ساختمان غول‌پیکری که در حال فرورفتن در خاک است!
کشورها همیشه از پروژه‌های ساختمانی بزرگ برای نمایش قدرت خود استفاده کرده‌اند. در طول تاریخ و حتی امروز، شروع و تکمیل یک پروژه بزرگ یکی از بزرگترین نمایش‌های قدرتی است که یک کشور می تواند انجام دهد. تکمیل چنین پروژه ای با موفقیت دو چیز را به دنیا ثابت می کند. اولاً این که کشور آباد است و از عهده چنین پروژه ای برمی آید و دوم اینکه منابع و فناوری مناسب برای انجام چنین کاری را در اختیار دارد
Admin1
در موردی که امروز به آن خواهیم پرداخت، نیکولای چائوچسکو، رهبر جمهوری سوسیالیستی رومانی، در جستجوی برای نشان دادن عظمت ملت خود به جهان و به منظور تکمیل یکی از جاه طلبانه ترین پروژه های ساختمانی تا کنون منابع کشور را تحت فشار قرار داد. ساختن کاخی مناسب برای یک شخصیت شاه مانند، که از ویژگی های ساختمان های سوسیالیستی اداری است.
با کمال تعجب، داستان از آن سوی کره زمین در کشور کوچک کمونیستی کره شمالی آغاز می‌شود. نیکولای چائوچسکو در طول سفر خود به شرق در سال ۱۹۷۱ با رهبر وقت کره شمالی، (Kim Il-sung) ملاقات کرد. چائوچسکو در طول سفر خود به این کشور شیفته معماری کشور شد و تصمیم گرفت که این سبک را در خانه تقلید کند.
فرصت اجرای این سبک در پایتخت در سال ۱۹۷۷ و پس از زلزله قدرتمند Vrancea به وجود آمد. در اثر این زمین لرزه تعداد زیادی از ساختمان های پایتخت آسیب دیده و یا تخریب شده است. چائوچسکو تصمیم گرفت این ساختمان ها را به سبک جدید و تمامیت خواهانه ساختمانی که در کره شمالی دید، بازسازی کند.
اگرچه «پروژه بخارست» گسترده بود، اما چیزی کم داشت. چائوچسکو در طول سفر خود به کره شمالی از عظمت برخی از ساختمان ها شگفت زده شد. تقلید از سبک آنها کافی نبود، او می خواست آن را یکی کند. در نتیجه، او قصد داشت یک ساختمان غول پیکر برای رهبری خود بسازد. چیزی که باعث می شود مردم بخارست احساس کوچکی کنند و قدرت حزب کمونیست رومانی را به تصویر بکشند.
پس از پاکسازی منطقه محلی با تخریب ساختمان ها و جابجایی حدود ۴۰۰۰۰ نفر از ساکنان بخارست، منطقه برای شروع ساخت ساختمان ها در سال ۱۹۸۴ آماده شد. معمار رومانیایی آنکا پترسکو با کمک ۷۰۰ معمار جوان دیگر به برنامه ریزی این غول اختصاص یافت. او "قصر" را طراحی کرد.
در طول فرآیند ساخت، فقط از مصالح و اشیاء تولید شده در رومانی استفاده شد. اینها تنها تعدادی از موارد از فهرست گسترده مواد مورد استفاده برای ساخت ساختمان هستند: ۲۰۰۰۰۰۰ تن شن و ماسه، ۷۰۰۰۰۰ تن فولاد، ۵۰۰۰۰۰ تن سیمان و ۳۵۰۰ تن کریستال
در ابتدا قرار بود این ساختمان با استفاده از کار «داوطلبانه» مردم رومانی و همچنین کار اجباری نیروهای ارتش رومانی در مدت دو سال به پایان برسد. تخمین زده می شود که بین ۲۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ کارگر در نهایت در «کاخ» کار کردند، که منجر به هزینه های ۳ میلیارد دلاری شد.
اگرچه قرار بود این ساختمان تا سال ۱۹۸۶ نهایی شود، اما هنوز از نظر فنی تا به امروز ناقص است، زیرا تنها ۴۰۰ اتاق از ۱۱۰۰ اتاق آن قابل استفاده است. پس از مرگ چائوچسکو، این کاخ به خانه دولت جدید رومانی تبدیل شد و به عنوان خانه دیپلماتیک و سیاسی رومانی عمل کرد. در طول سال‌ها، مهندسان ساختمان‌ها را مورد بازرسی قرار داده‌اند و مشخص شده است که به دلیل وزن آن، هر سال، کاخ ۶ میلی‌متر در زمین نرم زیرین فرو می‌رود.
