نگاهی به پروژه موزه اسکی نروژی
موزه اسکی که در ابتدا تحت الشعاع عظمت پرش اسکی هولمنکولن پس از آخرین ارتقا آن در سال ۲۰۱۰ قرار گرفت، تحت یک فرآیند بازسای قرار گرفت تا دوباره به دوران اوج خود بازگردانده شود. با برچیدن بخشی از ساختمان در زیر پیست پرش اسکی و معرفی یک بخش و ورودی جدید، موزه اکنون دارای دسترسی و هویت متمایز خود است.
Admin1
دید به پیست اسکی برای موزه اسکی مهم است. بنابراین، بسیار مهم بود که ورودی جدید موزه از ساختار موجود متمایز شود و نمایان باشد. از آنجایی که خود پیست پرش و ساختمان‌های مرتبط با مصالح سختی چون بتن، فولاد، سنگ و رنگ‌های تیره مشخص می‌شوند، طبیعی بود که با سطوح نرم‌تر و گرم‌تر تضاد ایجاد کنیم.
نرده چوبی ساخته شده از ۱۲۰۷ قطعه چوبی. محور اصلی طراحی، بازپس گیری برجستگی موزه در میدان اسکی بود. نما، ترکیبی چشمگیر از شیشه و تخته‌های چوب کاج نروژی، با الهام از متریال سنتی اسکی، به عنوان چراغی برای بازدیدکنندگان عمل می‌کند. دیوار شیشه‌ای پنج متری تا حدی با ۱۲۰۷ قطعه چوبی به دقت پوشیده شده است.
نما، مهمانان را به سمت ورودی هدایت می‌کند و در عین حال فضایی دلپذیر ایجاد می‌کند. شکل ارگانیک به نور اجازه ورود و خروج می‌دهد و به ساختمان هویت منحصر به فردی می‌بخشد و یک فیلتر بصری بین داخل و خارج ایجاد می‌کند. نرده چوبی تا قبل از ورودی کشیده می‌شود و درب ورودی را با شکل حرکتی موج دار نمایان می کند.
چوب‌ها برای به حداقل رساندن ضایعات بریده می‌شوند و بنابراین طول‌های متفاوتی در کل نما دارند؛ از ۲.۵ تا ۵ متر. در مجموع، روکشی از ۴۰۰۰ متر چوب کاج تشکیل شده است.
نرم با سخت ملاقات می‌کند. ستون‌های بتنی عظیم که تکیه گاه پیست پرش اسکی هستند، به طور طبیعی در داخل فضای جدید طراحی شده قابل مشاهده هستند. قاب‌های گلولام به عنوان ساختار اصلی ساختمان جدید عمل می‌کنند؛ بنابراین به یک نقطه ملاقات بین مصالح موجود سخت و جدید نرم‌تر تبدیل می‌شوند. تراکم چوب‌های نما در انتهای شمالی ساختمان افزایش می‌یابد تا به عنوان سایه بان خورشید عمل کند. هنگام طلوع خورشید، نور روز از نما عبور می‌کند و بر روی کف سنگی داخل سایه می‌اندازد، در حالی که این اثر در عصر معکوس می‌شود.
از آنجایی که فضای موزه با دیوارهایی از بتن و کف سنگی از صخره‌ها بیرون آمده است، فضای داخلی متضاد آن می‌باشد؛ مانند یک کابین دنج که بعد از یک روز بیرون رفتن در جنگل وارد می‌شوید. تنوع مواد به حداقل می‌رسد و رنگ مبلمان از سبک زندگی نروژی گرفته شده است: آنوراک‌های کلاسیک قرمز، جنگل صنوبر سبز و برف سفید.
ادای احترامی به بازی‌های المپیک ۱۹۵۲. طراحی داخلی ثابت و میزها از تخته سه لا کاج با سطوح مشمع کف اتاق قرمز ساخته شده است. صندلی‌های روکش و مبل بلند با پارچه‌های پشم نروژی پوشیده شده است. میزهای مکعبی توسط کارفرما Skiforeningen با چوب کاج خام از جنگل اطراف Holmenkollen ساخته شده است. چینش لامپ‌ها از طریق نمای شیشه‌ای به سمت شمال ادامه دارد و همچنین به طور خاص طراحی شده‌اند.
در کافه جدید که مستقیماً در زیر پیست پرش اسکی قرار دارد، منتهی به یک منطقه غذاخوری در فضای باز مشرف به شهر به سمت جنوب، فضای داخلی الهام گرفته شده از رنگ‌های دهه ۱۹۵۰، ادای احترامی به پرش اسکی اصلی و بازی‌های المپیک زمستانی در اسلو در ۱۹۵۲ است. پالت رنگ آبی فیروزه‌ای بر روی پوسترهای قدیمی بازی‌های المپیک یافت شد. پشتی مبل با روکش پارچه‌ای به عنوان یک سطح آکوستیک عمل می‌کند و انواع آبی‌ها را به نمایش می گذارد؛ از آسمان یخی و تقریبا سفید زمستانی گرفته تا آبی نیروی دریایی پررنگ و نیمه شب.
مشخصات پروژه:
• طراح: Snøhetta
• مهندسی: آسپلان ویک
• طراحی داخلی سازه چوبی: Hoff snekkerverksted
• سازه چوبی: Moelven
• مساحت: ۵۲۵ مترمربع
• محل پروژه: نروژ، اسلو
• سال: ۲۰۲۴
• تصاویر: Thomas Ekström
