نگاهی به پروژه کبوترخانه
کبوترخاناین بنا با توجه به اصول معماری بایونیک طراحی شده است و همانطور که از نام پروژه مشخص است، توجه به ایجاد فضایی برای همزیستی بین انسان و پرندگان کانسپت اصلی طراحی این بنا بوده است. گروه معماری پس از بازدید از محل پروژه قبل از طراحی متوجه حضور گسترده پرندگان در آن مکان شد. بنابراین برای رعایت حقوق آنها بر آن شد که خانهای را طراحی کند که محل زیستن انسانها در کنار آنها باشد.
تا به این شکل تعاملی بین آنها بوجود بیاورد که خود باعث ایجاد حس و حال متفاوت فضا در راستای بهبود کیفیت آن شود. در این راستا فضایی در درون خانه با الهام از بناهای کبوترخانههای تاریخی ایران به این مهم اختصاص یافت که به نوعی به دلیل استفاده از متریال شیشه و شفافیت دور آن مانند یک پاسیو عمل میکند؛ در نتیجه طراحی کار عملاً از داخل به بیرون بست پیدا کرد و با ایجاد بازی سکشن و اختلاف سطح در فضاها و طراحی خاص پله و وید داخل آن فضاهای داخل شکل گرفت و حتی پنجرههای بنا با در نظر گرفتن بازی سکشن درون جانمایی شد تا بدین صورت علاوه بر ایجاد سکانسهای متفاوت از دید و منظر بیرون، در داخل شاهد تابش نور از زوایای مختلف و در نتیجه آن بازی رقص نور با جابجایی زاویه تابش باشیم. همچنین این نوع طراحی جانمایی پنجرهها در زوایای مختلف باعث ایجاد کوران هوا در داخل میشود که با اقلیم منطقه همساز است. باکس پله به نوعی طراحی شده که در هر طبقه شکلی متفاوت مییابد و به عنوان هسته مرکزی سیرکلاسیون عمودی، خود تبدیل به فضایی مهیج که شما را به جستجو در فضاها دعوت میکند در آمده است؛ حتی به دلیل اهمیت این فضا از داخل یکی از اتاق خوابها پنجرهای به راه پله باز میشود تا کاربر علاوه بر دید منظر بیرون خانه از پنجره اتاق در سمت نما، به بازی سکشن پله هم دید داشته باشد و علاوه بر آن روبروی این پنجره کوچک پنجره بزرگتری رو به بیرون در آن سوی پله جانمایی شده است که فرد از درون اتاق میتواند به درختی که در سوی دیگر حیاط واقع شده دید منظری داشته باشد. در حجم بیرونی نیز معماران با این نیت که کمترین تاثیر را در محیط پیرامون خود بدهد از خالصترین نوع حجم به صورت مکعب مینیمال استفاده کردهاند. و به همین دلیل مینیمال بودن اثر و همخوانی با کانسپت طرح رنگ سفید را برای آن برگزیدند. ولی در عین حال معماری بومی و اقلیمی آن منطقه به دلیل بارش زیاد باران ضرورت استفاده از سقف شیبدار را به معماران حکم میکرد. لذا جهت حفظ خلوص حجم؛ سقف شیبدار سبزی بصورت مخفی در پشت دیوارها تعبیه شده تا علاوه بر پاسخ به این موضوع، فضای سبز متفاوتی در پشت بام ایجاد شود که خود تبدیل به یکی از فضاهای دلنشین در پروژه شده است و در مجموع طراحی فضاهای داخلی و بام بنا به صورتی است که کاربر میتواند خلوتگاه خود را در گوشه و کنار آن داشته باشد و در عین حال فضا شما را به تعامل دعوت میکند. از طرف دیگر کمبود بودجه و قرارگیری آن در یکی از روستاهای شمال ایران باعث شد که گروه طراحی از ارزانترین متریالها و استادکاران بومی برای اجرای آن استفاده کند و بودجه کامل ساخت پروژه رقمی در حدود ۲۵۰ میلیون تومان بوده است.
مشخصات پروژه:
• طراح: معماران کیوانی
• معماران: نیما کیوانی و سینا کیوانی
• تیم طراحی: محبوبه شاکری، سحر امین الشریعه نجفی
• گرافیک: سحر نجفی، مهسا کیانی و آذین هادی زاده
• مدیر پروژه: نیما کیوانی
• مدلسازی اطلاعات ساختمان: سینا کیوانی
• مصالح: سیمان سفید و رنگ سفید برای نما، سرامیکهای طرح بتن برای زمین، پروفیلهای فلزی برای نرده، چوب برای پله ها، سیمان و گچ برای دیوارهای داخلی
• رده: مسکونی
• کارفرما و مجری: مسعود عدنانی
• مساحت سایت: ۳۳۲ متر مربع
• مساحت طبقه ناخالص: ۲۱۰ متر مربع
• مکان: مازندران، شیرگاه
• تاریخ شروع پروژه: ۱۳۹۶
• جوایز و افتخارات:
o برنده جایزه Build Architecture Awards | 2024 | Best Biophilic Architecture Project
o برنده مدال پلاتینیوم جایزه معماری ادکس آمریکا | ۲۰۲۲
o برنده مدال برنز جایزه A’ Design Awards| 2021
o فینالیست جایزه معمار | ۱۳۹۸