هتل بوتیک 5 ستاره: بهشت متفاوتی در میان بهترین‌های جهان، ترک آن غیرممکن است!
هتل نوبیس پالما تاریخ خود را پنهان نمی کند، بلکه آن را با افتخار به نمایش می گذارد. در این هتل، معماری مدرن و بافت تاریخی چنان با هم ترکیب شده اند که هر گوشه از آن، داستانی برای گفتن دارد.
Admin1
هتل نوبیس پالما در ساختمانی چند صدساله در قلب مرکز مایورکا قرار گرفته است. این بنا که در گذشته با نام کن اولیور (Can Oliver) شناخته می شد، توسط جوردی هررو آرکیتکتوس و ادواردو گارسیا آکونا به یک هتل بوتیک 5 ستاره تبدیل شده است. طراحی داخلی آن نیز کار استودیوی سوئدی Wingårdhs است.
این ساختمان سنگی با مساحت 2253 متر مربع، که در خیابان Calle Caputxines واقع شده، دارای سقف عربی مربوط به قرن دوازدهم، نقاشی های گوتیک و یک راه پله بزرگ مایورکایی است. تلاش های قبلی برای تبدیل این ساختمان به هتل به دلیل مخالفت شورای شهر پالما بی نتیجه مانده بود. اما در این پروژه، رویکرد کاملاً متفاوتی در پیش گرفته شد. معماران به جای اینکه یک هتل را در یک بنای تاریخی جای دهند، اجازه دادند هویت و ویژگی های اصلی کن اولویور، طراحی هتل نوبیس پالما را شکل دهند.
کشف تاریخ پنهان ساختمان
بازسازی هتل نوبیس پالما با یک بررسی دقیق معماری آغاز شد تا هر گوشه و کناری از تاریخ طولانی این ساختمان کشف شود؛ از درگاه های قوسی گرفته تا پنجره های آجری و نماهای چندلایه. تیم های طراحی به جای پوشاندن این آثار، آن ها را به نمایش گذاشتند. به عنوان نمونه، در بخش رستوران، هم دیواری که در دهه 1950 اضافه شده بود و هم دیوار اصلی پشت آن حفظ شد تا این دو دوره تاریخی در کنار هم دیده شوند.
اتاق های مهمان نیز ساختار فضایی اصلی خود را حفظ کرده اند. احجام محافظت شده توسط دیوارهای جداکننده دست نخورده باقی مانده اند. سرویس های بهداشتی نیز جایی که لازم بوده است، به صورت کابین های مستقل از جنس فولاد و شیشه تعبیه شده اند. این حجم های مینیمال نه تنها از بافت تاریخی جدا هستند، بلکه سیستم های تهویه را نیز در خود جای داده اند. در جاهایی که برای تردد، راهروها از اتاق های اصلی عبور می کردند، معماران تونل هایی ساختند تا حس یکپارچگی اتاق ها از بین نرود.
بازسازی حساس و قابل بازگشت
فضاهای زیرشیروانی هتل نوبیس پالما که معمولاً با نورگیر روشن می شوند، با محوطه های محصور که در سقف ایجاد شده اند، نور طبیعی دریافت می کنند. این فضاهای محصور کوچک، افزون بر نور، فضایی برای رشد گیاهان فراهم می کنند و از گرمای بیش از حد خورشید در مایورکا جلوگیری می کنند. در سراسر ساختمان، هرگونه تغییر جدیدی به گونه ای انجام شده که قابل بازگشت باشد و به راحتی از بافت اصلی قابل تشخیص است.
عناصر جدید معماری، مانند دیوارهای جداکننده داخلی و پله ها، از فولاد سیاه ساخته شده اند تا تضاد بصری آشکاری با سطوح سنگی و گچی بازسازی شده داشته باشند. این عناصر نه تنها وزن سازه سنگی را برجسته تر می کنند، بلکه با انعطاف پذیری خود، امکان تغییرات آینده را بدون آسیب زدن به یکپارچگی تاریخی فراهم می کنند.
طراحی داخلی توسط Wingårdhs، فضای سنگین ساختمان سنگی را با مبلمان چوبی سفارشی، پارچه های لطیف و نورپردازی حساب شده ملایم تر کرده است. این جزئیات، گرما را به فضای هتل می آورند. گیاهان سرسبز نیز در اتاق ها، حیاط ها و گوشه های باغ، به فضا ریتم طبیعی می بخشند. نورپردازی نیز به گونه ای طراحی شده که بافت سطوح را برجسته کند و با تغییر سایه ها در طول روز، فضا به تدریج دگرگون شود.
در نهایت، بخش های ناقص و دست نخورده ساختمان تا حد ممکن به همان شکل باقی مانده اند و تغییرات مدرن به صورت دقیق و خوانا اجرا شده اند. به این ترتیب، هتل به یک بایگانی قابل لمس و زنده از تاریخ چندلایه خود تبدیل شده است.
