بزرگ‌ترین شکست‌های معماری معاصر

طراحی و ساخت یک بنا، فرایندی پیچیده و پرهزینه است که نیازمند همکاری تیمی از متخصصان با سال‌ها تجربه و دانش فنی و همچنین رعایت دقیق استانداردهای ایمنی است. با وجود پیشرفت‌های چشمگیر در مهندسی و معماری، گاه پروژه‌هایی به مرحله اجرا می‌رسند که نه‌تنها ناکارآمد بلکه خطرناک نیز هستند. در ادامه بعضی از بدترین شکست‌های معماری در دوران معاصر معرفی می‌شود.

برج اینتمپو | بنی‌دورم، اسپانیا

برج ۴۷ طبقه «اینتمپو» در شهر بنی‌دورم اسپانیا، یکی از بلندترین ساختمان‌های مسکونی اروپا محسوب می‌شود. این پروژه با هدف نمایش توان مهندسی و معماری مدرن آغاز شد، اما در جریان ساخت، یک اشتباه فاحش رخ داد: آسانسور در طراحی اولیه ساختمان لحاظ نشده بود! این نقص حیرت‌انگیز نه‌تنها روند ساخت را مختل کرد، بلکه به نمادی از بی‌توجهی به اصول اولیه طراحی تبدیل شد. تصور حمل مصالح ساختمانی و تردد کارگران از طریق پله‌ها در چنین ارتفاعی، موجب شد پروژه هرگز به بهره‌برداری کامل نرسد.

سالن کنسرت والت دیزنی | لس‌آنجلس، ایالات متحده آمریکا

سالن کنسرت «والت دیزنی» در شهر لس‌آنجلس، اثر معمار مشهور «فرانک گری»، نمونه‌ای بارز از معماری هنری اما غیرعملی است. طراحی منحنی و استفاده از صفحات فلزی براق، هرچند از نظر زیبایی‌شناسی چشم‌نواز است، اما مشکلات جدی ایجاد کرده است. این صفحات نور خورشید را به‌شدت منعکس می‌کنند، به‌طوری‌که رانندگان هنگام عبور از جلوی این ساختمان دچار اختلال دید می‌شوند، همچنین انعکاس نور موجب افزایش دمای ساختمان‌های اطراف تا ۹ درجه سانتی‌گراد و دمای پیاده‌رو تا ۶۰ درجه سانتی‌گراد شده است.

ساختمان واکی تاکی | لندن، انگلستان

ساختمان ۲۰ خیابان فن‌چرچ در شهر لندن، که به‌دلیل شکل ویژه خود به «واکی تاکی» معروف شده است، ابتدا به‌عنوان یک شاهکار معماری مدرن شناخته شد، اما پس از بهره‌برداری، مشخص شد که نمای منحنی آن نور خورشید را به‌شدت به خیابان منعکس می‌کند. این انعکاس موجب آسیب به رنگ خودروهای پارک‌شده و حتی ذوب شدن قطعات پلاستیکی شده است. در یکی از گزارش‌های خبری، یک خبرنگار توانست با استفاده از گرمای حاصل از انعکاس نور، تخم‌مرغی را بپزد!

هتل ودارا |لاس‌وگاس، ایالات متحده آمریکا

هتل «ودارا» در شهر لاس‌وگاس، با طراحی منحنی و نمای شیشه‌ای، یکی دیگر از نمونه‌های معماری زیبا ولی ناکارآمد است. این طراحی موجب تمرکز نور خورشید در ناحیه استخر می‌شود و دمای آن را به‌طور غیرعادی افزایش می‌دهد. برخی مهمانان در اثر این گرما دچار سوختگی سطحی شده‌اند. این پدیده که به «اشعه مرگ» معروف شد، نشان داد که توجه ناکافی به نور در طراحی می‌تواند به خطرات جدی برای سلامت افراد منجر شود.

آکواریوم دبی | امارات متحده عربی

در مرکز خرید شهر دبی، آکواریوم بزرگی با ظرفیت ۲.۵ میلیون گالن ساخته شد تا میزبان مجموعه‌ای از ۳۳ هزار گونه ماهی، کوسه و سفره‌ماهی باشد. این پروژه با هدف جذب گردشگر و نمایش توان مهندسی اجرا شد، اما در سال ۲۰۱۰، ترک در شیشه مخزن موجب نشت آب به داخل مرکز خرید شد. خریداران به‌سرعت محل را ترک کردند و غواصان برای تعمیر وارد مخزن شدند.

هتل ریوگیونگ | پیونگ‌یانگ، کره شمالی

هتل «ریوگیونگ» در شهر پیونگ‌یانگ، با ۱۰۵ طبقه و طراحی مثلثی، نمادی از جاه‌طلبی معماری در کره شمالی است. ساخت این هتل از سال ۱۹۸۷ آغاز شد و هدف آن نمایش قدرت و پیشرفت کشور در عرصه جهانی بود. قرار بود هتل دارای ۳۰۰۰ اتاق باشد، اما به‌دلیل مشکلات مالی، فنی و سیاسی، هرگز تکمیل نشد. تاکنون هیچ مهمانی در آن اقامت نداشته و ساختمان به حال خود رها شده است.

مجتمع لوتوس ریورساید | شانگهای، چین

در سال ۲۰۱۰، یکی از بلوک‌های ۱۵ طبقه‌ای مجتمع مسکونی «لوتوس ریورساید» در شهر شانگهای، پیش از تکمیل، به‌طور کامل فرو ریخت. این حادثه منجر به مرگ یک کارگر شد و بسیاری از واحدها که پیش‌تر فروخته شده بودند، از بین رفتند. بررسی‌ها نشان داد که برای کاهش هزینه‌ها، استانداردهای ساخت رعایت نشده بود. در پی این حادثه، شش مقام مسئول بازداشت و محاکمه شدند.

برج آئون سنتر | شیکاگو، ایالات متحده آمریکا

برج «آئون سنتر» در شهر شیکاگو، در سال ۱۹۷۳ با نمایی از سنگ مرمر کارارای ایتالیایی ساخته شد که در مجسمه‌های میکل‌آنژ نیز استفاده شده بود. هرچند این انتخاب، از نظر زیبایی‌شناسی چشمگیر بود، اما برای نمای خارجی ساختمان مناسب نبود. سنگ‌ها شروع به ترک خوردن کردند و در یک حادثه، یک قطعه بزرگ جدا شد و سقف ساختمان مجاور را تخریب کرد.

برج تلویزیونی ژیژکوف | پراگ، جمهوری چک

برج تلویزیونی «ژیژکوف» در شهر پراگ، با طراحی مدرن خود، تضادی آشکار با بافت تاریخی شهر ایجاد کرده است. بسیاری از شهروندان آن را یک ناهنجاری بصری می‌دانند و نصب دائمی مجسمه‌هایی از نوزادان روی برج، منجر به افزایش انتقادات شده است.

منطقه کانگ‌باشی | اردوس، چین

منطقه «کانگ‌باشی» در شهر اردوس، در اوایل دهه ۲۰۰۰ توسط دولت چین ساخته شد تا میزبان یک میلیون نفر باشد. زیرساخت‌هایی نظیر مدارس، بیمارستان‌ها، موزه‌ها و واحدهای مسکونی ساخته شدند، اما هیچ‌کس به آنجا نقل مکان نکرد. خانه‌ها توسط سرمایه‌گذاران خریداری شدند، اما به‌دلیل نبود مشاغل و خدمات واقعی، این منطقه خالی ماند و در حال حاضر به‌عنوان بزرگ‌ترین شهر ارواح چین شناخته می‌شود.

ساختمان‌های کج سانتوس | سائو پائولو، برزیل

شهر ساحلی «سانتوس» در ایالت سائو پائولو به ساختمان‌های کج خود مشهور است. این ساختمان‌ها در دهه ۱۹۵۰ روی شن و لایه‌ای از خاک رس ساخته شدند و به‌مرور زمان، شروع به خم شدن کردند و ساکنان گزارش داده‌اند که توپ در کف آپارتمان‌هایشان خودبه‌خود حرکت می‌کند. ساختمان «اکسلسیور» به میزان ۱.۸ متر کج شده است.

کتابخانه دوبوآ | دانشگاه ماساچوست، ایالات متحده آمریکا

کتابخانه «دبلیو. ای. بی. دوبوآ» در دانشگاه ماساچوست، بلندترین کتابخانه در ایالات متحده است. این ساختمان ۲۶ طبقه، با وجود عظمت و طراحی چشمگیر، دارای نقص ساختاری مهمی بود که عملکرد آن را تحت تأثیر قرار داد. در طراحی نمای خارجی از مصالحی استفاده شد که در برابر رطوبت و شرایط اقلیمی مقاومت کافی نداشتند و این انتخاب منجر به ایجاد ترک‌های ساختاری و نیاز به بازسازی‌های پرهزینه در سال‌های بعد شد.

برج سیتی‌گروپ | نیویورک، ایالات متحده آمریکا

برج «سیتی‌گروپ» در شهر نیویورک، در دهه ۱۹۷۰ به‌عنوان شاهکار مهندسی شناخته شد، اما بعدها مشخص شد که ساختمان در برابر بادهای شدید مقاومت کافی ندارد و در جریان یک طوفان، نزدیک بود فرو بریزد. این نقص موجب از دست رفتن اعتبار مهندسی آن شد.