طراحی و تکامل پناهگاه‌های زمان جنگ
Admin1
ریشه‌های پناهگاه‌های روز جنگ
ایده مدرن پناهگاه‌های روز جنگ در قرن بیستم شکل گرفت، به‌ویژه در دوران جنگ سرد به عنوان وسیله‌ای برای حفاظت در برابر تهدیدات هسته‌ای. ترس‌ها از جنگ هسته‌ای منجر به ساخت "پناهگاه‌های تشعشعات" خصوصی و عمومی شد. دولت‌ها در سرتاسر جهان، به‌ویژه ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی، سرمایه‌گذاری زیادی در ساخت تأسیسات زیرزمینی بزرگ کردند که به منظور اطمینان از بقای پرسنل کلیدی در صورت وقوع بحران‌های جدی طراحی شده بودند. در این دوره، طراحی پناهگاه‌های روز جنگ عمدتاً بر روی کارایی و عملکرد متمرکز بود.
این پناهگاه‌های DIY به جنبه‌ای نادیده گرفته‌شده اما مهم از معماری میانه قرن بیستم تبدیل شدند. همان‌طور که نویسنده کتاب "Bomboozled" اشاره می‌کند، این پناهگاه‌های هسته‌ای نمایانگر نوعی معماری عامیانه منحصر به فرد هستند که نه تنها برای حفاظت عملی طراحی شده‌اند، بلکه به عنوان "تبلیغاتی از طریق معماری" برای القای حس امنیت در زمانی که ترس گسترده‌ای حاکم بود، عمل می‌کنند. این پناهگاه‌ها از مکعب‌ها و گنبدها تا لوزی‌ها، سیلندرها و کپسول‌ها متغیر بودند و از موادی مانند فولاد، بتن، چوب و فیبر شیشه‌ای ساخته می‌شدند. این تنوع و خلاقیت در طراحی منجر به بحث گسترده‌تری درباره اینکه چه چیزی در زمینه دفاع مدنی "طراحی خوب" محسوب می‌شود، گردید.
