ایالات متحده آمریکا یکی از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان انرژی هسته‌ای در جهان است و از این منبع به‌عنوان یک پایگاه مهم برای تولید برق استفاده می‌کند. آینده انرژی هسته‌ای در ایالات متحده ممکن است شامل توسعه طراحی‌های پیشرفته راکتور، از جمله راکتورهای کوچک مدولار (SMRs) و راکتورهای نسل جدید باشد که ایمنی و کارایی بیشتری را وعده می‌دهند. در ادامه با سه شهر آمریکا با بیشترین بهره از انرژی هسته‌ای آشنا می‌شویم.

ایلینوی

ایالت ایلینوی به‌عنوان شهر تولید انرژی هسته‌ای در ایالات متحده شناخته می‌شود و با داشتن ۱۱ راکتور هسته‌ای فعال در شش نیروگاه، بیشترین تعداد راکتورهای هسته‌ای را در این کشور داراست. این تعداد قابل‌توجه تأثیر بسزایی در تأمین انرژی این ایالت دارد و بخش عمده‌ای از تولید برق آن را تشکیل می‌دهد.

ایلینوی بیشترین میزان تولید برق از انرژی هسته‌ای را در میان ایالت‌های آمریکا دارد. این موضوع برای حفظ پایداری شبکه انرژی این شهر و پاسخگویی به نیازهای روبه‌افزایش برق، به‌ویژه با توجه به افزایش استفاده از گرمایش و وسایل نقلیه الکتریکی، بسیار حائز اهمیت است.

در سال‌های اخیر، بحث‌ها و تلاش‌های قانونی در خصوص گسترش انرژی هسته‌ای در ایلینوی در حال انجام است. در سال ۲۰۲۳، ایالت محدودیت جزئی بر توسعه راکتورهای کوچک مدولار (SMR) را لغو کرد که نشان‌دهنده تغییرات احتمالی در مدرن‌سازی و گسترش قابلیت‌های هسته‌ای است. همکاری شرکت‌های بزرگ مانند متا در توافقات مربوط به تأسیسات هسته‌ای موجود، نشان‌دهنده افزایش علاقه به انرژی هسته‌ای به‌عنوان راه‌حلی برای نیازهای فزاینده انرژی است.

انرژی هسته‌ای منبع مهمی از برق بدون کربن در ایلینوی است و به تلاش‌های این ایالت برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمک می‌کند. ایلینوی در رتبه برتر این کشور از نظر میزان تولید برق بدون کربن قرار دارد که اهمیت انرژی هسته‌ای را در دستیابی این شهر به اهداف زیست‌محیطی نشان می‌دهد.

کالیفرنیا

کالیفرنیا به‌عنوان یکی از ایالت‌های هسته‌ای محور آمریکا، دارای تأسیسات مهمی است که نقش قابل‌توجهی در تأمین انرژی این ایالت ایفا کرده‌اند. یکی از برجسته‌ترین این تأسیسات، نیروگاه هسته‌ای دیابلو کانیون است که در نزدیکی سن لوئیس اوبیسپو واقع شده و دارای دو راکتور آب تحت فشار با ظرفیت ترکیبی حدود ۲۲۵۶ مگاوات است. این نیروگاه در حال حاضر فعال است، اما برنامه‌ریزی شده که تا سال ۲۰۲۵ به تدریج تعطیل شود. این تصمیم به زیرساخت‌های قدیمی نیروگاه اتخاذ شده است.

نیروگاه دیگری که در کالیفرنیا وجود داشت، تأسیسات تولید برق هسته‌ای سان اونفوره بود که در نزدیکی سن کلمنت واقع شده بود. این نیروگاه در ابتدا دارای سه راکتور بود که دو راکتور آن به ظرفیت ترکیبی حدود ۲۲۰۰ مگاوات می‌رسید. با این حال، این نیروگاه در سال ۲۰۱۳ به‌دلیل بروز مشکلاتی از جمله خرابی‌های جدی در ژنراتور بخار، به طور دائمی تعطیل شد.

مسائل ایمنی و مدیریت پسماند نیز از جمله چالش‌های مهم در زمینه انرژی هسته‌ای در کالیفرنیا به شمار می‌روند. کالیفرنیا به‌دلیل فعالیت‌های زلزله‌ای خود، نگرانی‌هایی در مورد ایمنی نیروگاه‌های هسته‌ای دارد. نیروگاه دیابلو کانیون به طور گسترده‌ای مورد بررسی‌های زلزله‌شناسی و به‌روزرسانی‌های ایمنی قرار گرفته است تا در صورت وقوع زلزله، ایمنی آن تضمین شود. همچنین، مدیریت پسماند هسته‌ای موضوعی است که در کالیفرنیا به‌شدت مورد بحث قرار دارد. سوخت هسته‌ای مصرف‌شده در حال حاضر در محل نیروگاه‌ها ذخیره می‌شود و بحث‌های زیادی درباره راه‌حل‌های بلندمدت برای ذخیره‌سازی آن وجود دارد. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند که نظر عمومی درباره انرژی هسته‌ای در کالیفرنیا متفاوت است. برخی افراد آن را به‌عنوان یک جز ضروری در سبد انرژی می‌دانند، در حالی که دیگران نگران ایمنی، مدیریت پسماند و احتمال بروز حوادث هستند.

تگزاس

تگزاس دارای تأسیسات هسته‌ای مهمی است که حجم بالایی از انرژی شهر توسط نیروگاه‌های آن تولید می‌شود. از جمله این تأسیسات، نیروگاه هسته‌ای پروژه جنوبی تگزاس و کمانچه پیک قرار دارند که هریک به طور قابل‌توجهی به شبکه برق این ایالت کمک می‌کنند.

نیروگاه هسته‌ای پروژه جنوبی تگزاس، واقع در نزدیکی بی سیتی (Bay City)، دارای دو راکتور آب جوش است که هر یک ظرفیت تولید برق خالصی معادل ۱۲۵۰ مگاوات دارند. این نیروگاه که در سال‌های ۱۹۸۸ و ۱۹۸۹ به بهره‌برداری رسید، در حال حاضر با ظرفیت کلی حدود ۲۵۰۰ مگاوات به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین نیروگاه‌های هسته‌ای در ایالات متحده شناخته می‌شود. این تأسیسات به صورت مشترک توسط شرکت NRG Energy و دو شهر سن آنتونیو و آستین اداره می‌شود و به‌عنوان یک منبع پایدار و کم‌انتشار انرژی در استراتژی انرژی تگزاس اهمیت زیادی دارد.

نیروگاه هسته‌ای کمانچه پیک نیز در نزدیکی گلن رز واقع شده و شامل دو راکتور آب تحت فشار است. هر یک از این راکتورها ظرفیت تولید برق خالصی معادل ۱۱۵۰ مگاوات دارند که در مجموع به ظرفیت ۲۳۰۰ مگاوات می‌رسد. این نیروگاه که در سال‌های ۱۹۹۰ و ۱۹۹۳ به بهره‌برداری رسید، به‌عنوان یک منبع اصلی تأمین برق پایدار در تگزاس عمل می‌کند و به نیازهای روزافزون انرژی این ایالت پاسخ می‌دهد.

انرژی هسته‌ای در تگزاس حدود ۱۰ تا ۱۲ درصد از کل تولید برق ایالت را تشکیل می‌دهد. این درصد ممکن است بسته به تقاضا و دسترسی به سایر منابع انرژی، مانند گاز طبیعی و انرژی‌های تجدیدپذیر، متغیر باشد. انرژی هسته‌ای به‌عنوان یک منبع قابل اعتماد شناخته می‌شود که توانایی تأمین برق پایدار را دارد و می‌تواند به‌خوبی با منابع تجدیدپذیر مانند باد و خورشید ترکیب شود. این قابلیت اطمینان برای حفظ ثبات شبکه برق، به‌ویژه در زمان‌های اوج تقاضا، بسیار حیاتی است.

نظارت بر ایمنی و مقررات مربوط به نیروگاه‌های هسته‌ای در تگزاس بر عهده کمیسیون نظارت بر انرژی هسته‌ای ایالات متحده (NRC) است. هر دو نیروگاه پروژه جنوبی تگزاس و کمانچه پیک تحت استانداردهای ایمنی سختگیرانه و بازرسی‌های منظم قرار دارند تا از رعایت مقررات فدرال اطمینان حاصل شود. این تأسیسات همچنین اقداماتی گسترده برای ایمنی، از جمله طراحی‌های پیشرفته راکتور، برنامه‌های آمادگی برای شرایط اضطراری و آموزش مداوم پرسنل نیروگاه انجام داده‌اند. این تأسیسات به گونه‌ای طراحی شده‌اند که بتوانند در برابر بلایای طبیعی، از جمله طوفان‌ها و زلزله‌ها، مقاومت کنند.

آینده انرژی هسته‌ای در تگزاس به بحث‌های زیادی درباره ارتقا و گسترش تأسیسات موجود مربوط می‌شود تا کارایی و ایمنی آن‌ها افزایش یابد. با این حال، تا سال ۲۰۲۵ هیچ راکتور هسته‌ای جدیدی در حال ساخت در تگزاس نیست. تگزاس همچنین بر افزایش ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر، به‌ویژه در زمینه انرژی باد و خورشید، تمرکز دارد. ادغام انرژی هسته‌ای با منابع تجدیدپذیر به‌عنوان راهی برای دستیابی به یک سبد انرژی متوازن و پایدار در این شهر در نظر گرفته می‌شود.