دانشمندان متوجه ارسال سیگنال های متعدد رادیویی از یک سیاره مرموز به زمین شدند؛ آیا این نشانه‌ای برای ارتباط فرازمینی ها با ما است؟

یکی از ویژگی‌های مهم زمین که منجر به توانایی کره خاکی ما برای میزبانی از حیات شده، وجود میدان مغناطیسی است. در صورتی که میدان مغناطیسی در سیاره‌ی دیگری کشف شود، می‌توان به پیدا کردن حیات بیگانه امیدوار بود و حتی جست‌وجو برای یافتن موجودات فرازمینی نیز توسط دانشمندان آغاز می‌شود. در سال‌های گذشته بارها سیگنال‌هایی از سیاره‌های دیگر دریافت شده‌اند که بحث درباره ارسال آنها توسط فرازمینی‌ها را داغ کرده است؛ اما برای این که متوجه شویم این سیگنال‌ها توسط میدان مغناطیسی یک سیاره دیگر ایجاد و ارسال شده‌اند یا خیر، باید تحقیقات بسیار بیشتری انجام شود.

اما چرا وجود میدان مغناطیسی تا این اندازه اهمیت دارد؟ در جواب باید بگوییم میدان مغناطیسی زمین، کره خاکی ما را در برابر تشعشعات مضر خورشید محافظت می‌کند و نقش بزرگی در حفظ اتمسفر باثبات سیاره ما دارد. به همین دلیل است که بقای حیات روی کره زمین، وابستگی زیادی به وجود این میدان مغناطیسی دارد. از همین رو به‌گفته دانشمندان، وجود میدان‌های مغناطیسی قوی در اطراف سیاره‌های دیگر در منظومه‌های مختلف، می‌تواند احتمال یافتن حیات فرازمینی را تقویت کند.

پیش از این، دانشمندان موفق شده بودند میدان های مغناطیسی سیاره های فراخورشیدی بزرگی در مقیاس غول گازی مشتری را در تراکنش با ستاره‌های میزبانشان کشف کنند. اما سیاره های فراخورشیدی کوچک‌تر در مقیاس سیاره زمین، سیگنال‌های رادیویی بسیار ضعیف‌تری دارند که این امر باعث شده کشف و ردگیری آنها دشوارتر باشد.

سیگنال های رادیویی یک سیاره فراخورشیدی به‌اندازه زمین

یکی از دانشمندان دانشگاه کلرادو به‌نام سباستین پیندا با همکاری محققان دیگر، سال‌هاست که به جست‌وجوی نشانه‌هایی برای وجود میدان مغناطیسی در اطراف سیاره‌های کوچک‌تر می‌پردازند. این افراد به‌تازگی توانستند کشفیات جذاب و بی‌سابقه‌ای داشته باشند. به‌گفته این دانشمندان، سیگنال های رادیویی جدیدی دریافت شده که احتمالا به میدان مغناطیسی اطراف سیاره فراخورشیدی YZ Ceti b مربوط می‌شوند. این سیاره فراخورشیدی، تقریبا به‌اندازه زمین است و در فاصله فقط 12 سال نوری با منظومه خورشیدی قرار دارد.

سیاره فراخورشیدی YZ Ceti b بیش از حد به ستاره میزبان خود نزدیک است و فقط دو روز طول می‌کشد تا یک بار به‌طور کامل در مدار خود بگردد. به‌همین دلیل شرایط برای این‌که این سیاره میزبان حیات باشد، دشوار است؛ اما از سوی دیگر، سال بسیار کوتاه در YZ Ceti b باعث می‌شود مورد منحصربه‌فردی برای مطالعه در خصوص تراکنش‌های مغناطیسی باشد.

سباستین پیندا و همکاران او،‌ با علم به این‌که چنین سیاره‌هایی به‌دلیل نزدیکی بیش از حد به ستاره میزبان خود می‌توانند علائم مغناطیسی مشهودتری داشته باشند، مطالعات خود را در رابطه با چنین سیگنال‌های رادیویی در اطراف سیاره‌های کوچک که در مدتی کوتاه چرخش مداری خود را تکمیل می‌کنند، بیشتر کردند. فرض کنید چنین سیاره‌هایی که با سرعت زیاد در مدار خود می‌گردند، دارای میدان مغناطیسی باشند؛ در این صورت ممکن است سیگنال‌های رادیویی آنها با میدان مغناطیسی ستاره میزبانشان تراکنش داشته باشد و این اتفاق، الگویی از انفجارات یا موج‌های رادیویی را ایجاد می‌کند که باعث می‌شود بتوانیم از روی زمین آنها را کشف کنیم.

دانشمندان می‌گویند نمی‌توان گفت این سیگنال های رادیویی نشانه‌ای از ارتباط فرازمینی‌ها با ما است؛ شاید این سیگنال‌ها بخش کوچکی از فعالیت رادیویی ستارگانی مثل YZ Ceti باشد و ارتباطی با سیاره‌های اطراف آن نداشته باشد. اما باید توجه داشت که اگر در بررسی‌های بیشتر متوجه شویم که این نخستین ردیابی از تراکنش مغناطیسی ستاره سیاره (SPI) در اطراف یک سیاره فراخورشیدی به‌اندازه سیاره زمین است، آن‌گاه محققان می‌توانند با امید بیشتری به جست‌وجو برای سیاره‌های میزبان حیات در جهان هستی بپردازنند.