وداع با اسوه بردباری
سالروز شهادت امام موسی کاظم(علیه السلام)
25 رجب، سالروز شهادت امام موسی کاظم(علیه السلام) هفتمین پیشوای شیعیان است.
آن حضرت القاب مختلفی داشتند. مشهورترین آنها «کاظم» بوده که گفته شده به خاطر کنترل خشم شان در مقابل سوء رفتار دیگران، به آن شناخته شده اند. با این حال، به علت عبادت های بسیاری که داشتند، ایشان را «عبد صالح» نیز لقب داده اند. مشهورترین کنیه های ایشان نیز ابوالحسن و ابوابراهيم بوده است.
دوران امامت آن حضرت با دوران خلافت چهار تن از خلفای عباسی همزمان بود: منصور عباسی، مهدی عباسی، هادی عباسی و هارون الرشید.
در این دوران، آن حضرت، همچون امامان پیشین، با مبارزه منفی و رعایت تقیه، سعی داشت از درگیری مستقیم با حاکمان وقت خودداری کند. با این وجود، نهضتی علمی که با اقدامات امام محمد باقر(ع) و امام جعفر صادق(ع) اوج گرفته بود، به ائمه شیعه، موقعیت ویژهای در جامعه اسلامی داده بود؛ که این خود نگرانیِ خلفای عباسی را برانگیخته بود. قیامهای پراکنده علویان در جایجای سرزمینهای اسلامی، زمینه سوءظن بیشترِ خلفا را فراهم کرد تا جایی که امام کاظم(ع) چند بار توسط مهدی عباسی و هارون الرشید راهیِ زندان شد تا در نهایت ایشان به دستور هارون با سم به شهادت رسیدند.
برخی منابع گفتهاند امام کاظم(ع) به شیوههای مختلفی از جمله مناظره و عدم همکاری، بر عدم مشروعیت خلفای عباسی تأکید میکرد و میکوشید اعتماد مردم را نسبت به آنان سست کند.
در منابع شیعه و سنی، گزارشهای مختلفی درباره بردباری و سخاوت امام موسی کاظم(ع) وجود دارد. شیخ مفید، ایشان را بخشندهترین مردم زمان خودش لقب داده است.