این پروژه با هدف تلفیق زیبایی‌شناسی سنتی با نیازهای مدرن طراحی شد. به این منظور، استفاده از خطوط کرو، که یادآور فرم‌های معماری سنتی است، به عنوان عنصر اصلی طراحی در نظر گرفته شد. این خطوط نرم و پویا، علاوه بر ایجاد حس حرکت و سیالیت در فضا، به تعادل میان ظاهر سنتی و مدرن ساختمان کمک می‌کنند. با وجود این‌که ساختمان در قالبی مدرن ارائه شده، روح معماری سنتی همچنان در جزئیات آن مشهود است، که این تعامل دوگانه، هویتی منحصربه‌فرد به پروژه بخشیده است.
در طراحی حیاط این ساختمان، به منظور ایجاد حس محرمیت و کاهش اشراف همسایه‌ها، تقسیم حیاط به دو سطح متفاوت انجام گرفت. سطح پایین‌تر که در نظر گرفته شده، نه تنها به ایجاد یک فضای خصوصی و دنج کمک کرده است، بلکه با ایجاد جریان هوا و استفاده از تهویه طبیعی، کیفیت هوای داخل ساختمان را نیز بهبود بخشیده است. این تصمیم طراحی، علاوه بر تأمین حریم خصوصی ساکنان، به تهویه طبیعی محیط نیز کمک می‌کند، که این خود نمونه‌ای از پیوند هوشمندانه میان اصول سنتی و تکنیک‌های مدرن است.
همچنین، با نصب سلول‌های خورشیدی بر روی شیشه‌ها و بهره‌گیری از دیوارهای سبز (گرین وال)، نیازهای انرژی ساختمان به طور مؤثری تأمین شده است. این تکنولوژی‌های سبز نه تنها به تولید انرژی پاک و کاهش مصرف انرژی کمک می‌کنند، بلکه به بهبود کیفیت هوای داخلی نیز می‌انجامند، که در نهایت فضای داخلی سالم‌تر و دلپذیرتری را برای ساکنان فراهم می‌آورد
علاوه بر این، گشودگی‌هایی که در سقف‌ها طراحی شده‌اند، نقش مهمی در هدایت نور طبیعی به داخل فضاها دارند. این گشودگی‌ها، با ایجاد تعامل میان فضای داخلی و نور خورشید، به روشنایی طبیعی فضا کمک می‌کنند و همچنین به عنوان راهی برای تهویه طبیعی فضاها عمل می‌کنند. این انتخاب‌های طراحی، در مجموع، پروژه‌ای را رقم زده‌اند که با تکیه بر تکنیک‌های سنتی، به نیازهای معاصر پاسخ می‌دهد و فضایی خلق می‌کند که در آن گذشته و حال به زیبایی در هم آمیخته‌اند
در طراحی حیاط این پروژه، رویکردی منحصربه‌فرد اتخاذ شده که بر اساس دو سطح مجزا شکل گرفته است. سطح اصلی حیاط، که در ارتفاع پایین‌تری نسبت به سطح همکف قرار گرفته، به‌طور ویژه برای ایجاد حریم خصوصی و کاهش اشراف همسایگان طراحی شده است. این کاهش ارتفاع باعث می‌شود که حیاط به یک فضای امن و دنج تبدیل شود، جایی که ساکنان بتوانند بدون نگرانی از نگاه‌های بیرونی، از فضای باز لذت ببرند. این سطح پایین‌تر نه تنها به عنوان یک عنصر طراحی زیباشناسانه عمل می‌کند، بلکه از نظر عملی نیز کارایی دارد.
از منظر عملکردی، این تفاوت سطح به‌طور هوشمندانه‌ای به تهویه طبیعی در ساختمان کمک می‌کند. جریان هوای خنک‌تر که به‌طور طبیعی در سطح پایین‌تر قرار می‌گیرد، از طریق این حیاط به داخل ساختمان هدایت می‌شود و به گردش هوای داخلی کمک می‌کند. این طراحی خاص به کاهش نیاز به سیستم‌های تهویه مصنوعی منجر می‌شود و از لحاظ مصرف انرژی بهینه است.
در نهایت، در بخش بالاتر حیاط، دسترسی مستقیم به فضاهای عمومی‌تر ساختمان مانند سالن پذیرایی و آشپزخانه فراهم شده است، که این فضاها نیز از دید و اشراف حیاط بهره‌مند می‌شوند. این تقسیم‌بندی سطحی حیاط، علاوه بر حفظ محرمیت، نوعی پیوستگی بین فضای داخلی و خارجی ساختمان ایجاد می‌کند که تجربه‌ای منحصربه‌فرد از زندگی در محیطی طبیعی و آرام را برای ساکنان به ارمغان می‌آورد.

مشخصات طرح:
• طراح: پریسا اسماعیلی
• تیم طراحی: دفتر مهندسی دژارگستر نقش جهان
• سه بعدی: سعید فهیم پور
• کارفرما: شرکت صبانفت
• رده: مسکونی، ویلایی
• مصالح: سیمان، اجر، شیشه
• نوع سازه: فلزی
• مساحت زمین: ۸۱۳ مترمربع
• سطح اشغال: ۱۶۰ مترمربع
• محل پروژه: تهران، شهرک غرب
• سال: ۱۴۰۰
• جوایز و افتخارات:
o رتبه سوم مسابقه معماری هلدینگ ساختمانی صبانفت | ۱۴۰۰
• سال: ۱۴۰۰