احتیاجی به تصویب توافق احتمالی در مجلس نیست
در آستانه توافق جدید هسته ای ایران، بحث هایی درخصوص نیاز یا عدم نیاز به تصویب مجلس مطرح شده است.
در همین مدت برخی از نمایندگان مجلس نیز نسبت به بی خبری شان از موارد توافق احتمالی سخن گفته اند.
علی مطهری نایب رییس مجلس قبل در این خصوص نوشت: «در سال ۹۴ زمانی که برجام در آستانه امضا شدن بود، از داخل و بیرون مجلس فشار وارد میشد که باید در مجلس تصویب شود. میگفتیم این یک توافق اقدام مشترک میان دولت ایران و دولتهای ۱+۵ است، نیازی به تصویب مجلس ندارد، هیچ یک از کشورهای مقابل هم به مجلس خود نبردهاند. اما چون قرار بر کوبیدن و آزار دولت قبل و مذاکرهکنندگان آن بود، در نهایت دستور رسید که مجلس هم بررسی و تصویب کند. لذا متن توافق را به مجلس آوردند و کمیسیون ویژه تشکیل دادند و صدا و سیما حدود یک ماه جلسات این کمیسیون را که توام با حمله و توهین به دولت و وزیر خارجه بود بهطور مستقیم پخش میکرد. این در حالی است که مجلس فقط باید میگفت آری یا نه و جلسات متعدد غیرعلنی با حضور مذاکرهکنندگان و کارشناسان برای آن کافی بود، همانطور که بیست دقیقه هم برای تصویب یا رد آن کافی بلکه زیاد بود.
جالب این است که امروز که دوباره در آستانه امضای برجام با اضافاتی هستیم، دیگر درخواستی برای تصویب آن در مجلس نیست، بلکه نماینده و غیرنماینده میگوید نیاز به تصویب در مجلس ندارد، همه برای اینکه انگیزهای برای حمله به دولت و مذاکرهکنندگانش وجود ندارد، زمانی تصویب در مجلس لازم بود که میخواستیم رقیب سیاسی را بکوبیم! اتفاقا اکنون مجلس دارد درست عمل میکند نه آن موقع که بیجهت چند ماه وقت مجلس و ملت گرفته شد. مصداق «یک بام و دو هوا» همینجاست: در یک دولت برجام باید در مجلس رسیدگی و یک ماه به دولت فحاشی شود و در دولت دیگر نیازی به رسیدگی برجام با اضافاتش در مجلس نیست.»
احتیاجی به تصویب مجلس نیست
نماینده دشتستان و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس معتقد است: احتیاجی به تصویب توافق احتمالی در مجلس نیست، چون حرکت جدیدی شروع نشده بلکه استمرار توافق قبلی است که قبلا مجلس اجازه داده بود.
ابراهیم رضایی اظهار داشت: سال 99 مجلس قانونی با عنوان اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها مصوب کرد که طبق ماده ۷ آن، برای لغو تحریمها، در صورتی که کشورهای اروپایی به تعهدات و وظایف خود عمل کنند، وزارت خارجه گزارشی به کمیسیون امنیت ملی درباره عملکرد طرف مقابل ارائه می کند. از این رو درهیچ جای قانون تصریح نشده که باید متن توافق به صحن آید بلکه ماده ۷ قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریمها میگوید که کمیسیون امنیت ملی بعد از بررسی گزارش وزارت خارجه درباره عملکرد طرف مقابل در لغو تحریم ها، گزارشی به صحن علنی ارائه کرده و مجلس روی این گزارش اظهار نظر میکند و نه روی متن توافق.
رضایی ادامه داد: آنچه مذاکره کنندگان ایران توافق می کنند، نباید خارج از قانون راهبردی باشد و اگر مغایرتی نداشته باشد، نیاز به تصویب مجلس هم نیست.
به گفته وی، اگر دولت بخواهد تعهدات هسته ای را کاهش دهد، باید گزارشی به کمیسیون های امنیت ملی و انرژی و سپس صحن ارائه شود تا تعهدات طرفین راستی آزمایی شود، اما نیاز به مصوبه مجلس نیست.