ونیز میزبان معماری شناور برای گفت‌وگوی جهانی اقلیمی
دو گروه معماری از ایتالیا و آمریکا در آستانه اجلاس جهانی اقلیم کاپ۳۰، از پروژه‌ای نوآورانه در ونیز رونمایی کردند. آکواپراسا یک میدان شناور که قرار است از دل آب‌ها، بستری برای گفت‌وگوی جهانی درباره تغییرات اقلیمی فراهم کند.
Admin1
در نوزدهمین دوسالانه بین‌المللی معماری ونیز، پروژه‌ای متفاوت و آینده‌نگر با نام «آکواپراسا (AquaPraça)» رونمایی شد. این پروژه یک میدان شناور است که توسط دو گروه معماری از ایتالیا و آمریکا طراحی شده و قرار است پس از نمایش در ونیز، راهی برزیل شود تا در اجلاس جهانی اقلیم کا پ۳۰ (COP۳۰) در شهر بلم بخشی از پاویون ایتالیا باشد. این اجلاس از دهم تا بیست‌ویکم نوامبر ۲۰۲۵ برگزار خواهد شد و پس از آن، آکواپراسا به‌عنوان یک سازه دائمی شناور در آمازون باقی خواهد ماند.
این میدان شناور که مساحتی بیش از ۴۰۰ متر مربع دارد، بر اساس اصول فیزیکی ارشمیدس طراحی شده و ساختار آن به‌گونه‌ای است که با نگه‌داری و آزادسازی آب، تعادل خود را با سطح دریا تنظیم می‌کند. در نتیجه، بازدیدکنندگان نوسانات سطح آب را در مقابل چشم خود تجربه می‌کنند که تجربه‌ای ملموس از تغییرات اقلیمی است. این سازه می‌تواند میزبان بیش از ۱۵۰ نفر باشد و برای برگزاری نمایشگاه‌ها، کارگاه‌ها، نشست‌ها و رویدادهای فرهنگی طراحی شده است.
رئیس اجلاس جهانی اقلیم کا پ۳۰ این پروژه را «فروم شناور» توصیف کرده که با اهداف اجلاس هم‌راستا است. آکواپراسا نمونه‌ای از معماری آینده‌نگر است که به‌جای مقابله با طبیعت، با آن تعامل می‌کند و به‌عنوان سکویی نمادین برای تعمیق درک جمعی از افزایش سطح دریا و تأثیرات تغییرات اقلیمی به کار خواهد رفت.
این پروژه با حمایت وزارت امور خارجه و همکاری‌های بین‌المللی ایتالیا، وزارت محیط‌زیست و امنیت انرژی ایتالیا، وزارت امور خارجه برزیل، بنیاد بلومبرگ، برنامه Connect۴Climate بانک جهانی و چندین سازمان دیگر اجرا شده است.
سایر پروژه‌های دوسالانه معماری ونیز نیز به رابطه میان آب و معماری پرداخته‌اند. پاویون اروگوئه با طرح مفهوم «هیدروسن» یا عصر آب و پاویون مکزیک با بررسی سیستم کشاورزی شناور «چینامپا» که قدمتی بیش از چهار هزار سال دارد، از جمله نمونه‌های برجسته این دوسالانه هستند، همچنین استودیوی معماری دریایی دانمارکی به‌تازگی طرحی برای محله‌ای شناور در شهر روتردام هلند ارائه کرده است که نشان‌دهنده گسترش جهانی ایده معماری شناور در رویارویی با بحران اقلیمی است.
