مهار بحران آب در ۶ ساعت؛ نمونه بارز تابآوری مهندسی
هر سال در ۶ اوت (۱۵ مرداد)، سالروز بمباران هیروشیما برگزار میگردد. این روز، با عنوان روز یادبود هیروشیما معروف بوده و در سرتاسر جهان با برگزاری مراسمی همچون به صدا درآمدن ناقوس صلح و نثار گل، یاد قربانیان این فاجعه گرامی داشته میشود. امسال، هشتادمین روز آتشبس جنگیست که تلخیهای آن همچنان حس میشود. به این مناسبت به نمونهای از تابآوری مهندسی در مهار بحران آب پس از بمباران میپردازیم.

در پی ویرانی هیروشیما بهدنبال انفجار بمب اتمی، بحرانهای پنهانی جان بازماندگان را تهدید میکرد که از جمله آنها قطع آب آشامیدنی و خطر شیوع بیماریهای عفونی بود. در این شرایط اضطراری، مهندس ژاپنی «کورُو هورینو» با تلاشهای فنی خود، توانست در کمتر از شش ساعت ایستگاه تصفیه آب اوشیبا را بازسازی کرده و آب زلال را به لولههای شهر بازگرداند. این اقدام نمونهای از «تابآوری مهندسی» است که به توانایی سریع بازگشت یک سیستم فنی به عملکرد اولیه پس از آسیب شدید اشاره دارد.
ایستگاه تصفیه اوشیبا که تامینکننده اصلی آب آشامیدنی هیروشیما بود، بر اثر انفجار آسیب دید و توقف پمپهای آن بحران جدیدی را بهوجود آورد. هورینو و تیمش با وجود خطرات، به سرعت دست به تعمیر بخشهای آسیبدیده زدند و با خلاقیت و مدیریت منابع، موفق به فعالسازی پمپها شدند.
با وجود اهمیت این اقدام، نام هورینو در بسیاری از روایتهای تاریخی بمب اتمی کمتر به چشم میخورد. تمرکز بر جنبههای سیاسی و نظامی و فرهنگ فروتنی جامعه ژاپن باعث شده تا قهرمانان محلی کمتر شناخته شوند.
این تجربه تاریخی نشان میدهد که تابآوری مهندسی میتواند در شرایط بحرانی تفاوت میان زندگی و مرگ را رقم بزند و الگویی ارزشمند برای مهندسان و مدیران بحران امروز باشد.