مهندس عمرانی که نتواند پایان نامه اش را بنویسد مهندس است؟
با توجه به شکاف موجود بین جامعه دانشگاهی و صنعت، آیا انجام پایان نامه تاثیر بسزایی در صنعت ساختمان سازی و در نتیجه آینده شغلی و امنیت جانی خانوار دارد یا خیر؟
یک دغدغه قابل درکی از سوی سازمان هایی مانند وزارت علوم وجود دارد که شخصی اگر نتواند پایان نامه خود را بنویسد نشان دهنده آن است که فاقد سواد کافی است. از سوی دیگر افراد زیادی را می بینیم که بدون داشتن تحصیلات دانشگاهی در صنعت در حال فعالیت هستند. در این میان دانشگاهیان از یک طرف و افرادی که در بازار فعالیت می کنند هریک خود را موجه قلمداد می کنند.
برای بررسی این موضوع تصمیم گرفتیم با چند تا از اساتید دانشگاه رشته عمران و افرادی که در صنعت ساخت و ساز در حال فعالیت هستند گفتگویی دوستانه داشته باشیم.
انجام پایان نامه تا چه مقدار در عملکرد افراد در صنعت ساختمان سازی تاثیر دارد؟
انجام پایان نامه بدین معناست که یک دانشجو هنگام به پایان رساندن تحصیلات تکمیلی بتواند چکیده ای از آنچه که آموخته است را در قالب یک پژوهش که به آن پایان نامه کارشناسی ارشد گفته می شود ارائه دهد. سوال اصلی اینجاست، اگر یک دانشجوی رشته عمران از انجام آن عاجز باشد، آینده کاری وی به مشکل خواهد خورد؟ برای بررسی این موضوع با جناب آقای حبیبی استاد دانشگاه آزاد اسلامی گفتگویی دوستانه داشتیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا ناتوانی در نگارش پایان نامه آینده شغلی دانشجو را تحت شعاع قرار می دهد فرمود: «این مسئله مثل روز روشن است که دانشجویی که اصول مهندسی عمران را نداند قطعا مهندس خوبی از آب در نخواهد آمد و اگر ساختمان ساز شود نیز امنیت جانی مردم را در خطر می اندازد»
وی افزود: «املاکی هایی هستند که بدون دانشتن علم کافی نسبت به ساختمان سازی اقدام می کنند که هیچ کدام از این ساختمان ها استاندارد ساخته نشده اند و در مقابل زلزله ایمن نیستند؛ ساختمان سازی بسیار مهم است زیرا با جان افرادی که در آن زندگی می کنند سر و کار دارد»
افرادی که تحصیلات آکادمیک ندارند، چگونه ساختمان سازی می کنند؟
با شخصی که در حال ساخت یک برج در غرب تهران است در این راستا گفتگویی دوستانه داشتیم و هنگام گفتگو متوجه شدیم شخص خاطی یک پزشک است.
وی در پاسخ به این سوال که چگونه می توان بدون داشتن تحصیلات دانشگاهی کار سخت و ساز انجام داد فرمود: «من یک چشم پزشک هستم و تخصص من عدسی چشم چپ است؛ بسیار دقیق و میلی متری همه چیز را می بینم؛ این چیزیست که بسیاری از این افراد به اصطلاح مهندس از آن عاجز هستند و اگر من بالای سرشان نباشم کار درست از آب در نخواهد آمد»
از وی پرسیدیم چگونه با نداشتن علم مهندسی چنین ریسکی را متقبل شده است، فرمود «قرار نیست صفر تا صد کار را من انجام بدهم. هرچند، من همه چیز را تجربی یاد گرفته ام. من سال ها در کنار شغلم، برای حفظ سرمایه ام اقدام به ساختمان سازی می کنم و در این سال ها با مهندسین زیادی کار کرده ام و از هریک چیزهای زیادی آموخته ام.»
وی افزود: «ساختمان سازی مانند انجام پروژه های دانشجویی نیست. من اگر به کار خود مطمئن نباشم، سرمایه ام که حاصل ساعت ها در اتاق عمل بودن است را صرف این کار نمی کردم.»
تاثیر انجام پایان نامه در مهندس حاذق بودن دانشجوی رشته عمران چقدر است؟
مشخص است که فلسفه وجودی پایان نامه برای این است که دانشجو نشان دهد چه چیزی آموخته است و نتیجه آموخته های خود را تحت عنوان یک پژوهش ارائه دهد در غیر این صورت دانشجو موفق نبوده است. برای بررسی این موضوع با جناب آقای ادیب مدیرعامل موسسه تز نویسان گفتگویی دوستانه داشتیم.
وی در پاسخ به این سوال که چقدر انجام پایان نامه در آینده شغلی دانشجویان رشته مهندسی عمران تاثیر دارد فرمود: «دانشجویان رشته مهندسی عمران که برای مشاوره انجام پایان نامه به موسسه ما مراجعه می کنند همزمان با تحصیل، در جایی مشغول به کار هستند؛ برخی از آنان مرتبط با رشته و برخی از آنان کاملا غیر مرتبط؛ حتی برخی از این دانشجویان یا اساتید دانشگاه برای استخدام شدن به عنوان مشاور در موسسه تز نویسان با ما تماس می گیرند»
وی افزود: «چون رشته تحصیلی من مهندسی عمران نیست نمی توانم در مورد علم این افراد اظهار نظر کنم اما چیزی که می دانم این است که این افراد در شغل خود خبره هستند؛ از آنجایی که برای کسب درآمد در جایی مشغول به کار هستند، تمرکز اصلی خود را بر روی شغل خود گذاشته اند.»
همچنین افزود: «بسیاری از دانشجویان به من می گویند در کار خود موفق هستیم، اما برای نوشتن پایان نامه که یک فرآیند طولانی است مشکل داریم و اگر روی آن تمرکز کنیم شغلمان به خطر می افتد. با بررسی بیشتر این موضوع متوجه می شویم مشکل بیشتر دانشجویان با اصول و روش تحقیق است. عده ای دیگر می گویند اساتید راهنما بیش از حد بر آنان سخت گیری می کنند و عده ای هم چون با نرمافزارهای شبیه سازی آشنایی ندارند به دنبال کمک گرفتن از یک موسسه ای هستند»
در پایان متوجه می شویم با دلیل گپ موجود بین صنعت و دنیای آکادمیک، مسئولین می بایست سیاست های جدیدی را اتخاذ نمایند که این شکاف موجود را به حداقل برساند.