌زهرا در 10 شهریور 1341 نیز به ویژه در جنوب تهران و شهر ری خسارت‌هایی گزارش شده است.

این اطلاعات لرزه‌خیزی به همراه یافته‌های جدید از پتانسیل تشدید امواج لرزه‌ای در پهنه ری و جنوب تهران نشان می‌دهد که احداث سازه و تاسیسات جدید در پهنه شهر آفتاب در محلی مخاطره‌آمیز خواهد بود و به ریسک‌های موجود تهران خواهد افزود. این مخاطره‌آمیز بودن نیز با قول شرکت چینی یا هر مجموعه داخلی یا خارجی دیگر برای بررسی همه جوانب برطرف نخواهد شد. از سوی دیگر وقتی شرکت سازنده عملا قرار باشد در محلی از پیش انتخاب شده به مطالعه و سپس ساخت بپردازد عملا مطالعه زمین‌شناسی و مخاطره‌شناسی با هدف تعیین محلی با ریسکی کمتر منتفی است. صرف اینکه در هر جایی سلسله مراتب اداری و بروکراتیک مطالعات رعایت شود نیز باز تضمین یا دلگرمی برای کاهش ریسک ایجاد نمی‌کند. اینها مواردی است که بارها در محل‌های گوناگون دیگر گوشزد شده و اشتباه بارها تکرار شده نباید در محل استادیوم جدید تکرار شود.