لس‌آنجلس در مسیر نجات از خشکسالی با چشم‌اندازهای هوشمند به آب

نخل‌های سر به فلک کشیده بلوار هالیوود از نمادهای لس‌آنجلس به شمار می‌روند، اما برخلاف تصور عمومی، بومی این شهر نیستند. اکنون که کالیفرنیا با خشکسالی‌های پی‌درپی و بحران کم‌آبی دست‌وپنجه نرم می‌کند، طراحان شهری در تلاشند چهره سبز شهر را دگرگون کنند و از پوشش گیاهی بومی و مقاوم به خشکی استفاده کنند.

لس‌آنجلس در مسیر نجات از خشکسالی با چشم‌اندازهای هوشمند به آب

برای دهه‌ها، باغ‌ها و محوطه‌های شهری لس‌آنجلس مملو از چمن‌های سبز، نخل‌های استوایی و گیاهانی بوده‌اند که برای زنده ماندن به آبی فراوان نیاز دارند؛ اما این تصویر سنتی با واقعیت اقلیمی نیمه‌خشک جنوب کالیفرنیا سازگار نیست. بر اساس آمار وزارت منابع آبی کالیفرنیا، نزدیک به نیمی از مصرف آب خانگی در جنوب این ایالت صرف آبیاری فضای سبز می‌شود. به همین دلیل، رویکرد جدیدی در حال شکل‌گیری است که هدف آن کاهش مصرف آب و بازگشت به طبیعت بومی منطقه است.

لس‌آنجلس در مسیر نجات از خشکسالی با چشم‌اندازهای هوشمند به آب

سبک نوظهور «کالیفرنیای خشک» بر پایه بافت، فرم و رنگ‌های طبیعی بنا شده است. در این شیوه، به جای گل‌های پرآب و رنگارنگ، از ترکیب خلاقانه سنگ‌ریزه، گیاهان گوشتی، کاکتوس‌ها و درختچه‌های مقاوم استفاده می‌شود تا جلوه‌ای بومی و ماندگار پدید آید. این تغییر چهره نه‌تنها در خانه‌های مسکونی محله‌هایی مانند سیلور لیک دیده می‌شود، بلکه در فضاهای عمومی و پروژه‌های بزرگ شهری نیز نمود یافته است. باغ‌های مقاوم در برابر خشکی در اطراف موزه هنر شهرستان لس‌آنجلس و برنامه‌های تشویقی اداره آب و برق لس‌آنجلس برای جایگزینی چمن با گیاهان کم‌آب‌بر، نمونه‌هایی از این روند هستند.

کارشناسان محیط زیست معتقدند که این تحول تنها به صرفه‌جویی در آب محدود نمی‌شود، بلکه به احیای زیست‌بوم‌های محلی نیز کمک می‌کند. بازگشت گیاهان بومی موجب جذب زنبورها، پروانه‌ها و پرندگان گرده‌افشان شده و چرخه طبیعی حیات در شهر را زنده می‌کند. دکتر آندریا کاستیلو، بوم‌شناس دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس، در این رابطه می‌گوید: «لس‌آنجلس پیش از توسعه شهری، پوشیده از درختچه‌های معطر و گیاهان مقاوم به خشکی بود. اکنون ما در حال بازگرداندن آن چشم‌انداز طبیعی هستیم؛ نوعی بازطبیعی‌سازی شهری که ریشه در هویت کالیفرنیا دارد.»

کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند با تشدید تغییرات اقلیمی، این سبک به تدریج به الگوی اصلی طراحی مناظر در سراسر غرب آمریکا تبدیل شود. آنچه به عنوان راهکاری اضطراری برای مقابله با خشکسالی آغاز شد، اکنون به فلسفه‌ای تازه در طراحی شهری بدل شده است؛ فلسفه‌ای که زیبایی را در پایداری، هماهنگی با طبیعت و بازآفرینی چهره اصیل سرزمین جست‌وجو می‌کند.

در شهری که همواره با نوآوری و بازآفرینی شناخته می‌شود، لس‌آنجلس بار دیگر خود را بازتعریف کرده است؛ این بار نه در سایه نخل‌های بلند، بلکه در رنگ‌های ملایم، بافت‌های طبیعی و استقامت گیاهانی که زبان خشک اما زنده زمین کالیفرنیا را سخن می‌گویند.