در دنیای امروز که سفرهای هوایی به بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی بشر تبدیل شده‌اند، کمتر کسی به قدمت فرودگاه‌هایی توجه می‌کند که شاید مسیر تردد همیشگی او باشد، اما بعضی از قدیمی‌ترین فرودگاه‌های جهان هنوز هم فعال و شاهد تحولات عظیم صنعت هوانوردی از نخستین روزهای آن تاکنون هستند. این فرودگاه‌ها نه‌تنها مراکز حمل‌ونقل هوایی، بلکه موزه‌های زنده‌ای از تاریخچه پرواز و نوآوری‌های بشری به‌شمار می‌آیند.

فرودگاه کالج پارک (College Park Airport) در ایالت مریلند آمریکا یکی از قدیمی‌ترین فرودگاه‌های جهان است که از سال ۱۹۰۹ به‌طور مداوم فعالیت می‌کند. این فرودگاه که به «گهواره هوانوردی» معروف است، نخستین مکانی بود که ویلبر رایت برای آموزش نظامیان ارتش آمریکا انتخاب کرد. کالج پارک در سال ۱۹۱۱ به ارائه خدمات تجاری نیز روی آورد و به یکی از نخستین فرودگاه‌هایی تبدیل شد که از آموزش نظامی به پروازهای غیرنظامی گذر کرد.

فرودگاه هامبورگ (Hamburg Airport) در آلمان، دومین فرودگاه قدیمی جهان است که از سال ۱۹۱۱ فعالیت می‌کند. این فرودگاه پس از یک پروژه بازسازی ۳۷۰ میلیون دلاری بین سال‌های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹، به یک مرکز مدرن تبدیل شد که می‌تواند هواپیماهای بزرگی همچون ایرباس A380 را میزبانی کند. هامبورگ امروزه بیش از ۱۳ میلیون مسافر را به بیش از ۱۲۵ مقصد در اروپا و جهان متصل می‌کند و نقش مهمی در حمل‌ونقل هوایی شمال اروپا ایفا می‌کند.

فرودگاه بین‌المللی بخارست بانسا اورل ولایکو (Bucharest Băneasa Aurel Vlaicu International Airport) در اروپای شرقی که در سال ۱۹۱۲ تأسیس شده، قدیمی‌ترین فرودگاه فعال این منطقه است. این فرودگاه که ابتدا به‌عنوان مدرسه پرواز تأسیس شد، مدتی به‌عنوان مرکز پروازهای داخلی رومانی فعالیت داشت و پس از آن به فرودگاه ویژه پروازهای خصوصی و چارتر تبدیل شد.

فرودگاه برمن آلمان (Bremen Airport) نیز از سال ۱۹۱۳ فعال است و یکی از نخستین فرودگاه‌های طراحی‌شده برای هواپیماهای بال ثابت به جای کشتی‌های هوایی به‌شمار می‌رود. پس از وقفه‌های ناشی از جنگ‌های جهانی، این فرودگاه به یکی از مراکز مهم پروازهای تجاری اروپا تبدیل شد و سالانه بیش از ۱.۸ میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند.

فرودگاه چیامپینو ( Rome Ciampino Airport ) در رم ایتالیا که در سال ۱۹۱۶ افتتاح شده است، برای نزدیک به پنجاه سال فرودگاه اصلی پایتخت ایتالیا بود و نقش مهمی در توسعه هوانوردی این کشور ایفا کرد. پس از افتتاح فرودگاه فیومچینو (Fiumicino Airport) در سال ۱۹۶۰، چیامپینو بیشتر به پروازهای چارتر و خدمات ویژه اختصاص پیدا کرد و از سال ۲۰۰۷ به بعد، به‌عنوان فرودگاهی محبوب برای ایرلاین‌های کم‌هزینه شناخته شد.

فرودگاه آمستردام اسخیپول (Amsterdam Schiphol Airport) نیز که در سال ۱۹۱۶ به‌عنوان پایگاه نظامی آغاز به کار کرد، پس از جنگ جهانی اول به یکی از مهم‌ترین فرودگاه‌های تجاری اروپا تبدیل شد. این فرودگاه که پس از تخریب‌های جنگ جهانی دوم بازسازی شد و توسعه پیدا کرد، اکنون با داشتن شش باند پروازی و یک ترمینال پیوسته، سالانه نزدیک به ۶۲ میلیون مسافر بین‌المللی را جابه‌جا می‌کند و سومین فرودگاه پررفت‌وآمد جهان از نظر ترافیک بین‌المللی محسوب می‌شود.

فرودگاه لو بورژه پاریس ( Paris-Le Bourget Airport) که در سال ۱۹۱۹ افتتاح شد، نخستین فرودگاه پاریس است و به‌خاطر فرود تاریخی چارلز لیندبرگ پس از نخستین پرواز تک‌نفره ترانس‌آتلانتیک خود، شهرت جهانی دارد. این فرودگاه پس از انتقال عملیات اصلی به فرودگاه اورلی، به مرکزی تخصصی برای نمایشگاه‌های هوایی و پروازهای ویژه تبدیل شده است.

فرودگاه سیدنی (Sydney Airport) استرالیا در نیم‌کره جنوبی که در سال ۱۹۲۰ آغاز به کار کرد، قدیمی‌ترین فرودگاه فعال این منطقه است. این فرودگاه که به نام سیدنی کینگزفورد اسمیت Sydney Kingsford Smith) Airport)، پیشگام هوانوردی استرالیا، نام‌گذاری شده است، امروز با بیش از ۴۰ میلیون مسافر سالانه، مهم‌ترین مرکز حمل‌ونقل هوایی استرالیا به‌شمار می‌رود.

فرودگاه بین‌المللی مینیاپولیس/سنت پل (Minneapolis/Saint Paul International Airport ) در آمریکا نیز که ابتدا به نام اسپیدوی فیلد (Speedway Field) در سال ۱۹۲۰ تأسیس شد، به مرور زمان به یکی از مراکز مهم حمل‌ونقل هوایی داخلی و بین‌المللی تبدیل شده است. این فرودگاه با دو ترمینال و چهار باند پروازی، به‌عنوان هاب اصلی خطوط هوایی دلتا و شرکای آن شناخته می‌شود.

فرودگاه بین‌المللی آلبانی ( Albany International Airport) نیویورک که در سال ۱۹۲۸ افتتاح شد، نمونه‌ای از رشد صنعت هوانوردی در اواخر دهه ۱۹۲۰ است. این فرودگاه که طی سال‌ها بارها بازسازی شده و توسعه پیدا کرده است، امروز به‌عنوان دروازه‌ای مهم به منطقه شمال نیویورک شناخته می‌شود و سالانه بیش از ۲.۷ میلیون مسافر را جابه‌جا می‌کند.

۱۰ فرودگاه یادشده نه‌تنها مراکز حمل‌ونقل هوایی هستند، بلکه گواهی زنده بر تاریخچه پرواز و پیشرفت‌های بشری در این صنعت به‌شمار می‌روند و از آموزش نظامیان توسط برادران رایت در کالج پارک گرفته تا تبدیل اسخیپول به یکی از بزرگ‌ترین فرودگاه‌های جهان، هر یک داستانی منحصربه‌فرد از نوآوری، تطبیق و پایداری را روایت می‌کنند.