معماران اشعری و همکاران برگزیده نسخه ی دهم رویداد ایستگاه های زمستانی تورنتو در سال2024
چندی پیش، نسخهی دهم رویداد ایستگاههای زمستانی شهر تورنتو برگزیدگان خود را در سال ۲۰۲۴ میلادی اعلام کرد!
رویداد ایستگاههای زمستانی شهر تورنتو که در سال ۲۰۱۴ راهاندازی شده است و تاکنون شرکتکنندگانی از بیش از ۹۰ کشور جهان را میزبان بوده است، هر ساله از جامعه طراحی و هنر بینالملل دعوت میکند تا به ایدهپردازی پیرامون تصور دوبارهی ایستگاههای نجات غریق واقع در امتداد سواحل انتهای شرقی تورنتو در فصل زمستان بپردازند (بازاندیشی در فضاهای عمومی از طریق مداخلاتِ موقتِ جسورانه)...
رویداد ایستگاههای زمستانی شهر تورنتو که در دهمین سال فعالیت خود است، در ماه نوامبر سال ۲۰۲۳ میلادی، فراخوان جدید خود را منتشر کرد و چندی پیش نیز (در ماه مارس سال ۲۰۲۴ میلادی) به معرفی طرحهای برگزیده از میان صدها طرح ارسالی از سوی طراحان، هنرمندان و معماران از سراسر نقاط جهان پرداخته است! اما موضوع انتخاب شده برای امسال یعنی نسخه دهم این رویداد، رزونانس بود.
در میان هفت طرح برگزیده، طرح ارائه شده از سوی گروه معماری منظر دانشگاه گوئلف (واقع در شهر گوئلف در استان انتاریو کانادا) متشکل از افشین اشعری، علی عبادی، ژاکوب فریش، کامرون گراهام، نگوک هوی فام، رامتین شفقاتی، زاکری تامارو-کاتر و معماران اشعری متشکل از امیر اشعری، سارا ناظمی، آناهیتا کاظم پور، حکیمه الهی، یاسمن سیرجانی و زهرا جعفری با عنوان “وینتراَکشن” نیز حضور دارد!
لازم به بیان است این طرح در ایران با عنوان پاویون همبازی شناخته میشود که در شانزدهمین جایزه معماری ایران در سال ۱۴۰۳ شمسی و در بخش طراحی فضای شهری موفق به کسب رتبهی نخست شد.
اما در توضیح این طرح میتوان گفت وینتراَکشن یک اینستالیشنِ دیجیتالِ دوگانه (با بهرهگیری از فناوری واقعیت افزوده و در قالب تجربهای دیجیتالی و آیندهنگر) در ایران (شهر شیراز) و کانادا است که هدف آن، تقویت همبستگی و تعامل اجتماعی میان دو ملت است. این اینستالیشن که به عنوان یک سفر دروننگر از طریق یک هزارتوی تعاملی طراحی شده است، نمادی است از تلاش پیچیده برای رسیدن به آرامش درونی... عنصر مشترک اجرای دوگانه، یک درخت مجازی به عنوان نمادی از صلح و اتحاد میباشد که با تعامل هر بازدیدکننده در هر دو مکان تکامل مییابد..