نگاهی به پروژه خانه ناتمام
ناتمام، نامی که پس از [نا]تکمیل شدن این پروژه به آن داده شده است، بر مبنای تصمیم به توقف کار روی نما و تکمیل ساختمان است. این انتخاب واکنشی به بدتر شدن شرایط اقتصادی-اجتماعی در زمان اجرا بود. زیباسازی نما در چنین شرایط چالش برانگیزی جذابیت خود را از دست داد. در نتیجه، بیشتر دیوارها با پرداختهای خشن، کلاژی از زمان، لایههایی از بازسازیهای انجامشده توسط نسلهای مختلف در چهار نقطه متمایز، تاریخ ساختمان را آشکار میکنند.
پایدارترین ساختار، ساختاری است که از قبل وجود داشته است. در این مورد، ساختار موجود در اصل توسط پدر مرحوم کارفرما سالها قبل ساخته شده است. این ساختمان از سه سطح تشکیل شده بود که دو سطح آن بلااستفاده مانده بودند و نگهداری از این ساختمان نه تنها به عنوان احترام به محیط زیست بلکه به عنوان ادای احترامی به گذشتگان عمل میکند؛ و خانه هم به عنوان دفتر اداری و هم در تعطیلات آخر هفته، به عنوان محل استراحت خانواده عمل میکند.
خانه بازسازی شده دارای یک چیدمان غیر متعارف است که سه طبقه را به هم متصل میکند تا انواع فعالیتها از جمله سکونت، کار و رقص را در خود جای دهد. بر خلاف چیدمان سنتی، فضاهای اختصاص داده شده به این فعالیتها از سلسله مراتب معمولی حریم خصوصی پیروی نمیکنند. در عوض، عملکرد فضاها برای خدمت به خانواده و اطرافیان نزدیک مالک مشخص شدهاند.
به عنوان مثال، با توجه به اینکه رقص، به ویژه در گروه، مشمول محدودیت های عمومی شدید است، فضای اختصاص داده شده به آن به زیرزمین منتقل میشود. این طبقه عایق صدا است و پلههای دسترسی آن به صورت استراتژیک در اعماق خانه و دور از ورودی قرار دارند. در همین حال، دفتر معمولاً جدا از مناطق نشیمن خصوصی، در طبقه بالا همراه با اتاق خوابها قرار دارد و به جای فعالیتهای خصوصی، از فعالیتهای اجتماعی فاصله دارد.
خانه موجود از فقدان نور طبیعی رنج میبرد. این امر با معرفی دو فضای خالی، که نور را به اعماق فضا هدایت میکند و ارتباطات داخلی بین سطوح را ایجاد میکند، برطرف شد. علاوه بر این، یک فضای نیمه باز در حیاط خلوت اطراف یک درخت انگور موجود طراحی شده است. بالکن بالای این فضا منظرهای خیره کننده از کوههای شمالی ارائه میدهد. تاک پوشیده شده از بالکن تا پشت بام خانه با این آرزو که به مرور زمان آن قسمت از ساختار را پوشش دهد، امتداد مییابد.
بومهن دارای یک چشم انداز معماری متمایز است که با نمای بیرونی خشن و ناتمام آن مشخص می شود. این ظاهر نتیجه مستقیم ساخت و ساز با بودجه محدود و افزایشی است. از این نظر، این پروژه به خوبی با همسایگان خود هماهنگ میشود. با این حال، وجه تمایز بین فضای عمومی و خصوصی هنگامیکه از درب وارد میشوید و توجه میکنید که چه فعالیتهایی برای کدام قسمت از خانه تعیین شده است، آشکار میشود.
مشخصات پروژه:
• معمار: بابک آبنار
• همکاران طراحی: شریف شاکری راد، شفا شاکری راد
• نظارت: شریف شاکری راد، شفا شاکری راد
• اجرا: گروه راد
• رده: مسکونی
• کارفرما: شریف شاکری راد، شفا شاکری راد
• مساحت: ۴۷۸ مترمربع
• محل پروژه: بومهن
• سال: ۲۰۲۱
• تصاویر: محمدحسن اتفاق