معماران زاها حدید و طراحی مرکز هنر مدنی جوهای جین وان با الهام از الگوی پرواز پرندگان مهاجر در جنوب چین

چهار بال زاویه‌دار (دو بال بزرگ و دو بال کوچک به طول ۱۷۰ متر و ۲۷۰ متر) با سایبان‌های فولادی، مرکز هنر مدنی جوهای جین‌وان را تشکیل می‌دهند که توسط استودیو معماری بریتانیایی زاها حدید در دریاچه‌ای مصنوعی در شهر جوهای (در گوانگ‌دونگ) کشور چین طراحی و به بهره‌برداری به رسیده است.

معماران زاها حدید و طراحی مرکز هنر مدنی جوهای جین وان با الهام از الگوی پرواز پرندگان مهاجر در جنوب چین

اما معماران زاها حدید در جدیدترین گزارش خود پیرامون طراحی این پروژه، به الهام گرفتن و الگوبرداری از شکل‌ پروازی پرندگان مهاجر در جنوب چین در طراحی حجم پروژه اشاره کرده‌اند!

بدین صورت که سایبان‌های فولادی و مشبک با تکرار الگوی پرواز پرندگان مهاجر در جنوب چین و از طریق تکرار، تقارن و تغییرات مقیاس پیکربندی شده‌اند...

در داخل مرکز هنر مدنی جوهای جین‌وان که بر روی سکویی قرار گرفته است (و این سکو توسط رمپ‌ها و تونل‌های عابرپیاده به محیط پیرامون متصل شده است)، با سه مکان فرهنگی متمایز روبرو می‌شویم: یک مرکز علمی، یک موزه هنر و یک مرکز هنرهای نمایشی متشکل از یک سالن تئاتر بزرگ با ظرفیت ۱۲۰۰ صندلی و همچنین جعبه سیاه چند منظوره‌ای دارای ۵۰۰ صندلی.

معماران زاها حدید درباره جانمایی این سه مکان فرهنگی متمایزمی‌گویند:

"ادغام سه فضای فرهنگی مجزا در دلِ مرکز هنرهای مدنی جوهای جین‌وان، ویژگی‌های منحصربه‌فردی را ارائه می‌سازد که سبب ایجاد تجربیات متفاوت برای بازدیدکنندگان خواهد شد؛ البته هر سه فضا با یک منطق رسمی و ساختاری منسجم و متحد."

در فضای اختصاص یافته به مرکز علمی، معماران زاها حدید یک سالن سخنرانی را در کنار چندین منطقه نمایشگاهیِ تعاملی قرار داده‌اند...

البته مرکز هنر مدنی جوهای جین‌وان دارای چندین منطقه‌ی تعاملی در فضای باز نیز است؛ از جمله یک آمفی‌تئاتر  برای اجرای نمایش در فضای باز در ضلع غربی.

درانتها لازم به بیان است این دریاچه مصنوعی که مرکز هنر مدنی جوهای جین‌وان را در دل خود جای داده است، در راستای اهداف شهر اسفنجی شهرداری جین‌وان طراحی شده است!

در توضیح شهر اسفنجی بایستی گفت در این روش ابداعی، معابر شهربا ملاط سیمان  یا هر چیز سخت دیگر(غیر از سنگ‌فرش) پوشیده نمی‌شود! چرا که در این شرایط، اولا نفوذپذیری خاک افزایش می‌یابد (و آب بیشتری به سفره‌های آب زیرزمینی وارد می‌شود) و دوم اینکه از شدت جریان آب به هنگام بروز سیل در مسیرها کاسته می‌شود و قدرت تخریبی آن را کاهش می‌دهد.