هوش مصنوعی چگونه مشاغل را تغییر می‌دهد؟

سازمان ملل متحد در گزارش جدید خود هشدار داده است که هوش مصنوعی طی یک دهه آینده بر ۴۰ درصد از مشاغل جهان تأثیر خواهد داشت. این تأثیرات شامل افزایش بهره‌وری از طریق اتوماسیون، جایگزینی بعضی مشاغل و ایجاد فرصت‌های شغلی جدید در حوزه‌های مرتبط با توسعه فناوری است.

هوش مصنوعی چگونه مشاغل را تغییر می‌دهد؟

سازمان ملل متحد گزارش جدیدی منتشر کرده و بر اساس آن هشدار داده است که هوش مصنوعی می‌تواند طی دهه آینده بر ۴۰ درصد از مشاغل جهان تأثیرگذار باشد. بر اساس گزارش جدید سازمان تجارت و توسعه ملل متحد، این فناوری از چهار طریق اصلی جایگزینی نیروی انسانی در وظایف تکراری، تکمیل فعالیت‌های انسانی برای افزایش کارایی، تعمیق اتوماسیون در فرایندهای صنعتی و خدماتی، همچنین ایجاد مشاغل جدید مانند پژوهشگران هوش مصنوعی و توسعه‌دهندگان سیستم‌های هوشمند، مشاغل را متحول می‌کند.

تمرکز پیشرفت‌های این حوزه در دست شرکت‌های معدودی است که به‌طور عمده در آمریکا و چین مستقر هستند و همین موضوع نابرابری‌ها را تشدید می‌کند. نزدیک به ۱۰۰ شرکت، نیمی از سرمایه‌گذاری‌های جهانی در این زمینه را کنترل می‌کنند که این امر مزیت رقابتی نیروی کار کم‌هزینه کشورهای در حال توسعه را تضعیف می‌کند و شکاف فناوری را در جهان افزایش می‌دهد. پیش‌بینی می‌شود ارزش بازار هوش مصنوعی تا سال ۲۰۳۳ به ۴.۸ تریلیون دلار برسد، اما سود آن همچنان در انحصار تعداد محدودی شرکت و کشور باقی بماند. دبیرکل سازمان ملل بر ضرورت همکاری‌های بین‌المللی با محوریت انسان‌محوری تأکید کرده است.

جایگاه کشورها در فناوری‌های پیشرفته

شرکت‌های فناوری‌محوری همچون اپل، انویدیا و مایکروسافت با ارزش بازاری معادل سه تریلیون دلار، از نظر اقتصادی با کل قاره آفریقا برابری می‌کنند. گزارش سازمان تجارت و توسعه ملل متحد نشان می‌دهد که ۱۱۸ کشور به‌طور عمده از مناطق جنوب جهانی در گفت‌وگوهای مربوط به حکمرانی هوش مصنوعی مشارکت ندارند و نیازمند سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اینترنتی، دسترسی به داده‌های باکیفیت و توسعه مهارت‌های دیجیتال هستند.

سازمان ملل ایجاد تسهیلات جهانی برای اشتراک‌گذاری عادلانه ابزارهای هوش مصنوعی و قدرت محاسباتی را پیشنهاد می‌دهد. از نظر فناوری‌های پیشرفته، آمریکا در حوزه‌هایی همچون هوش مصنوعی و کلان‌داده‌ها پیشتاز است، در حالی که چین در شبکه‌های ۵ جی، پهپادها و انرژی خورشیدی جایگاه برجسته‌ای دارد. ژاپن و کره جنوبی نیز در فناوری نانو و رباتیک جایگاه برجسته‌ای دارند.

توانایی هوش مصنوعی در پردازش داده‌های پیچیده‌تر از سیستم‌های قدیمی، آن را قادر می‌سازد که حتی در مشاغل تخصصی نیز عملکرد بهتری از انسان ارائه دهد. ترکیب این فناوری با سیستم‌های فیزیکی می‌تواند کنترل کامل فرایندهای تولیدی را ممکن سازد که نیازمند برنامه‌ریزی دقیق برای مدیریت تأثیرات اجتماعی و اقتصادی آن است.