فاز جدید بحران مسکن برای جوانان اروپایی
بحران مسکن در اروپا کشورهایی با وضعیتهای اقتصادی متفاوت را در بر گرفته و به شیوههای متفاوت در حال تاختوتازه بر هر یک از شهرها و کشورهای اروپایی است.
بحران مسکن در سالهای اخیر بهطور فزایندهای در سراسر اروپا گسترش یافته و کشورهایی با وضعیت اقتصادی متفاوت را تحت تأثیر قرار داده است. پرتغال، ترکیه و حتی کشور ثروتمند لوکزامبورگ با چالش مشترک مسکن مقرونبهصرفه و قابل دسترس برای شهروندان خود دستوپنجه نرم میکنند و هر یک در این زمینه مشکلات خود را دارند.
کاهش مالکیت خانه در میان جوانان پرتغالی
در پرتغال نرخ مالکیت خانه در میان جوانان طی دو نسل بهمیزان ۵۰ درصد کاهش یافته است و در حالی که ۵۵ درصد از متولدین سالهای ۱۹۷۷ تا ۱۹۸۶ تا ۲۵ سالگی صاحب خانه بودند، تنها کمی بیشتر از یکچهارم متولدین پس از ۱۹۹۷ موفق به خرید خانه در این کشور شدند.
این کاهش را میتوان به بحران املاک و مستغلات نسبت داد که منجر به افزایش ۸.۷ درصدی قیمت مسکن در دهه گذشته شد. از سوی دیگر مالکیت خانهها در پرتغال با نرخ بیش از ۷۰ درصد در اختیار نسلهای قدیمی است که این امر جوانترها را برای خرید خانه با مشکل مواجه کرده است.
مشکلات اجاره در ترکیه
افزایش نرخ اجارهبها در ترکیه سال گذشته به قدری شدید بود که به افزایش خشونت در شهر و وقوع درگیریهای بسیار میان مالکان و مستأجران منجر شد، تا جایی که رسانهها از کشته شدن ۱۱ نفر و زخمی شدن ۴۶ نفر در طول این درگیریها خبر دادند.
اجارهبها در ترکیه طی سال گذشته بهطور متوسط ۱۲۱ درصد افزایش یافت که این میزان در شهرهای بزرگ مانند آنکارا و استانبول تا ۱۸۸ درصد نیز رسید. عوامل متعددی همچون بحران هزینه زندگی، تورم بالا و تعداد زیاد آوارگان برجای مانده از زلزله ماه فوریه بر این افزایش تأثیر گذاشت.
دولت ترکیه در این راستا افزایش اجاره املاک را برای خانوارها به ۲۵ درصد محدود و آن را با نرخ تورم رسمی برای مشاغل همسو کرده است، با این حال اقدام دولت تنها با تشدید تنشها همراه بود و باعث شد بسیاری از مالکان از هر طریق ممکن، حتی متوسل شدن به روشهای غیرقانونی، برای بیرون کردن مستأجران فعلی و یافتن افراد آماده برای پرداخت قیمتهای بالاتر استفاده کنند.
منازعات مسکن در لوکزامبورگ
ساکنان لوکزامبورگ هرچند بهعنوان ثروتمندترین ساکنان اتحادیه اروپا طبقهبندی میشوند، اما هزینههای بسیار بالا برای خرید یا اجارهخانه در این کشور زندگی در آنجا را برای عدهای از ساکنان تقریباً غیرممکن کرده و باعث شده است بیشتر لوکزامبورگیها برای زندگی به آلمان، بلژیک یا فرانسه مهاجرت کنند، چراکه اجارهبها و قیمت ملک در این کشورها پایینتر است.
در این کشور بهویژه خانوادههای تکسرپرست قادر نیستند برای خرید خانه اقدام کنند و اجاره کردن خانه برای آنها بسیار دشوار است. وجود تنها یک فرد دارای درآمد باعث این امر میشود، چرا که در لوکزامبورگ مسکنمقرونبهصرفه بهویژه برای جوانان و این خانوادهها کمیاب است.
آپارتمانهای نوساز در پایتخت لوکزامبورگ به قیمت متری ۱۳ هزار یورو آپارتمانهای قدیمیتر متری ۱۰ هزار و ۷۰۰ یورو به فروش میرسند، بنابراین میانگین هزینه یک خانه در آن ۱.۵ میلیون یورو است. از سوی دیگر نرخ اجارهبها در این شهر بین ژوئن ۲۰۲۲ و ژوئن ۲۰۲۳ بیش از ۶.۷ درصد افزایش یافته که بسیار بالاتر از نرخ تورم ۳.۴ درصدی در آن دوره است.
بحران مسکن در لوکزامبورگ به حدی جدی است که موضوع اصلی انتخابات پارلمانی آتی کشور را تشکیل میدهد و هر دو حزب بزرگ سیاسی آن متعهد شدهاند که برای رسیدگی به آن اقدام کنند.