مسئولیت معماری، همان معماری است
Admin1
حسین سودآوی برنده جایزه معمار، مسئولیت اجتماعی را بخشی از ذات و هویت معماری می‌داند که نیازی به تاکید جداگانه و مجزا ندارد، بلکه با انجام درست و با کیفیت معماری، این مسئولیت به طور خودکار محقق می‌شود.
سودآوی معتقد است که مسئولیت اجتماعی در معماری یک موضوع جداگانه نیست. او در پاسخ به این پرسش که کدام یک از پروژه‌هایی که تاکنون طراحی کرده است، از نظر مسئولیت اجتماعی خاص می‌داند، گفت: “ما در پروژه‌های معماری سعی می‌کنیم در هر طرح نوآوری و خلاقیت داشته باشیم و هدف معماری یعنی خلق فضای آرامش‌بخش همراه با آسایش را برای کارفرما یا استفاده‌کننده فراهم کنیم. بنابراین، دنبال کردن هدفی به نام مسئولیت اجتماعی در پروژه‌ها در حقیقت در فرآیند کاری ما جایگاهی ندارد؛ چرا که از نظر ما معماری خوب به دنبال خود رضایت کارفرما و مصرف‌کننده را به همراه دارد و این خود یعنی مسئولیت اجتماعی و این موضوع در اهداف ما کاملاً هدفمند است.”
معماری باید پاسخگوی نیازهای خودش باشد
وی در ادامه، در پاسخ به این پرسش که نگاه به پایداری و بهره‌گیری از انرژی‌های پایدار در طراحی‌های شما چه نقشی دارد، افزود: “ما به هیچ عنوان در پروژه‌ها و طرح‌های خود به صورت برنامه‌ریزی‌شده به این موضوعات نمی‌پردازیم، چرا که معتقدیم معماری باید پاسخگوی نیازهای خودش باشد. هرچند این موضوعات مهم و قابل توجه هستند، اما از نظر ما معماری خود به تنهایی کافی است؛ زیرا معماری به تنهایی هویتی مستقل دارد و موضوعات دیگر زیرمجموعه آن قرار می‌گیرند.”
سودآوی با اشاره به اینکه خود معماری نیز می‌تواند نوعی از مسئولیت اجتماعی باشد، ایجاد طرح‌های نوآورانه و خلاق را در شهر و زندگی افراد یکی از مهم‌ترین دلایلی دانست که می‌تواند به نقش مسئولیت اجتماعی در شهر از نگاه معماری اشاره داشته باشد.
این معمار شهر اصفهان توجه به اصولی همچون معماری فراگیر یا معماری برای همه، به‌ویژه معلولین، را نه به عنوان نگاه مسئولیت اجتماعی، بلکه یکی از اصول معماری دانست که نباید تبدیل به هدف یک پروژه شود. بنابراین، تمامی ارکان مسئولیت اجتماعی دارای اهمیت است، ولی این موضوع نمی‌تواند هدف معماری شود؛ بلکه مسئولیت معماری، همان معماری است.
امروز مشکل معماری چیزی خارج از خودش نیست/ هوش مصنوعی در دیسیپلین معماری تأثیرگذار نیست
وی در نهایت بزرگ‌ترین مشکل معماری را به‌روز کردن مهندسان معمار با دانش جدید دانست و در پاسخ به این پرسش که هوش مصنوعی تا چه میزان در این مسیر می‌تواند راهگشا باشد، گفت: “امروز مشکل معماری چیزی خارج از خودش نیست؛ بلکه مشکل امروز معماری در همان دفاتر معماری است که دانش خود را به‌روز نمی‌کنند. هرچند امروز دانش نیز توانسته با نام هوش مصنوعی در شرکت‌ها جا باز کند، ولی در حقیقت این موضوع نیز نمی‌تواند دانش معماری را گسترش دهد، بلکه فقط می‌تواند در مسیر کسب دانش، کمک‌رسان باشد. چرا که همان‌طور که هوش مصنوعی نمی‌تواند در دیسیپلین ریاضی تأثیرگذار باشد، نمی‌تواند در دیسیپلین معماری نیز تأثیرگذار باشد؛ فقط می‌تواند سرعت انجام مسائل را بیشتر کند.”
