هنر، به عنوان یک زبان جهانی، به واسطه زیبایی شناسی و خلاقیت راهی به تمامی روزنه‌ها و دانش‌ها می‌گشاید و نمی توان هیچ حد و مرزی برای ذوق و خلاقیت انسانی قائل شد. بر پایه همین اصل اساسی، هنر با هر مقداری در طراحی‌های ابتدایی و معماری مختلف دیده می‌شود و با نگاه کردن به محیط پیرامون خودمان، ردپای ذوق و قریحه هنرمندان را می‌توان مشاهده کرد.

در راستای به جریان در آوردن ذوق و هنر بی پایان، دومین دوره کمپین طراحی اف ایکس در دو بخش گرافیکی و معماری از ۲۵ بهمن آغاز می‌شود و از علاقه مندان دعوت می‌شود در این رویداد خلاقانه توانمندی‌ها و ایده‌های جذاب خود را برای خلق سبک زندگی اختصاصی فونیکس در حوزه طراحی پاویون در بخش معماری به تصویر بکشند و در نهایت به منظور انتخاب برترین آثار به دبیرخانه این جشنواره ارسال نمایند.
بخش دوم این جشنواره مختص طراحان معماری است که با استفاده از دانش و توانمندی‌های خود در خلق پاویون آینده گرایانه با بهره گیری از هویت بصری فونیکس به رقابت می‌پردازند.
شرکت کنندگان در این بخش ویژه، از ۱ اسفند تا ۵ فروردین فرصت دارند در این کمپین شرکت نمایند کنند. در ادامه فرآیند طراحی و ارسال پاویون‌های مرتبط با ماهیت اف ایکس، آثار توسط اساتید برجسته این مسابقه معماری ارزیابی می‌گردد و سه اثر منتخب این بخش به صورت واقعیت مجازی در سه مرکز تجاری بزرگ تهران به نمایش در می‌آید و برای چندین ماه با اسامی طراحان به وسیله عینک‌های VR در معرض دید عموم اقشار مردم خواهد بود.

جوابز:
رتبه اول: ۴۰۰ میلیون ریال نمایش طرح به مدت سه ماه در یکی از مراکز تجاری پایتخت همراه با نام صاحب اثر لوح تقدیر
رتبه دوم: ۳۰۰ میلیون ریال نمایش طرح به مدت سه ماه در یکی از مراکز تجاری پایتخت همراه با نام صاحب اثر لوح تقدیر
رتبه سوم: ۲۰۰ میلیون ریال، نمایش طرح به مدت سه ماه در یکی از مراکز تجاری پایتخت همراه با نام صاحب اثر لوح تقدیر
– لوح تقدیر هیات دواران به به ۷ اثر برتر و شایسته تقدیر

همچنین نفرات منتخب این رویداد با تصمیم هیات داوران در سفر دو هفته‌ای از کشور چین از سوی برند فونیکس شرکت خواهند کرد و از جذابیت‌ها و المان‌های شهری شاخص این کشور بازدید خواهند کرد.
گفتنی است: کلیه هزینه‌های سفر دو هفته‌ای شامل بلیت رفت و برگشت و اقامت در هتل‌های پنج ستاره چین جهت بازدید از امکان دینی و رویدادهای در نظر گرفته شده بر عهده برند فونیکس است.

هیئت داوران:
– مهرداد ایروانیان
– شهاب میرزاییان
– هومن بالازاده
– گلناز بهرامی (عضو علی البدل)

تعریف پاویون در معماری
پاویون (Pavilion) در معماری به سازه‌ای موقتی یا دائمی اطلاق می‌شود که به عنوان عنصری مستقل یا مکمل در فضاهای عمومی و خصوصی ساخته می‌شود. این سازه معمولاً مقیاسی کوچک دارد و برای مقاصد خاصی نظیر نمایش، استراحت، گردهمایی یا نمایش هنر و فناوری طراحی می‌شود. پاویون‌ها می‌توانند به شکل سریناه، سایه بان، غرفه نمایشگاهی یا سازه‌ای نمادین باشند که هدفی فرهنگی، تجاری، تفریحی، یا حتی تحقیقاتی را دنبال می‌کنند.
پاویون‌ها اغلب دارای ویژگی‌های سبکی و فرمانی خاصی هستند که آن‌ها را از بناهای اصلی متمایز می‌کند. به عنوان نمونه، پاویون بارسلونا اثر میس وندروهه با استفاده از فرم‌های مینیمالیستی و متریال‌هایی مانند شیشه و مرمر، تأثیری ماندگار در معماری مدرن داشته است. همچنین، پاویون‌های سالانه سرپنتاین گالری در لندن که توسط معمارانی همچون زاها حدید و بیارکه اینگلس طراحی شده‌اند، نمونه‌هایی از آزادی فرم و خلاقیت در طراحی پاویون به شمار می‌آیند.
این سازه‌ها معمولاً آزادی بیشتری در طراحی دارند و به عنوان بستری برای تجربه ایده‌های نوآورانه در معماری شناخته می‌شوند. در بسیاری از موارد، پاویون‌ها به دلیل رویکردهای خلاقانه در فرم و عملکرد، نقش آزمایشگاهی برای توسعه ایده‌های جدید در معماری ایفا می‌کنند.
به همین دلیل بسیاری از معماران از طراحی پاویون به عنوان فرصتی برای نمایش مهارت‌های طراحی و نوآوری خود استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های اصلی پاویون ها
انعطاف پذیری طراحی: بسیاری از پاویون‌ها دارای فرم‌های غیر متعارف و خلاقانه هستند که امکان بروز آزادی در طراحی را فراهم می‌کنند.
موقتی یا دائمی بودن: برخی پاویون‌ها برای رویدادهای خاص طراحی شده و پس از پایان رویداد برچیده می‌شوند، در حالی که برخی دیگر به صورت دائمی در یک سایت باقی می‌مانند.
عملکرد خاص: پاویون‌ها معمولاً برای اهدافی مشخص همچون نمایش آثار هنری، معرفی فناوری‌های جدید یا ارائه تجربه‌ای خاص به مخاطبان ساخته می‌شوند.
استقلال فضایی: به طور معمول یک پاویون به عنوان سازه‌ای مستقل از بناهای اصلی طراحی می‌شود، اما در برخی موارد می‌تواند به عنوان عنصری مکمل برای یک مجموعه بزرگ‌تر عمل کند.
به کارگیری متریال‌های نوین: این سازه‌ها بستری برای آزمایش و استفاده از مصالح نوآورانه و پایدار هستند و بسیاری از آن‌ها از فناوری‌های پیشرفته ساخت و مواد پایدار بهره می‌برند.
تعامل با محیط: اطراف پاویون‌ها معمولاً به نحوی طراحی می‌شوند که با شرایط اقلیمی، فرهنگی و محیطی پیرامون خود سازگاری داشته باشند و تجربه‌ای خاص را برای کاربران فراهم کنند. به عنوان نمونه، پاویون نوردیک در ونیز که توسط اسپلوند طراحی شده است با ترکیب چوب و شیشه، هماهنگی کاملی با محیط اطراف خود دارد. همچنین، پاویون برزیل در نمایشگاه ۲۰۱۶ ریو، با الهام از بافت بومی و استفاده از متریال‌های طبیعی، نمونه‌ای موفق از طراحی منطبق با اقلیم و فرهنگ بومی است.

پاویون در معماری سنتی ایرانی
در معماری سنتی ایران، اگرچه اصطلاح «پاویون» به طور خاص استفاده نمی شده، اما مفاهیمی مشابه را می‌توان در ساختارهای سنتی مشاهده کرد. همان طور که پاویون‌های امروزی به عنوان فضاهایی مستقل یا مکمل برای تعامل، استراحت و نمایش طراحی می‌شوند، در معماری ایرانی نیز عناصر مشابهی همچون کوشک ها، عمارت‌های باغی و تالارهای باز وجود داشته‌اند که عملکردی مشابه داشته و اغلب در باغ‌های ایرانی برای پذیرایی، تفریح و نمایش قدرت معماری و طبیعت به کار می‌رفته‌اند. برخی از این فضاها عبارت‌اند از:
کوشک: کوشک ها، ساختمان‌هایی مستقل در باغ‌های ایرانی بوده‌اند که برای استراحت، پذیرایی یا لذت بردن از طبیعت ساخته می‌شدند. نمونه‌های معروف آنها در باغ فین کاشان و باغ شازده ماهان کرمان دیده می‌شوند.
عمارت‌های باغی: در بسیاری از باغ‌های تاریخی ایران بناهایی کوچک و موقتی برای اقامت موقت برگزاری مراسم یا استراحت ساخته می‌شدند.
سایه بان‌ها و آلاچیق‌های سنتی: در بسیاری از شهرهای کویری ایران، سازه‌هایی سبک و موقتی برای استراحت و فرار از گرما ساخته می‌شدند که شباهت‌هایی به پاویون‌های مدرن دارند.
تالارهای باز و نیمه باز: در برخی بناهای سنتی ایران مانند کاخ‌های صفوی، فضاهایی باز و نیمه باز طراحی می‌شدند که عملکردی مشابه پاویون‌های امروزی داشتند.

پاویون‌های مشهور در معماری جهان
در معماری معاصر، پاویون‌ها به عنوان بستری برای آزمایش ایده‌های نو و نمایش پیشرفت‌های معماری و فناوری مطرح هستند. نمایشگاه‌های بین المللی مانند اکسپو نقش مهمی در شکل گیری این فضاها دارند، زیرا معماران از این فرصت برای ارائه خلاقیت‌های نوین مصالح پایدار و فناوری‌های پیشرفته بهره می‌برند. برخی از مشهورترین پاویون‌ها عبارت‌اند از:
پاویون بارسلونا (۱۹۲۹) – معمار: میس وندروهه

این پاویون یکی از مهم‌ترین بناهای مدرن محسوب می‌شود که با ترکیب بی نظیر مصالح، شفافیت و مینیمالیسم، رویکردی نوآورانه به فضا ارائه کرد.
پاویون سرپنتاین گالری (مجموعه‌ای از پاویون‌های سالانه در لندن)

از سال ۲۰۰۰ تاکنون این گالری هر سال از معماران برجسته‌ای مانند زاها حدید، فرانک گری، بیارکه اینگلس و ژان نوول برای طراحی یک پاویون موقتی دعوت کرده است.
پاویون بریتانیا در نمایشگاه جهانی شانگهای (۲۰۱۰) – معمار: توماس هیترویک

استفاده از چوب و تکنیک‌های سنتی ژاپنی در این پاویون، رویکردی پایدار و فرهنگی را به نمایش گذاشت.
پاویون دانمارک در نمایشگاه ۲۰۱۰ شانگهای

طراحی شده توسط گروه بیارکه اینگلس این پاویون رویکردی تعاملی داشته و مسیرهای دوچرخه سواری و فضاهای طبیعی را در خود جای داده است.
جمع بندی
پاویون‌ها در معماری مدرن نقش مهمی در نمایش ایده‌های نو، فناوری‌های جدید و تجربیات فضایی ایفا می‌کنند. در معماری ایرانی نیز سازه‌هایی مانند کوشک‌ها و عمارت‌های باغی، کارکردی مشابه داشته‌اند. در سطح بین المللی، پاویون‌ها نه تنها به عنوان سازه‌های نمادین، بلکه به عنوان بستری برای آزمایش مصالح و تکنیک‌های جدید معماری به کار گرفته می‌شوند. در نتیجه، طراحی یک پاویون می‌تواند فرصتی برای خلاقیت، تجربه فرم‌های جدید و پرداختن به مفاهیم پایدار در معماری باشد. علاوه بر این، پاویون‌ها با توجه به مقیاس کوچک و انعطاف پذیری بالای خود، بستر مناسبی برای کاوش در طراحی‌های پایدار و انسان محور فراهم می‌کنند. به عنوان نمونه، پاویون بریتانیا در نمایشگاه جهانی شانگهای ۲۰۱۰، طراحی شده توسط توماس هیترویک، با استفاده از هزاران میله شفاف حاوی بذر گیاهان، تأکیدی بر پایداری و تلفیق معماری با طبیعت داشت. همچنین پاویون ژاپن در نمایشگاه میلان ۲۰۱۵، اثر کوما کنکو، با بهره گیری از چوب و تکنیک‌های سنتی ژاپنی، نمونه‌ای برجسته از معماری پایدار محسوب می‌شود.

آینده نگری در معماری مفهومی فراتر از فرم و عملکرد
معماری همواره بازتابی از شرایط اجتماعی، فرهنگی و تکنولوژیک دوران خود بوده است. اما آنچه معماری آینده را از گذشته متمایز می‌کند، نه فقط استفاده از فناوری‌های نوین، بلکه نگرش متفاوتی است که به طراحی به عنوان پاسخی به چالش‌های پیش رو نگاه می‌کند. آینده نگری در معماری، مفهومی فراتر از فرم و عملکرد صرف است؛ این رویکرد به دنبال ایجاد تعاملی پایدار، انعطاف پذیر و همگام با تحولات زیست محیطی و اجتماعی است. در طراحی یک پاویون، آینده نگری می‌تواند در قالب پایداری، فناوری، تعامل انسان با فضا و انعطاف پذیری تعریف شود. این اصول نه تنها به شکل گیری فضاهایی هوشمند و قابل تطبیق با نیازهای آینده کمک می‌کنند، بلکه به معماران این امکان را می‌دهند که نقشی مؤثر در ساخت محیط‌هایی ایفا کنند که با گذر زمان همچنان معنادار باقی بمانند.
۱- پایداری؛ اصل اساسی در معماری آینده
معماری آینده بدون توجه به مفاهیم پایداری معنایی نخواهد داشت. در دوره‌ای که تغییرات اقلیمی به یکی از اصلی‌ترین دغدغه‌های جهانی تبدیل شده است، معماری باید نقشی فعال در کاهش اثرات زیست محیطی و بهینه سازی مصرف منابع ایفا کند. پاویون‌های آینده نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
متریال‌های پایدار، مصرف بهینه‌ی انرژی و چرخه‌ی حیات ساختمان از جمله مفاهیمی هستند که در طراحی آینده نگرانه باید مورد توجه قرار گیرند. به کارگیری موادی که از نظر زیست محیطی کمترین تأثیر را دارند، استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و طراحی سازه‌هایی که پس از پایان عمر مفید شان قابل بازیافت یا باز استفاده باشند، نمونه‌هایی از این رویکرد هستند.
اما پایداری تنها در انتخاب مصالح خلاصه نمی شود؛ بلکه تعامل معماری با محیط پیرامون نیز بخش مهمی از آن است. یک پاویون آینده نگر، نه تنها باید کمترین اثر مخرب را بر محیط اطراف داشته باشد، بلکه باید در پاسخ به شرایط اقلیمی، عملکردی هوشمندانه از خود نشان دهد. طراحی‌ای که از نور طبیعی، تهویه‌ی هوشمند و سیستم‌های مدیریت انرژی بهره ببرد، می‌تواند نمونه‌ای از یک فضای پایدار در آینده باشد.
۲- فناوری به عنوان عامل تحول در معماری
معماری آینده به طور فزاینده‌ای با فناوری‌های نوین گره خورده است. استفاده از الگوریتم‌های طراحی پارامتریک، هوش مصنوعی، چاپ سه بعدی و متریال‌های هوشمند، رویکردهایی هستند که می‌توانند معماری را به سطحی جدید از خلاقیت و عملکرد ارتقا دهند.
در طراحی پاویون‌های آینده، مفهوم سازه‌های هوشمند نقشی کلیدی ایفا خواهد کرد. تصور کنید فضایی که با تغییر شرایط محیطی سازگار می‌شود، پوسته‌هایی که می‌توانند میزان نور ورودی را کنترل کنند، یا سطوحی که با توجه به نیاز کاربران تغییر شکل دهند. این همان آینده‌ای است که فناوری در اختیار معماران قرار خواهد داد.
همچنین، هوش مصنوعی و تحلیل داده در معماری، امکان طراحی فضاهایی را فراهم می‌کند که بر اساس رفتار کاربران تنظیم می‌شوند. این مفهوم می‌تواند در طراحی پاویون‌ها نیز کاربرد داشته باشد؛ فضاهایی که با تغییر تعداد بازدید کنندگان شرایط جوی یا نوع رویداد عملکرد خود را تنظیم کنند و به طور پویا به محیط پاسخ دهند.
۳- تعامل انسان و فضا؛ فراتر از کارکردهای سنتی معماری
یکی از جنبه‌های مهم آینده نگری در معماری، تعامل انسان با فضا است. در گذشته، معماری اغلب به عنوان عنصری ایستا و منفعل در نظر گرفته می‌شد، اما در آینده این رابطه پویا خواهد شد.
در طراحی پاویون‌های آینده، دیگر مرزهای بین فضا و کاربران به شکل سنتی وجود نخواهد داشت. فضاهایی که به نیازهای کاربران واکنش نشان می‌دهند، با آن‌ها ارتباط برقرار می‌کنند و حتی می‌توانند تجربه‌ای شخصی سازی شده ارائه دهند، بخشی از این تحول خواهند بود.
واقعیت افزوده (AR) و واقعیت مجازی (VR) می‌توانند فضاهای موقت را به عرصه‌ای برای تعاملات دیجیتالی و فیزیکی تبدیل کنند. این امر باعث می‌شود که تجربه‌ی حضور در یک پاویون، تنها به یک بازدید بصری محدود نشود، بلکه ابعادی چند حسی و مشارکتی به خود بگیرد.
۴- انعطاف پذیری و تطبیق پذیری؛ معماری برای دنیایی در حال تغییر
اگر معماری بخواهد واقعاً آینده نگر باشد، باید قابلیت تطبیق با تغییرات را داشته باشد. در دنیایی که سرعت تحولات اجتماعی و فناوری بسیار زیاد است، طراحی‌هایی که انعطاف پذیر نباشند، به سرعت منسوخ خواهند شد.
در طراحی پاویون‌های آینده، این مفهوم می‌تواند در قالب سازه‌های ماژولار، فضاهای چند منظوره و سیستم‌های قابل تنظیم تجلی پیدا کند. تصور کنید پاویونی که بتواند در طول روز به عنوان یک فضای نمایشگاهی عمل کند، در شب به محیطی برای گردهمایی تبدیل شود و در صورت نیاز، ساختار خود را برای یک رویداد خاص تغییر دهد.
این انعطاف پذیری نه تنها در فرم، بلکه در کاربری و تجربه‌ی فضایی نیز اهمیت خواهد داشت. معماری آینده، معماری‌ای نخواهد بود که فقط برای یک عملکرد مشخص طراحی شود؛ بلکه محیط‌هایی خواهد ساخت که بتوانند با گذر زمان، خود را با نیازهای جدید وفق دهند.

جمع بندی؛ معماری آینده، ترکیبی از پایداری، فناوری و تجربه
آینده نگری در معماری، تنها یک نگاه خوش بینانه به فناوری‌های جدید نیست؛ بلکه رویکردی است که معماری را به عنوان راه حلی برای مسائل جهانی در نظر می‌گیرد. طراحی پاویون‌های آینده، اگر بخواهد در راستای این نگرش حرکت کند، باید بتواند از مرزهای سنتی فراتر رود، ارتباط جدیدی میان انسان و فضا ایجاد کند و در عین حال، با محیط زیست در تعادل باشد.
در نهایت معماری‌ای که به آینده نگاه می‌کند، نه تنها به زیبایی شناسی و فرم توجه دارد، بلکه در تلاش است مسیر تازه‌ای برای تعامل انسان، فضا و محیط ایجاد کند. این همان چشم اندازی است که می‌تواند پاویون‌های آینده را نه فقط به نمایشگاهی از طراحی، بلکه به بستری برای تجربه‌ی دنیایی جدید تبدیل کند.

نحوه شرکت در مسابقه
از علاقمندان دعوت می‌شود پاویونی را با هدف نمایش آینده و با الهام از خودرو فونیکس اف ایکس و ماهیت برند فونیکس که از تکنولوژی روز برخوردار است، طراحی و آثار خود را ارسال نمایند.
آثار برتر این مسابقه به صورت واقعیت مجازی در سه مرکز تجاری بزرگ شهر تهران اجرا خواهد شد و به مدت سه ماه از طریق عینک‌های VR در معرض نمایش و بازدید عموم قرار می‌گیرد. این فرصت مناسبی برای نمایش توانمندی‌های طراحان برتر ایرانی است. شرکت کنندگان می‌توانند از فایل سه بعدی خودرو اف ایکس که از طریق سایت در دسترس خواهد بود برای خلق آثار خود استفاده کنند.
طرح‌های ارسالی باید دارای حداکثر ابعاد ۴×۴×۴ متر مکعب باشند. استفاده از هر نوع متریال در ساختار طراحی آزاد است، اما استفاده از متریال‌های مدرن و تکنولوژی روز در داوری آثار تأثیر گذار خواهد بود.
نوع کاربری این پاویون بر عهده طراحان است و می‌توانند از خلاقیت خود در خلق این اثر استفاده کنند.
فرمت ارسال آثار (در قالب فیلم عکس و شیت‌های معماری) بر عهده شرکت کنندگان و حداکثر حجم فایل ارسالی ۵۰ مگابایت است.
شرکت کنندگان باید حداقل یک و یا چند رندر پانوراما یا ۳۶۰ درجه از طراحی خود را به مدارک ارسالی پیوست نمایند.
همچنین لازم است شرکت کنندگان توضیحات طرح خود را که شامل پلان‌ها مقاطع و دیاگرام‌های طراحی و رندرهای طرح می‌باشد در قالب یک پورتفولیو تا حداکثر ۱۰ صفحه A4 گرد آوری و ارسال نمایند.
شرکت در مسابقه و ارسال آثار:
fownix.com/events/FX-design-campaign2
همچنین قابل ذکر است که این مسابقه تحت آیین نامه جامع مسابقات معماری و شهرسازی برگزار می‌گردد.

بخش معماری و طراحی پاویون
از علاقمندان دعوت می‌شود پاویونی را با هدف نمایش آینده و با الهام از خودرو فونیکس اف ایکس و ماهیت برند فونیکس که از تکنولوژی روز برخوردار است، طراحی نمایند.
* آثار برتر این مسابقه به صورت واقعیت مجازی در سه مرکز تجاری بزرگ شهر تهران اجرا خواهد شد و به مدت سه ماه از طریق عینک‌های VR در معرض نمایش و بازدید عموم قرار خواهد گرفت.
این رویداد فرصت مناسبی برای نمایش توانمندی‌های طراحان برتر ایرانی است.

موضوعات طراحی
برای طراحی این پاویون، دفترچه راهنمای جامع و کاملی در ارتباط با خودرو اف ایکس، تاریخچه و هویت بصری برند فونیکس تهیه شده است. (دانلود کتابچه راهنما)
فایل سه بعدی خودرو اف ایکس از طریق وبسایت در دسترس علاقه مندان قرار گرفته است. (دانلود فایل سه بعدی خودرو اف ایکس)

الزامات طراحی
طرح‌های ارسالی باید دارای حداکثر ابعاد ۴×۴×۴ متر مکعب باشند.
استفاده از هر نوع متریال در ساختار طراحی آزاد است، اما استفاده از متریال‌های مدرن و تکنولوژی روز در داوری آثار تأثیرگذار خواهد بود.
نوع کاربری این پاویون بر عهده طراحان است و می‌توانند از خلاقیت خود در خلق این اثر استفاده کنند.

فرمت ارسال آثار
آثار ارسالی باید در قالب فیلم، عکس و شیت‌های معماری و به صورت فایل فشرده شده حداکثر ۵۰ مگابایت ارسال گردد.
شرکت کنندگان باید حداقل یک و یا چند رندر پانوراما یا ۳۶۰ درجه از طراحی خود را به مدارک ارسالی پیوست نمایند.
توضیحات طرح شامل پلان‌ها، مقاطع، دیاگرام ها و رندرها در قالب پورتفولیو تا حداکثر ۱۰ صفحه A4 گردآوری و ارسال شود.