اما و اگر‌های مالچ‌پاشی در خوزستان

اما و اگر‌های مالچ‌پاشی در خوزستان

مدیرکل منابع طبیعی خوزستان گفت: در بحث مالچ پاشی استان عقب ماند و به دلیل به وجود آمدن جو روانی منفی توسط برخی از تشکل‌های مردم نهاد، بحث مالچ پاشی انجام نشد.

محمد تقی سجادی گفت: از یک میلیون و ۲۵۰ هزار هکتار از عرصه‌های بیابانی خوزستان حدود ۳۴۰ هزار هکتار آن کانون گرد و غبار هستند که در ۲۵۰ هزار هکتاز از این میزان، اقدامات مقابله با گرد و غبار انجام شده است.

به گفته او در کل کشور و در استان‌هایی که وضعیتی مشابه خوزستان دارند، مالچ‌پاشی انجام می‌شود و این موضوع در استان‌های ایلام، کرمان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان و سه استان خراسان که به نوعی تپه‌های ماسه‌ای روان دارند، در حال انجام است.

سجادی می گوید: مالچ پاشی در برخی از جا‌ها اجتناب ناپذیر است و در کانون‌های تولید گرد و غباری که تپه‌های رسی هستند و به دلیل شور و قلیایی بودن، اندازه خاک ریزتر شده و در معرض باد قرار می‌گیرد، مالچ پاشی تاثیری ندارد و پوشش گیاهی و نهال کاری جوابگو است. مالچ پاشی بیشتر برای جا‌هایی که تپه‌های ماسه‌ای وجود دارد که جریان دارند و باعث تخریب عرصه می‌شود، مناسب است.

بعضی از تپه‌های ماسه‌ای روان به دلیل وجود شرایط خاص، گیاه کاشته شده در آن‌ها قابل تثبیت نیست و به خاطر جریان داشتن و روان بودن خاک، گیاه در زیر آن دفن می‌شود. مالچ پاشی باعث حفظ رطوبت خاک می‌شود و به شدت در استقرار گیاه اثر مثبت می‌گذارد؛ بهرحال مواد پایه مالچ، طبیعی و بر پایه کربن است و امکان تصفیه دارد.

طبق مطالعات انجام‌شده، در خوزستان به غیر از ۸۰ هزار هکتار که در ۴ تا ۵ دهه گذشته مالچ پاشی شده‌اند برای حدود ۲۰ تا ۳۰ هزار هکتار ظرفیت مالچ پاشی مجدد وجود دارد.