در برخی سال ها شهرداری حتی اجازه تعمیر و نوسازی املاک فرسوده را به ساکنان نمی داد تا اینکه چند دوره قبل شورای شهر مصوب کرد تا ساکنان برای اخذ سند املاک شان مبالغی را با توجه به موقعیت ملک شان به شهرداری بپردازند وهر سال این قیمت مصوب گران و غیرکارشناسی افزایش می یافت وبسیاری از ساکنان محروم بعد از گذشت سالها نتوانسته برای املاک شان سند بگیرند واز تسهیلات نوسازی برای بازسازی املاک شان استفاده کنند. در همان سالها بارها گفتیم و نوشتیم که مردم محروم ساکن در این محلات توان پرداخت این مبالغ را ندارند.

در اواسط دهه ۹۰ که معاون وقت سیاسی امنیتی استانداری، فرماندار و…از یکی از این محلات بازدید کردند ومشکلات و درخواست های اهالی را مورد بررسی قرار دادند، برخی از ساکنان در خصوص مشکلات اخذ سند به مسئولان بازدید کننده گفتند که برخی از آنان به شهرداری رفته اند و بعضی از کارکنان شهرداری هم به آنها گفته اند قیمت ها را بالا گذاشته اند تا شما نتوانید سند بگیرید و حتی مجبور شوید خانه تان را بفروشید و بروید. واقعیت هم همین است که قیمت گذاری در همان سال ها هم غیرکارشناسی توسط شورای شهر وقت مصوب شد واین روند تداوم یافت وهر سال با افزایش درصدی، آن مصوبه در حال اجراست و نتیجه اش این شده است که افراد عادی و محروم ساکن در این مناطق توان مالی جهت پرداخت هزینه ها و دریافت سند را ندارند و مجبورند در همین املاک فرسوده زندگی کنند وتوان تعمیر یا بازسازی را هم ندارند و بدلیل نداشتن سند، حتی نمی توانند از تسهیلات نوسازی استفاده کنند و محکوم به زندگی در خانه های قدیمی و فرسوده هستند، حتی اگر به قیمت ریزش و مدفون شدن در زیر آوار این املاک باشد کسانی هم که برای اخذ سند پیگیری داشته اند، از یک طرف با بروکراسی طولانی اداری مواجهند واز طرفی دیگر بعد از گذشتن از هفت خوان، شهرداری از آنها مطالبه چند ده میلیون تومان هزینه حتی در وسط محلات برای ملک مسکونی فرسوده دارد.

خانواده هایی که در این محلات حتی برای معیشت و درمان شان و… درمانده اند، حال چطور بایستی این مبالغ را بپردازند تا بتوانند سند بگیرند؟ آیا در شوراهای شهر ادوار مختلف و شهرداران، یک نفرشان نتوانستند به این موضوع برسند که یکی از دلایل اصلی که خانواده های محروم این محلات نمی توانند سند بگیرند بخاطر هزینه های بالایی است که مصوب شده است و حتی برخی از ساکنان مجبور شدند خانه های بی سندشان را بفروشند و بروند وبرخی هم در این خانه های فرسوده زندگی می‌کنند که در این سال‌ها، برخی از آنها تخریب شدند. آیا برای شورا و شهرداران و مسئولان شهر واستان مهم نیست که اگر این خانه های فرسوده در بارندگی، زلزله و… فرو بریزند و ساکنان در زیر آوار مدفون شوند وجان شان را ازدست دهند؟

برای هیچکس مهم نیست که ساکنان با ترس ولرز در زیر سقف های فرسوده و دیوارهای شکاف دار زندگی می‌کنند ؟ این شیوه مدیریت دور از آرمان‌های انقلاب و نظام است که محرومان در این شرایط سخت زندگی کنند تا جایی که اگر خانه های فرسوده بر سرشان آوار شود و کک هیچ شورا، شهردار و مسئول دولتی نگزد.در این شرایط سخت حاشیه نشینان و ساکنان بافت های فرسوده، شورای شهر بندرعباس بایستی تدبیری بیندیشد و مصوباتی داشته باشد تا خانه های خانواده های محروم محلات نیز سنددار شوند تا اینکه شاید بتوانند با استفاده از تسهیلات نوسازی، خانه های شان را بازسازی کنند واز ریزش خانه های فرسوده جلوگیری شود

در شرایط فعلی که این خانواده های محروم حتی توان سنددار کردن املاک شان را ندارند، افراد متمول خانه های برخی محرومان را با قیمت نه چندان واقعی از آنها می خرند و اقدام به سنددار کردن برای خودشان می کنند و سودش را آنها می برند و یا اینکه بیشتر خانواده ها مجبورند در همین خانه های فرسوده با ترس ولرز بمانند و زندگی کنند که حتی توان تعمیرش را هم ندارند. اگر شورا و شهرداری بگویند که قیمت گذاری شان بالا نیست، این قیمت ها برای خانواده ای که ماهیانه ۵تا ۱۰ میلیون تومان هم درآمد ندارد، بسیار بالاست وشرایط آنها بایستی درک شود .

از طرفی به برخی از ساکنان گفته شده که بخشی از املاک شان در طرح بازگشايي معابر، فضای سبز و… قرار دارد، که البته بعد از گذشت چند دهه این طرح هااجرا نشده است وفقط باعث می شود برخی از ساکنان نتوانند برای کل ملک شان سند بگیرند وبرای سنددار شدن مابقی ملک شان هم هزینه های نجومی از آنها مطالبه می شود که این خانواده ها توان پرداختش را ندارند. در طرح صدور سند برای املاک دولتی، تا ۲۰۰ متر به ساکنان بصورت منطقه ای ومازاد بصورت کارشناسی محاسبه شده که اگر شهرداری و شورای شهر نیز اینگونه اقدام کنند، خانواده های بیشتری می‌توانند سند املاک شان را اخذ کنند.

یا اینکه شهرداری و راه وشهرسازی در خصوص محلاتی که اراضی آن متعلق به شهرداری است، تهاتر نموده و اراضی معوض توسط راه وشهرسازی به شهرداری داده شود و در این محلات شهرداری، صدور سند مانند اراضی دولتی صورت پذیرد تا املاک در این مناطق با قیمت پایین تری سند دار شوند و خانواده های محروم هم بتوانند برای املاک شان سند بگیرند و خانه های فرسوده و قدیمی شان را با استفاده از تسهیلات نوسازی، بازسازی کنند. نیمی از شهر بندرعباس بافت فرسوده وحاشیه ای است و دارای املاک قدیمی و فرسوده است که سال به سال بر میزان آن افزوده می شود وبایستی تدبیری برای سنددار کردن و نوسازی این املاک اندیشیده شود تا در بازگشايي معابر نیز تسریع شود.

از طرفی دیگر این قیمت گذاری های غیرکارشناسی باعث قفل شدن صدور سند املاک محرومان در محلاتی که اراضی آن متعلق به شهرداری است، شده که بایستی حمایت های لازم نیز در این بخش از ساکنان محروم وجود داشته باشد تا املاک آنها نیز سنددار شوند. انتظار می رود شورای شهر و شهرداری و راه وشهرسازی برای برون رفت از این چالش اقدام مناسبی نمایند تا قفل سنددار شدن املاک محرومان در اراضی شهرداری باز شود و املاک سنددار و نوسازی شده وبا بازگشايي معابر، میزان خدمات‌رسانی و امنیت در این مناطق افزایش یافته و آسیب های اجتماعی و بزه نیز کاهش یابد. وگرنه با این شرایط مبالغی که برای صدور سند در محلات شهرداری اعلام می شود، بگونه ای است که اگر برخی از این خانواده ها هم تمام درآمدشان را جمع کنند و نخورند و نیاشامند، بایستی سالها در انتظار جمع شدن مبالغ مطالبه شده از شهرداری برای صدور سند بمانند.