این پروژه توسط کنسرسیوم معماران و طراحان روسی، ژاپنی و آلمانی (Wowhaus، Kengo Kuma and Associates، Werner Sobek، German Bakulin) اجرا می‌شود.

هدف:
ایجاد نماد ملی جدید برای کازان و تاتارستان با ترکیب عناصر فرهنگ تاتار با آخرین فناوری آکوستیک و صحنه‌ای.
راه حل:
طراحی فضای فرهنگی قابل نفوذ با نمایی مبتنی بر تصویر گل یخی (ice flower) – پدیده طبیعی منحصر به فرد دریاچه کابان.

مفهوم تئاتر جدید، طبیعت و منظر کازان و همچنین نمادهای ملی تاتار را در هم می‌آمیزد. عناصر مثلثی نما عمدتاً “گل‌های یخی” – پدیده‌های طبیعی منحصر به فرد دریاچه کابان هستند. در عین حال، این عناصر مثلثی به نمای اصلی ساختمان تئاتر کمال با نمای شناخته شده آن اشاره دارند. تئاتر کمال قبلی در آن سوی دریاچه قرار دارد و از نقاط دید تئاتر جدید به وضوح قابل رؤیت است.
این مفهوم بر سه لایه استوار است.
لایه اول فضای داخلی با سالن ها، سرسرا، لابی، آزمایشگاه‌های تئاتر و فضاهای اداری است. طبقه همکف ساختمان بر عملکردهای اصلی تمرکز دارد و همواره باز و پذیرنده است. تمام فضاهای داخلی پر از رنگ‌های نرم و گرم و طرح‌های سنتی هنر تاتار است.
تمام سالن‌های تئاتر در یک صفحه قرار دارند. تئاتر قرار است کاملاً قابل نفوذ و در دسترس باشد. این مجموعه به طور ۲۴ ساعته و در تمام طول سال به روی بازدیدکنندگان و رویدادها باز است.
لایه دوم پوسته بیرونی تئاتر است. مجموعه تئاتر، از جمله سقف آن، به یک پارک تبدیل خواهد شد – یک فضای عمومی غنی که دعوت کننده به تعامل است. بازدیدکنندگان با طی چند شیب ملایم به تئاتر می‌رسند. از تراس‌ها چشم اندازی به دریاچه کابان باز می‌شود. پارک شامل زمین‌های رقص، کافه‌ها و صحنه‌های تابستانی خواهد بود.
لایه سوم نمای شیشه‌ای با المان‌های مثلثی است که نما شهر و محیط پیرامون را منعکس می‌کند و شفافیت بصری ایجاد می‌کند. همچنین جرم ساختمان را حل می‌کند. نور و طرح داخل مهمان نواز مجموعه به هنگام غروب بارز می‌شوند.
آب و هوای متغیر و فصول مشخص به نمای آینه‌ای اجازه می‌دهد تا رنگ‌ها و اشکال متنوعی را به خود بگیرد. به این ترتیب، معماری و طبیعت در فضای بصری با یکدیگر مقابله نمی کنند، بلکه به طور متقابل ادغام می‌شوند. معماری به عنوان واسطی بین شهر و منظر اطراف عمل می‌کند.
سه سالن اصلی تئاتر توجه ویژه‌ای را به خود جلب می‌کنند. اصلی ترین سالن، سالن بزرگ (The Great Hall) است – فضایی باشکوه اما نه بیش از حد رسمی. بالکن‌ها و ستون‌های آن تأثیر تماشاگر را ایجاد می‌کنند. شکل نیمه دایره‌ای روان سالن و صندلی‌های تماشاگران، تماشاگران را به احساس وحدت با یکدیگر و با بازیگران روی صحنه ترغیب می‌کند.
سالن جهانی (The Universal Hall) نماد مسکن سنتی تاتار است. پانل‌های پارچه‌ای تزئینی شبیه به قالی‌های ملی و تزئین شده با نقوش تاتار در این سالن نصب شده اند. آنها متحرک (طراحی شده برای پایین کشیدن روی ریل‌های ویژه) هستند و می‌توان آنها را در لحظه باز کرد. در عین حال، فضا می‌تواند با یک دیوار متحرک تبدیل شود – پیکربندی باز چشم اندازی از پارک و منطقه پیرامون را فراهم می‌کند. برای تمرکز توجه بیننده بر روی صحنه، سالن می‌تواند به پیکربندی جعبه سیاه با دیوارهای تاریک تبدیل شود.
سالن گرد شرقی (The Round (Eastern) Hall) به دلیل صحنه دایره‌ای (عرصه) با صندلی‌های تماشاگران در اطراف، احساس حداکثر نزدیکی به آنچه در صحنه اتفاق می‌افتد را ایجاد می‌کند. سقف کشویی آسمان و ستارگان را به درون سالن می‌آورد و یک دیوار متحرک با چشم اندازی از کابان پایین، سطح آب را به عنوان تزئینات زنده و حتی مکان عملیات تبدیل می‌کند. پانل‌های چندلایه متعدد در این سالن از الهام گرفته از جواهرات سنتی زنان تاتار و پوشیده از سکه‌های نقره است.
از نقطه نظر معماری منظر، این پروژه مستلزم حفظ بیشتر درختان موجود است. در همین حال، سقف باغ‌های ساختمان و گلزارها ادامه فضای پارک هستند. گیاهان به گونه‌ای انتخاب شده اند که پرندگان، زنبورها و پروانه‌ها را جذب کنند. طیف گیاهان درختی، پوشش گیاهی و علفی از گونه‌های بومی منطقه انتخاب شده است.

مشخصات پروژه:
• طراحان: Wowhause، Kengo Kuma and Associates، Werner Sobek AG، Personal creative workshop of architect Bakulin German Alekseevich

Wowhause
• شرکای مسئول: Oleg Shapiro، Dmitry Likin
• سرپرست تیم پروژه: Daria Ionova
• معماران: Kristina Rykova، Anna Bazhkova، Yulia Belichenko، Olga Pavlenko، Nikita Pogodin، Margarita Tsvetkova

Kengo Kuma and Associates
• شریک مسئول: Anteo Taro Sanada
• معماران: Justin Hsu، Pavel Sipkin، Aimi Hayashi، Bobo Wu، Kimio Suzuki

Werner Sobek AG
• مدیر عامل Werner Sobek AG: Roland Bechmann
• مدیر Werner Sobek AG برلین: Radu-Florin Berger
• Werner Sobek AG مسکو: Ivan Tomovic
• سرپرست تیم طراحی پایداری و محیطی: Max Doelling
• سازه: Mike Peel