نگاهی به پروژه خانه لیلی
ویلای خانه لیلی در زمینی به مساحت ۸۰۰۰ مترمربع در شهرک اسپرسان در منطقه کوهستانی در ابتدای جاده طالقان واقع شده است.
در مراحل آغازین طراحی پروژه با توجه به اینکه در بخش شمالی باغ محدوده مستطیل شکلی فاقد درخت وجود داشت، با هدف کمترین مداخله در ساختار و شاکله باغ، این ایده تقویت شد که ساختمان یک طبقه کشیده مستطیلی با گسترش – غربی در محدوده خالی مذکور طراحی و اجرا شود. به نحوی که ساختمان با فروتنی و افتادگی در حجم و متریال کمترین خودنمایی و سیطره بصری در پس زمینه خود داشته باشد.
طرحهای ابتدایی در مرحله صدور مجوزها به لحاظ رعایت ضوابط سطح اشغال مجاز به یک ساختمان سه طبقه تبدیل شد. نهایتاً با کاهش سطح اشغال در همکف، کاربریهای گسترده خطی در این طبقه به طبقات فوقانی و تحتانی منتقل شد و دیاگرام عمودی طرح واجد اهمیت و کارکرد بیشتری شد.
با اینحال سعی شد ایده سطوح کشیده با ارتباط حداکثری با باغ در طبقه همکف و نیز طبقه اول توسعه داده شود این نگرش حجم ساختمان را به سه صفحه بتنی در کف طبقه همکف، اول و بام تبدیل کرد. صفحات کف و سقف طبقه اول، به کمک کنسولهایی از چهار طرف گستردهتر شده و بصورت حجمی معلق بالای طبقه همکف قرار گرفتند.
و یک صفحه معلق آجری که از نمای جنوبی شروع شده، نقش اتصال دو صفحه بتنی در کف و سقف طبقه اول را ایفا کرده و ضمن ساماندهی فضاها در زیر این سقفهای بتنی، صفحه آجری با عبور از سقف طبقه همکف خود را به نمای شمالی رسانده و در نمای شمالی نیز عهده دار همان کارکرد در نمای جنوبی میشود.
این موضوع مد نظر قرار گرفت که تراسها مسقف باشند تا در فصول مختلف سال بتوان از آن استفاده کرد. در عین حال به نوعی یک سایه بانی در مقابل سطوح شیشهای وسیع نمای جنوبی ویلا نیز تشکیل دادهاند که در تعدیل تابش آفتاب در فصول گرم سال موثر خواهد بود.
با پیش بردن این ایدههای اولیه تراسهایی در جنوب و شمال طبقه همکف گرفتند که از ساختمان ویلا با محوطه باغ ارتباط دارند. با تعبیه درهای کشویی وسیع هدف این بوده است که در قالب روزهای سال فضای خارجی امتداد بدون واسطه فضای داخلی باشد. در تامین این خواسته، به امتداد متریال کف و نیز استفاده از پروفیل آلمینیومی دفنی توجه شده است.
در طبقه زیرزمین با ایجاد فضای گودال باغچه در شمال و جنوب، ضمن دریافت حداکثر نور با پنجرههای تمام قد، ارتباط با محوطه باغ از طریق گودال باغچههای شمالی و جنوبی فراهم و تقویت شده است.
طبقه زیرزمین دارای یک فضای نشیمن و تلوزیون، میز بار برای پذیرایی، فضای بیلیارد و فوتبال دستی و یک حمام است.
در طبقه همکف آشپزخانه، آشپزخانه مطبخ، ناهارخوری و نشیمن قراردارد. فضای نشیمن و آشپزخانه در مجاورت تراس جنوبی و شمالی ارتباط بصری و حرکتی قوی با باغ خواهند داشت.
در طبقه اول فضای خوابها، نشیمن، تراسها، لاندری و کیچینت طراحی شده است.
در مجاورت نشیمن یک تراس مسقف در جنوب و یک تراس کوچک در شمال جای گرفته است. نشیمن و تراس طبقه اول از طریق یک ووید با طبقه همکف در ارتباط هستند.
مجموعه خوابهای مهمان به همراه حمامهای خود در قسمت شرقی و بایک پیش فضای تقسیم مجزا قراردارد. در قسمت شرقی یک تراس نقش افزایش کیفیت اتاقهای مهمان را برعهده دارد.
اتاق خواب والدین در قسمت غربی طبقه اول و با عبور از کریدور شمالی کنار پله در دسترس خواهد بود. هدف این بوده است که مسیر طی کردن فضای عمومیتر به فضای خصوصیتر در به شکلی باشد که اصطلاحاً یک فاصله گذاری ایجاد شود.
در طراحی پروژه آنچه که طراحی داخلی و طراحی معماری بنا را به هم مرتبط میکند این است که صفحات بتنی سقفها که ساختار اصلی و حجم بنا را تشکیل دادهاند به داخل بنا امتداد پیدا کرده و ساختار اصلی فضاهای داخلی را نیز شکل دادهاند واین موضوع مرز میان فضاهای خارجی و فضاهای داخلی را کم رنگ کرده است.
در انتخاب متریال نما و فضاهای داخلی ضمن پرهیز از تعدد متریالهای مختلف، عمده فضاها با چهار متریال بتن، فلز، چوب و گچ ساماندهی شده است.
در این انتخابها حفظ شخصیت و کارکرد المانهای اصلی معماری و سازه، در هم تنیدگی آیتمهای معماری و سازه مورد اهتمام جدی بوده است.
– حفظ میزان قابل توجه سطوح سقفهای بتنی وافل در سقفهای داخلی و خارجی (تراسها)،
– یکسانی متریال کف در فضاهای داخلی و بیرونی (و مشابهت آن با بتن سقف)
– یکسانی متریال و دیتایلهای نردههای فلزی در داخل و بیرون بنا.
– یکسانی المانهای چوبی و سطوح گچی دیوارها در طبقه خوابها با هدف یکدستی و وضوح حداکثری فضاها.
– یکسانی رنگ در بین سطوح فلزی و پنجرههای آلمینیومی.
مشخصات پروژه:
• معماران مسئول: عباس ذوالقدر، نسیم میثاقى
• همکاران طراحی: فریماه شریفی، بهنام محمدی، آرش صالحی نژاد
• کنترل پروژه: نسیم میثاقى
• اجرا: عباس ذوالقدر، مهدى محمدى، بابک نوفرستى
• تاسیسات برقى: محمدحسین نظرى
• تاسیسات مکانیکى: میثم صادقى
• پشتیبانى: مهسا بابایى
• کاربری: مسکونی
• محل پروژه: طالقان، شهرک اسپرسان
• جوایز و افتخارات:
o تقدیر شده در شانزدهمین دوره جایزه معماری ایران | ۱۴۰۲ | معماری مسکونی ویلایی
• تصاویر: علیرضا یزدى زاده