نگاهی به پروژه خانه‌ی سه حیات سه حیاط
شهر دولت آباد در ۲۰ کیلومتری اصفهان واقع شده است و متصل به منطقه‌ی صنعتی همین شهر می‌باشد. فاصله طبقاتی واضحی در این شهر وجود دارد اما این فاصله در سبک زندگی شهروندانش احساس نمی شود. به عبارت دیگر چهر‌ه‌ی شهر یکنواخت است. بافت شهری متراکم این منطقه باغات داخل شهر را احاطه کرده‌اند، زمین‌هایی که حکم مروارید داخل صدف را دارند.
Admin1
زمین به عرض ۹ متر و ۳۰ سانتی‌متر و طول ۴۴ متر و ۷۵ سانتی‌متر در گذری ۱۲ متری (غربی – شرقی) قرار دارد. روبروی سایت باغات جا مانده از تقسیمات شهری وجود دارد. زمین دارای یک عقب نشینی ۳ متر در ۴ متری (محدودیت شهرداری) در ضلع شمال شرقی می‌باشد، همچنین همسایه‌های شرقی و غربی دارای اختلاف برِ ساخت به انداز‌ه‌ی ۱ متر و ۴۰ سانتی‌متر هستند.
خواسته کارفرما در درجه اول همنشینی مسالمت آمیز بنا با دیگر بناهای سایت بود، زیرا به دلیل بافت شهری و فرهنگی خاص منطقه ساخت و ساز بناهای ناهماهنگ با بافت رواج ندارد. از دیگر خواسته‌های کارفرما ایجاد فضاهای جمعی برای شب نشینی‌های متعدد و پرتعداد خانواده بود؛ خانواده‌ای که به سبب مناسبات فرهنگی منطقه تقریباً هر روز و هر شب با هم در ارتباط سازنده هستند. وی همزمان به دنبال آسایش درون خانه، نور کافی، فضایی برای اقامت مهمان و نشیمن‌هایی درون گرا و با محرمیت بسیار بالا بود؛ از این رو جداسازی طبقهی همکف از بقیه‌ی طبقات به شکلی که در هنگام شلوغی طبقهی همکف، طبقات بالا آرامش خود را داشته باشند، از دیگر نیازهای وی بود.
استراتژی اصلی، سازماندهی مناسب فضاها در طول زیاد و عرض کم بوده است. تناسبات به گونه‌ای است که نورگیری و عرصه بندی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، آن هم در شرایطی که سه جنبه‌ی زمین همسایگی می‌باشد. همزمان، توجه به هم راستا نبودن همسایه‌ها در دستور کار بوده است، به گونه‌ای که همسایه‌ی شرقی عقب‌تر و همسایه‌ی غربی جلوتر از خانه هستند. طول زمین به دو بخش درونی و بیرونی تقسیم شده (شمالی و جنوبی) و آن‌ها توسط یک مفصل خدماتی متصل گشته‌اند. حوز‌ه‌ی بیرونی (جنوبی) با بافت شهری درگیر است و به سمت باغات رو به رو چشم انداز دارد. حوز‌ه‌ی درونی (شمالی) لکه‌ی حیاتبخش فضای بالقوه کم نور و به ظاهر بی‌استفاده است. در نهایت هر طبقه صاحب یک حیاط بیرونی و یک حیات درونی شده است: حیات آرامش، حیات آشپزخانه – نشیمن، حیات بام – نشیمن، حیاط همنشینی، حیاط نظرگاه و حیاط مهتابی. پلکان غربی بنا در راستای خواسته‌ی کارفرما و در مواجهه با محدودیت شهرداری مبنی بر همخط شدن همسایگی‌ها ایجاد شده تا دسترسی مستقیم به طبقهی اول نیز فراهم شود (عدم تداخل فعالیت‌های همزمان طبقات). حیات‌های درونی هر کدام با یک فضای همجوار خود تقسیم وظیفه می‌کنند و فضاهای چندعملکردی و عملکردهای چند فضایی تولید می‌کنند. عرصههای به وجود آمده در سازماندهی پلان در خدمت عرض محدود بنا هستند تا گردش فضایی را برای کاربر سهولت بخشند و مکثِ با کیفیت ایجاد کنند. فضاهای حرکتی ایجاد شده غیرخطی هستند تا فضاهای مکث (خصوصاً نشیمن‌ها) را تبدیل به عرصههای طولی با عمق زیاد نکنند.
مشخصات پروژه:
• معمار: نوید گلچین
• تیم طراحی: فرناز پیکانپور، مرضیه سرمدی، راضیه شکرانی
• نظارت و اجرا: نوید گلچین
• سازه: محسن ربیعی
• تاسیسات برقی: مهدی حیدریان
• تاسیسات مکانیکی: اکبر محمدی
• گرافیک: ساناز ربانی نژاد، فرناز پیکانپور، مرضیه سرمدی، راضیه شکرانی
• رده: مسکونی
• کارفرما: علیرضا طغیانی
• زیربنا: ۵۵۰ مترمربع
• مساحت: ۴۱۶ مترمربع
• محل پروژه: اصفهان، دولت آباد، خیابان سلمان غربی، بعد از خیابان مقداد
• جوایز و افتخارات:
o فینالیست بیستمین دوره‌ی جایزه‌ی معمار | ۱۳۹۹
o تقدیر شده‌ی سیزدهمین دوره‌ی جایزه‌ی معماری و ساختمان | ۱۳۹۹
• تصاویر: احسان حاجی رسولی‌ها
