کانسپت مجتمع رفاهی هفتاد قله
سایت مجتمع رفاهی هفتاد قله دربیست کیلومتری شهر اراک و در مجاورت اتوبان قم-اراک در منطقه حفاظت شده هفتاد قله واقع شده است. پروژه در دوطبقه به مساحت حدودی ۱۰۰۰۰ مترمربع در زمینی به مساحت بیش از ۶ هکتار با عرض میانگین ۱۲۰ و طول ۶۰۰ متر طراحی شده، عرض شمالی زمین در مجاورت اتوبان است و سایت گسترش طولی به سمت کوه‌های جنوب دارد.
Admin1
پروژه تحت تاثیر معماری کویری، جغرافیا و طبیعت کانتکست خود طراحی شده و با شکلی انعطاف پذیر یاد آور رمل‌های شنی و تپه ماهورهای طبیعی مناطق مرکزی ایران است. یکی از ویژگی‌های معماری پروژه اتصال تدریجی جداره ها به زمین است به نحوی که مرز میان ساختمان و لندسکیپ کم رنگ شده و مردم در حال حرکت در محوطه میتوانند روی بخش‌هایی از پروژه نیز حرکت کرده و تا حدی از ساختمان بالا بروند. در معماری این پروژه مطابق ویژگی‌های معماری تاریخی مناطق مرکزی ایران فضای ورودی از اهمیت برخوردار است و محوطه ورودی از طریق حرکت سطوح بام و امتداد آن روی زمین ارزشگذاری می‌شود. ورودی توسط سقف انعطاف پذیر پروژه تعریف می‌شود که از یک سمت به نرمی روی زمین پهن شده و محلی برای نشستن است و از سمت دیگر از روی زمین بلند می‌شود و ما را به واسطه سطحی وسیع و سایه انداز به داخل دعوت می‌کند.
معماری ساختمان پلان مستطیلی ساده‌ای دارد که با کشیدگی در محور شمالی- جنوبی سایت جانمایی شده است. ورودی اصلی مجموعه در جبهه شمالی و در مجاورت اتوبان واقع شده است. در ابتدای ورودی فضای سبز و آبنما ساختمان را از جاده محافظت می‌کند. ساختمان و پلازای وسیع ورودی در پشت آب نما قرار دارند. با توجه به فرم خطی سایت سناریوی چیدمان عناصر سایت، خطی و روی محور شمالی – جنوبی است.
چیدمان ساختمان و آب نما ها و فضای سبز همه بر یک محور که منطبق بر محور باغ و محور شمالی جنوبی سایت است تاکید دارد.
معماری پروژه شامل یک حیاط مرکزی است فضاها را به صورت جبهه‌های شمالی، جنوبی، شرقی و غربی تعریف می‌کند. برخلاف پلان ساده پروژه در مقطع و دیاگرام سیرکولاسیون پیچیده و متنوع است. معماری بنا تجارب فضایی متنوعی را از طریق حرکت و بالا و پایین رفتن روی بام و سطح وسیعی از جداره‌های بیرونی پروژه ایجاد می‌کند. پروژه از طریق امکان حرکت روی سطوح و جداره‌های شیب دار و بام و دید به اطراف از ارتفاع‌های متفاوت، مناظر زیبای دشت در شمال و شرق و غرب و کوه در جنوب را ارزشگزاری می‌کند. در عین حال حیاط مرکزی که یاد آور معماری درون گرای کویری ایران است با سایه اندازی و فضاهای سبز بخش‌های مختلف پروژه را به هم متصل می‌کند. تونلی زیرزمینی با عملکرد گالری از محور حیاط شروع می‌شود، از زیر جبهه جنوبی عبور کرده و از میانه آبنما سر بیرون می‌آورد و حیاط و آب نما و باغ جنوبی را به هم متصل می‌کند. گالری فضایی است که عبور از آن نقاط دید جدیدی از پروژه مهیا می‌کند و روی محور اصلی باغ تاکید دارد. هنگام حرکت در گالری در محور جنوب به شمال و بالا آمدن به سمت حیاط المان بلند پروژه در محور دید ناظر قرار می‌گیرد.
پروژه شامل فضاهای تفریحی، کافه و رستوران، فضاهای تجاری و اقامتگاه است که در فضای باغ آن دو آبنما، استخر نگهداری ماهی و گلخانه‌ای وسیع برای پرورش مواد غذایی ارگانیک مورد استفاده رستوران‌های مجموعه قرار دارند. محوطه همچنین شامل فضای سبز، مسیرهای پیاده و دوچرخه، فضاهای بازی کودکان و پارکینگ است.
در این پروژه فضای بام جزیی از محوطه به شمار می‌رود، دسترسی به این فضا از یک آسانسور که زیر المان بلند واقع شده میسر می‌شود، فضای بام دید به حیاط مرکزی، مناظر اطراف و کوه‌های جنوب دارد.
