استفاده از فواره‌های شهری برای کاهش دما
گرمایش زمین و افزایش دمای شهری چالشی بزرگ برای شهرهای آسیایی است اما پارک دونگ‌تان در کره‌جنوبی با به‌کارگیری فواره‌های زمینی توانسته است دمای اطراف خود را تا ۲.۲۶ درجه سانتی‌گراد کاهش دهد و محیطی خنک‌تر و دوستدار شهروندان فراهم کند.
Admin1
دریاچه‌ها و جریان‌های طبیعی همیشه به‌عنوان راهکارهای مؤثر برای خنک‌سازی محیط‌های شهری شناخته شده‌اند، اما تحقیقات جدید در پارک دونگ‌تان، واقع در کره‌جنوبی، نشان داده‌اند که فواره‌های زمینی نیز می‌توانند در کاهش محسوس دمای هوای شهری نقش کلیدی ایفا کنند.
سئول شهری با بیش از ۲۰۰۰ سال قدمت و ترکیبی از فرهنگ سنتی و مدرن است. پارک دونگ‌تان یئول در کنار رونق طبیعی خود، به‌عنوان بخشی از یک ساختار شهری برنامه‌ریزی‌شده برای فراهم کردن رفاه و بهبود کیفیت زندگی ساکنان منطقه ساخته شده است. این پارک دارای مسیرهای پیاده‌روی، فضاهای بازی کودکان و امکانات ورزشی سبکی است که باعث شده به محلی پرطرفدار برای خانواده‌ها و افراد محلی تبدیل شود.
مطالعات میدانی که با استفاده از حسگرهای دقیق دما و دستگاه‌های نظارت میکرو اقلیم مبتنی بر اینترنت اشیا انجام شد، نشان می‌دهد که در فاصله پنج متری از فواره‌های زمینی، دمای هوا به طور متوسط حدود ۲.۲۶ درجه سانتی‌گراد کمتر از مناطق خشک اطراف است. علاوه بر این، شاخص‌های مهمی همچون دمای تابشی متوسط (MRT) و شاخص دمای اقلیمی جهانی (UTCI) نیز به ترتیب تا حدود سه درجه سانتی‌گراد نسبت به محیط خشک کاهش یافته‌اند که به معنی کاهش استرس‌های حرارتی بر بدن انسان است.
فواره‌های زمینی با بهره‌گیری از فرآیند تبخیر آب، دمای سطح و هوای اطراف خود را کاهش می‌دهند، اما اثرات این خنک‌کنندگی به‌سرعت با افزایش فاصله کاهش می‌یابد و بیشتر یک منطقه محلی را پوشش می‌دهد. برای مقایسه، در مناطق روستایی و طبیعی با وجود جویبارهای جاری، کاهش دمای هوا می‌تواند تا ۱۰ درجه سانتی‌گراد باشد و این کاهش پایدارتر و گسترده‌تر است.
این تحقیقات نشان می‌دهد که فواره‌های شهری به‌عنوان یکی از راهکارهای مبتنی بر طبیعت می‌توانند به شکل مؤثری در مبارزه با پدیده «جزیره حرارتی» شهری کمک کنند، به‌ویژه هنگامی که این تجهیزات آبی با فضای سبز و سایر المان‌های طبیعت ترکیب شوند.
علاوه بر فواره‌ها، کره جنوبی پروژه‌هایی مانند احیای رودخانه چونگ‌گه‌چه‌آن در سئول را نیز اجرا کرده است که با بازگرداندن جریان آب به مراکز شهری و حذف سازه‌های بزرگراهی مرتفع، توانسته دمای هوا را در روزهای گرم تابستان ۳ تا ۴ درجه کاهش دهد و با افزایش رطوبت و ایجاد جریان‌های هوایی محلی، اثر برجسته‌ای در کاهش استرس گرمایی شهر داشته باشد.
بنابراین، استفاده هوشمندانه از فواره‌های زمینی می‌تواند به بهبود کیفیت هوای محلی، کاهش مصرف انرژی مرتبط با سرمایش ساختمان‌ها و ارتقا سطح رفاه ساکنان شهرهای پرتراکم آسیایی کمک کند. این راهکار ضمن بهره‌گیری از فناوری‌های نوین، زیرساختی سبز و مقاوم در برابر گرما ایجاد می‌کند که پاسخ مناسبی به تغییرات اقلیمی در محیط‌های شهری است. تجربه موفق پارک دونگ‌تان کره‌جنوبی می‌تواند الگویی کارآمد برای سایر شهرهای آسیایی باشد که با چالش‌های گرمای شهری دست به گریبان هستند.
