اظهارات دیگران
- علیرضا قهاری رئیس انجمن مفاخر ایران: انتخاب اصفهان به عنوان پایتخت دائمی فرهنگی ایران و نیز تأسیس موزه ملی معماری، دو پیشنهاد اساسی و مهم میرمیران در روزهای پایان حیاتش بوده‌ است. او به جمعیت، انجمن، شهر و استان خاصی تعلق ندارد، بلکه یک معمار ملی است، با ایده‌های شرقی و پشتوانه باشکوه معماری فاخر و اصیل ایرانی.
- به نظر ایرج اعتصام، سيد هادی میرمیران سرآغاز نسل جدید معماری ایران است، در کشوری که سنت معماری غنی و دیرینه دارد، سنتی که میرمیران آن را عمیقاً می‌شناسد و به آن عشق می‌ورزد ولی هرگز حاضر به تقلید سطحی و شکلی گذشته آن نسیت بلکه با تمام وجود خصوصیات را حس می‌کند و به آن بها می‌دهد که خواه ناخواه در محصولات معماری آن منعکس شده و خواهد شد.

مهمترین ویژگی‌های کارهای میرمیران
- حفظ روح معماری کهن ایران با روش‌های نوین طراحی.
- توجه و تأکید بر «زمینه» و «تاریخ»، با هدف احیای فرهنگ ایرانی ـ اسلامی
- ایجاد پیوند و بهره‌گیری از میراث گذشته حرکتی مستمر از «صورت» به «معنی»، یا از «فرم» به «مفهوم»
- رهایی از قید «فرمها و الگوها» ی گذشته
- توجه و تأکید بر «فضا» به عنوان جوهر اصلی و مهمترین موضوع معماری
- تکیه بر الگوها و فرمهای تاریخی

رویکرد شکلی معماری سید هادی میرمیران
آثار معماری میر میران را می‌توان در سه گرایش شکلی دسته‌بندی کرد:

۱. استفاده از دیاگرام فرم، آثار معماری میرمیران در پروژه‌ های ابتدای دههٔ ۷۰ خورشیدی، از این روش در طراحی کارهای معماری خود استفاده کرده‌ است. در این روش، او با انتخاب دیاگرام فرم یک اثر معماری، طراحی را آغاز کرده، یا به تعبیر بهرام شیردل، معماری را از معماری شروع می‌کند و در روند طراحی، گاهی پروژه تا آخر تحت تأثیر همان دیاگرام اولیه باقی‌مانده و گاهی دچار تغییرات شگرفی شده‌ است مانند پروژه کتابخانهٔ ملی ایران (۱۳۷۳).

۲. استفاده از دیاگرام فرم آثار هنری و طبیعت، در این مرحله میرمیران با استفاده از فرم‌های موجود در طبیعت یا آثار هنری موجود شروع به طراحی کرده اما، در روند طراحی، کاملاً از آن‌ها فاصله گرفته و به پروژه‌ای با دیاگرام متفاوت دست می‌یابد. او در پروژه موزهٔ ملی آب ایران (۱۳۷۴) از خواص شکلی دو عنصر آب و خاک استفاده می‌کند و در پروژهٔ بانک توسعه صادرات ایران (۱۳۷۶) از فرم مکعبی شکل استفاده کرده که شکافی در آن قرار دارد و یادآور فرم گاو صندوقی است که درش اندکی بازمانده‌است.

۳. استفاده از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین این دیاگرام را می‌توان در آثار گذشتهٔ میرمیران هم مشاهده کرد، اما در چند پروژهٔ متأخر نقش اساسی را در ساماندهی پروژه‌ ها به عهده می‌گیرد. خصوصیت اصلی این فضای بینابین ترکیب شدن با فضاهای عمومی و شهری است. مانند پروژهٔ کانون وکلای دادگستری تهران (۱۳۸۰-۱۳۷۴) از جمله آثاری است که در آن از دیاگرام دو فرم و فضای بینابین استفاده شده‌است.

آثار معمار در ایران
- طرح مجتمع مسکونی ایل گلی تبریز- ۱۹۹۳
- طرح شهر جدید بهارستان،‌استان اصفهان - ۱۹۹۳
- ساختمان مجموعه ورزشی رفسنجان - ۱۹۹۴
- ساختمان کانون وکلای دادگستری مرکز
- ساختمان مرکزی بانک توسعه صادرات ایران
- طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران (اجرا نشده)
- طرح ساختمان فرهنگستان‌های جمهوری اسلامی ایران (اجرا نشده)
- طرح ساختمان موزه ملی آب (اجرا نشده)
- طرح بسیار موفق برای احیای مجموعه کریمخانی شیراز
- احیا و بهسازی مجموعه میدان کهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان
- بدنه سازی خیابان چهار باغ اصفهان

آثار معمار در خارج از كشور
- ساختمان کنسولگری ایران در فرانکفورت، آلمان

پیشینهٔ آموزشی
- مدرس مدعو معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۵
- مدرس مدعو معماری، دانشکده معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران، ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۵
- مدرس مدعو معماری، دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز و همدان از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵

افتخارات
- مشاور برگزیده وزارت مسکن و شهرسازی بعنوان "بهترین مشاور شهرسازی"، ۱۳۷۰
- جایزه اول در مسابقه شرکت خانه‌سازی ایران برای " مجتمع ایل گلی تبریز"، ۱۳۷۱
- مقام اول (جایزه آبادی) در مسابقه برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی برای "طرح احیاء مجموعه کریمخانی شیراز"، ۱۳۷۲
- مقام اول در مسابقه برگزار شده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی ایران برای "طرح آماده‌سازی اراضی شهر جدید بهارستان"، ۱۳۷۲
- جایزه نخست و مقام اول در مسابقه فرهنگستانهای جمهوری اسلامی ایران، ۱۳۷۳
- جایزه نخست و مقام اول برای طرح موزه مرکز اسناد ریاست جمهوری، رفسنجان، ۱۳۷۳
- جایزه نخست و مقام اول در مسابقه طراحی بدنه شرقی چهار باغ اصفهان، ۱۳۷۴
- جایزه دوم در مسابقه طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران، ۱۳۷۴
- تقدیر نامه افتخار (HONORABLE MENTION) به عنوان طرح برگزیده در مسابقه بین‌المللی برای طرح کتابخانه ملی شورای شهر کانسای-کان ژاپن، ۱۳۷۵
- رتبه اول در مسابقه طراحی ساختمان استانداری تهران، ۱۳۷۵
- طرح برتر در مسابقه طراحی ساختمان جدید وزارت نیرو، ۱۳۷۵
- لوح تقدیر طرح برگزیده در اولین جشنواره مهندسی ساختمان برای پروژه طرح بهسازی و نوسازی میدان کهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان، ۱۳۷۵
- لوح تقدیر طرح برگزیده اولین جشنواره مهندسی ساختمان برای طرح موزه ملی آب ایران، ۱۳۷۵
- رتبه اول در مسابقه طراحی ساختمان جدید بانک توسعه صادرات ایران، ۱۳۷۶
- رتبه اول در طرح اتصال مجموعه حرم امام رضا (ع) به بافت اطراف، ۱۳۷۷
- طرح برگزیده در مسابقه بین‌المللی طرح موزه تاریخ کالیفرنیا، فرزنو، ۱۳۷۸
- دریافت نشان معماری ایران (استاد پیرنیا) در اولین دوره، ۱۳۷۹
- طرح برگزیده در مسابقه طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین-آلمان، ۱۳۷۹
- کسب مقام دوم جایزه بزرگ معمار برای اثر مجموعه ورزشی رفسنجان، ۱۳۸۰ 
- طرح برگزیده در مسابقه طرح خانه مولانا تهران، ۱۳۸۰
- طرح برگزیده در مسابقه مرکز همکاری‌های فناوریهای ریاست جمهوری تهران، ۱۳۸۰
- لوح تقدیر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام هاشمی رفسنجانی برای مجموعه ورزشی رفسنجان، ۱۳۸۰
- لوح تقدیر جامعه مهندسان مشاور ایران، برای شناسایی و معرفی معماری ایران،۱۳۸۰
- برنده جایزه مهراز،۱۳۸۱
- انتخاب شده به عنوان پیشکسوت معماری توسط سازمان نظام مهندسی ساختمان کشور،۱۳۸۱
- کسب مقام اول جایزه بزرگ معمار برای اثر کانون وکلای دادگستری مرکز،‌ ۱۳۸۲ 
- رتبه دوم در مسابقه بزرگ طرح مجموعه آتی سنتر- تهران، ۱۳۸۲
- دریافت لقب شهروند افتخاری اصفهان، ۱۳۸۳
- دریافت لوح تقدیر و تندیس از جامعه مهندسان مشاور ایران، ۱۳۸۳
- دریافت نشان درجه یک فرهنگ و هنر از رئیس‌جمهور وقت، ۱۳۸۳
- تقدیر نامه افتخار (HONORABLE MENTION) به عنوان طرح برگزیده در مسابقه بین‌المللی طرح ساختمان کنفرانس کشورهای اسلامی در جده- عربستان، ۱۳۸۴
- دریافت نشان معماری ایران از انجمن مفاخر معماری ایران،