پیشرفت کشاورزی شهری و احیای محلهها
افزایش تراکم و شهرنشینی، دسترسی بسیاری از ساکنان شهرها را به محصولات کشاورزی محدود کرده است، اما کشاورزی شهری امکان کاشت و برداشت بسیاری محصولات را در شهرها فراهم کرده است و راهی برای جبران این محدودیت و رسیدگی به مسئله امنیت غذایی در شهرها است.
در طول تاریخ، هیچوقت فاصله بین مناطق کشاورزی و شهری در این حد زیاد نبوده است و این فاصله زیاد، دسترسی به منابع غذایی سنتی را برای ساکنین شهرها محدود کرده است، از اینرو امروزه کشاورزی شهری در حال احیای این ارتباط بین شهرنشینان و محصولات کشاورزی است. طبق اطلاعات سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد (UNFAO) بیش از یکدهم جمعیت جهان، یعنی تقریباً ۸۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان کشاورزی شهری انجام میدهند. افزایش پذیرش تکنیکهای کشاورزی در مناطق شهری، منجر به پیشرفتهای تکنولوژیکی در کشاورزی و گسترش روشهای تولید و مصرف پایدارتر در شهرها شده است.
در ایالات متحده، کشاورزی شهری ریشههای تاریخی دارد که به دوران استعمار بازمیگردد. در ابتدا مهاجران این ایده را معرفی کردند و با گسترش شهرها، باغهای محصولات خانگی برای به حداکثر رساندن مواد غذایی در حداقل فضا وسیعتر شدند. در قرن نوزدهم، باغهای شهری از نظر اقتصادی اهمیت چندانی نداشتند، اما در قرن بیستم آنها به روشهای مختلفی مانند تأمین مواد غذایی زمان جنگ، پروژههای زیباسازی شهری و مراکز آموزشی به رشد اقتصادی و اجتماعی جامعه کمک کردند. دهه ۱۹۷۰ آغاز شکلگیری باغهای شهری به شکل امروزیشان بود؛ این جنبش در دهه ۱۹۹۰ شتاب گرفت و مزارع شهری را به فعالیتهای عدالت محیطی، ترویج غذای محلی، تلاش برای پایداری، کمپینهای سلامت جامعه و فعالیتهای عدالت غذایی مرتبط کرد.
همهگیری کووید -۱۹ در سال ۲۰۲۲ با تأکید بر نیاز به سیستمهای غذایی انعطافپذیر، علاقه به کشاورزی شهری را در بین مردم افزایش داد و شهرهایی مانند نیویورک، دیترویت و واشنگتن دیسی اشکال مختلفی از کشاورزی شهری، از جمله مزارع عمودی، گلخانههای روی پشتبام و باغهای اجتماعی را به نمایش گذاشتند.
کشاورزی شهری میتواند نقش محوری در حمایت از صنعت غذای محلی و همچنین تقویت مالکیت مشترک در محلهها و حس تعلق به جامعه ایفا کند. مطالعات نشان میدهد که مزارع شهری و باغهای اجتماعی تأثیر مستقیمی بر افزایش ارزش خانه و درآمد خانوار دارد و کارآفرینی را در بخش غذای محلی تقویت میکند.
مزرعه شهر اوهایو
مزرعه شهر اوهایو نمونه موفقی از پیشرفت رویکردهای توسعه اقتصادی و اجتماعی یکپارچه به کمک کشاورزی شهری است. این مزرعه شش هکتاری با همکاری اداره مسکن محلی، یک گروه مدافع پناهندگان و نهادهای توسعه جامعه محلی ساخته شده است. این همکاری که برای تقویت شهر اوهایو به عنوان یک مرکز غذایی منطقهای شکل گرفته است، به توسعه مجموعهای از زمینهای کشاورزی شهری و ایجاد زیرساختهای پشتیبانی برای فروش تولیدکنندگان محلی کمک کرد و برخی گروههای آسیبپذیر شهر را برای اشتغال در این زمینه آموزش داد.
مزارع شهری با فعال کردن زمینهای خالی، بازنگری در فضاهای کم استفاده و تغییر کاربری کارخانههای موجود به افزایش تنوع زیستی محلی کمک میکنند. فناوری کشاورزی نقش کلیدی در تبدیل کارخانهها و انبارها برای کشاورزی در فضای بسته، کاهش هزینههای حملونقل و گازهای گلخانهای مرتبط با آنها ایفا میکند. مطالعهای در شهر نیویورک نشان داد که اختصاص دادن هر زمین خالی به کشاورزی فقط برای ۱۶۰ هزار نفر در یک شهر ۸.۱ میلیون نفری محصول کافی خواهد داشت، در حالی که وقف هر زمین خالی برای کشاورزی ممکن است به طور کامل نیازهای غذایی یک شهر را برآورده نکند، اما میتواند بهطور قابلتوجهی به بهبود سیستمهای غذایی محلی کمک کنند.
کشاورزی شهری در سانفرانسیسکو
در سانفرانسیسکو، شهری که با کمبود زمین دستوپنجه نرم میکند، پروژههای کشاورزی شهری منجر به توسعه مالکیت مشترک در محلهها شده است و با وجود افزایش قیمت املاک و مستغلات، تقاضا برای مواد غذایی تولید شده در شهر همچنان قوی است. برنامه کشاورزی شهری سانفرانسیسکو در سال ۲۰۱۴ راهاندازی شد تا به افزایش تراکم در شهر و تقاضای روبهرشد برای کشاورزی شهری پاسخ دهد و به عنوان مرکزی برای اطلاعات، منابع و هماهنگی عمل کند. این برنامه با بیش از ۱۲۰ سایت کشاورزی شهری بر ایجاد کانالهای ارتباطی و مشارکت بین آنها تمرکز دارد.
مطالعهای در دانشگاه کالیفرنیا تخمین میزند که بیش از ۷۹ درصد از کشاورزان شهری این ایالت، مالک زمینی نیستند که در آن کشاورزی میکنند. بسیاری از کشاورزان شهری در کالیفرنیا فاقد مهارتهای باغبانی و زیستمحیطی هستند و همین امر مانع توسعه استراتژیهای کشاورزی پایدار میشود. علاوه بر دسترسی به زمینهای خالی در مناطق مختلف، شهرها باید در دستیابی به منابع حمایتی و دانش برای تکثیر مزارع شهری کمک کنند. به همین دلیل نیاز است که در قانونها و سیاستهای مربوط به کشاورزی شهری اصلاحاتی صورت پذیرد. اصلاح سیاست میتواند به طرق مختلف انجام شود، مانند اعتبارات مالیاتی، سهولت دسترسی به زمین و تغییر در قوانین منطقهبندی که در حال حاضر کشاورزی شهری را محدود میکند. شهرهای سراسر ایالات متحده از طریق تغییرات قانونگذاری و سیاست، از کشاورزی شهری حمایت میکنند. در سطح فدرال، وزارت کشاورزی ایالات متحده بودجه را برای حمایت از سیستمهای غذایی محلی و منطقهای از طریق کمکهای مالی و برنامههای تقسیم هزینه برای مزارع شهری و حومه شهری گسترش داده است و این افزایش بودجه و آگاهی در سراسر کشور به چشمانداز امیدوارکنندهای برای توسعه کشاورزی شهری اشاره دارد.