ممنوعیت چت GPT در ۲۰ کشور جهان
دسترسی به چت‌جی‌پی‌تی در سال ۲۰۲۵ در کشورهای چین، کره‌شمالی، سوریه، افغانستان و یمن به دلیل محدودیت‌های دولتی و امنیتی ممنوع است، در مناطقی همچون هنگ‌کنگ و بلاروس نیز به‌دلیل نبود پشتیبانی رسمی اپن‌ای‌ای این سرویس در دسترس کاربران نیست.
Admin1
در سال ۲۰۲۵، دسترسی به سامانه‌های هوش مصنوعی همچون چت‌جی‌پی‌تی (ChatGPT) در کشورهای مختلف جهان با رویکردهای متفاوتی روبه‌روست. بعضی از دولت‌ها این فناوری را پذیرفته و از آن بهره‌مند می‌شوند، در حالی که در بعضی دیگر به دلایل سیاسی، فرهنگی، امنیتی یا قوانین مربوط به حریم خصوصی، دسترسی به آن را محدود یا به‌طور کامل ممنوع کرده‌اند. بنا بر داده‌های جمع‌آوری‌شده از منابعی همچون سایبرنیوز (Cybernews) و فهرست رسمی کشورهای مورد پشتیبانی اپن‌ای‌آی (OpenAI)، در سال ۲۰۲۵ دسترسی به چت‌جی‌پی‌تی در حدود ۲۰ کشور به دلایل مختلف امکان‌پذیر نیست. این کشورها عبارتند از:
- چین
- کره شمالی
- کوبا
- سوریه
- روسیه
- افغانستان
- جمهوری آفریقای مرکزی
- اریتره
- لیبی
- سودان جنوبی
- سودان
- یمن
- بوتان
- اسواتینی
- چاد
- بوروندی
- جمهوری دموکراتیک کنگو
- هنگ کنگ
- بلاروس
این کشورها با هدف کنترل جریان اطلاعات، حفظ ثبات سیاسی و حفظ امنیت سایبری، دسترسی کاربران به پلتفرم‌های دیجیتال خارجی از جمله چت‌جی‌پی‌تی را محدود کرده‌اند. در چین به جای استفاده از این سامانه‌ها، کاربران به مدل‌های داخلی همچون کوئن ( Qwen)، بایچوان (Baichuan)، دیپ‌سیک (DeepSeek) و هانیوآن (Hunyuan) دسترسی دارند. این رویکرد نشان‌دهنده تمایل دولت چین به توسعه فناوری‌های بومی و کاهش وابستگی به ابزارهای خارجی است.
در مناطق جنگ‌زده و بحران‌خیز همچون سوریه، افغانستان و یمن، محدودیت دسترسی بیشتر به‌دلیل نگرانی‌های امنیتی و البته زیرساخت‌های ناکافی ارتباطی است که مانع بهره‌برداری مؤثر از خدمات هوش مصنوعی شده است. این شرایط موجب شده است تا کاربران این مناطق نتوانند از چت‌جی‌پی‌تی استفاده کنند.
علاوه بر ممنوعیت‌های دستوری، بعضی کشورها نیز به دلیل نداشتن پشتیبانی رسمی اپن‌ای‌آی، امکان استفاده از چت‌جی‌پی‌تی را ندارند. کشورهای همچون هنگ‌کنگ و بلاروس در این دسته قرار می‌گیرند که دلیل اصلی نداشتن دسترسی کاربران آن‌ها، پیچیدگی‌های قانونی، مقرراتی و مسائل تجاری است. این اختلاف در پذیرش و استفاده از فناوری‌های هوش مصنوعی، کشورهای مختلف را به شکل متفاوتی در چرخه توسعه فناوری قرار داده و موجب شده است تا بعضی از آن‌ها به‌دنبال راه‌حل‌های بومی و جایگزین‌هایی برای نمونه‌های خارجی باشند.
